کشنده ترین سرطان در زنان را بشناسید + علل و درمان

به گزارش خط سلامت سرطان سینه معمولاً از غدد تولیدکننده شیر (به نام کارسینوم لوبولار ) یا مجاری که آن را به نوک پستان می‌برند به نام کارسینوم مجرا شروع می‌ شود. بر اثر سرطان سینه، سینه بزرگتر می شود و به غدد لنفاوی مجاور یا از طریق جریان خون به اندام های دیگر گسترش می یابد. سرطان سینه گاهی رشد می کند و به بافت اطراف سینه مانند پوست یا دیواره قفسه سینه حمله می کند.

انواع سرطان سینه 

انواع مختلف سرطان سینه  با سرعت های متفاوتی رشد و گسترش می یابد. برخی از آنها سال ها طول می کشد تا از سینه پخش شوند، در حالی که برخی دیگر به سرعت رشد می کنند و گسترش می یابند.

علائم سرطان سینه

وجود یک توده زیر سینه، معمولا اولین علامت سرطان سینه است. وقتی ماموگرافی انجام می شود، پزشک متوجه این توده می شود. احتمال دارد فرد در مراحل اولیه متوجه هیچ علامتی نشود.

علائم سرطان سینه شامل موارد زیر است:

یک توده یا ناحیه ضخیم شده در نزدیک سینه یا زیر بغل که تا پایان پریود وجود دارد.

وجود یک توده حتی اگر اندازه یک نخود کوچک به نظر برسد.

تغییر در اندازه، شکل یا انحنای سینه.

ترشح از نوک سینه، خونی یا شفاف.

تغییرات در پوست سینه یا نوک سینه که فرورفته، چروکیده، پوسته پوسته یا ملتهب می شود.

پوست قرمز روی سینه یا نوک سینه.

یک نقطه سخت به اندازه سنگ در زیر پوست سینه.

اپیدمیولوژی سرطان سینه

در میان زنان، سرطان سینه پس از سرطان پوست، دومین سرطان شایع است و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان پس از  سرطان ریه است .

زنان سفید پوست نسبت به سایر نژاد ها بیشتر به سرطان سینه مبتلا می شوند.

حدود دو سوم زنان مبتلا به سرطان سینه 55 سال یا بیشتر سن دارند.

از هر 8 زن 1 نفر را در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شود.

مردان نیز کمتر از 1 درصد به سرطان سینه مبتلا می شوند.

علل و عوامل خطر سرطان سینه 

برخی چیزها احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد. سن، ژن ها، سابقه سلامت شخصی و رژیم غذایی همگی در ابتلا به سرطان سینه نقش دارند.

عوامل سرطان سینه که قابل کنترل نیستند:

سن: زنان بالای 50 سال بیشتر از زنان جوان در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند.

نژاد: زنان سیاه‌ پوست بیشتر از زنان سفید پوست قبل از یائسگی به سرطان سینه مبتلا می‌ شوند .

سابقه شخصی سرطان: در صورت داشتن برخی بیماری های خوش خیم سینه و سابقه داشتن سرطان سینه، شانس ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد.

سابقه خانوادگی: اگر یکی از بستگان درجه یک زن (مادر، خواهر یا دختر) سرطان سینه داشته باشد، احتمال ابتلای او دو برابر بیشتر است. داشتن بستگان بیشتر درجه یک با سابقه سرطان سینه، خطر ابتلا به سرطان سینه را حداقل سه برابر افزایش می دهد. این امر در صورتی صادق است که قبل از یائسگی سرطان داشته باشند یا هر دو سینه را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین اگر پدر یا برادر به سرطان سینه مبتلا باشند، این خطر افزایش می یابد.

سابقه قاعدگی: در دو صورت قاعدگی احتمال سرطان سینه را افزایش می دهد:

قاعدگی قبل از 12 سالگی شروع شود.

قاعدگی تا بعد از 55 سالگی متوقف نشود.

عوامل سرطان سینه که قابل کنترل است:

فعالیت بدنی: هر چه فرد کم تحرک تر باشد، شانس ابتلا به سرطان سینه بیشتر است.

وزن و رژیم غذایی:  اضافه وزن بعد از یائسگی شانس ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

الکل:  نوشیدن الکل خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

تاریخچه باروری:

اولین فرزند بعد از 30 سالگی به دنیا آید.

مادر شیر دهی نداشته است.

مصرف هورمون خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

فرد از روش‌های پیشگیری از بارداری خاصی استفاده می کند، از جمله قرص‌ های ضد بارداری، چسب‌ هایا حلقه‌ های حاوی هورمون. با این حال، بیشتر زنانی که در معرض خطر بالای سرطان سینه هستند، به آن مبتلا نمی شوند. از سوی دیگر، 75 درصد از زنانی که به سرطان سینه مبتلا می شوند، هیچ عامل خطر شناخته شده ای ندارند.

تشخیص سرطان سینه

اگر فرد توده ای را احساس کرد یا چیزی در ماموگرافی ظاهر شد، پزشک فرآیند تشخیص سرطان سینه را آغاز می کند  . پزشک در مورد سابقه سلامت شخصی و خانوادگی می پرسد. سپس، یک معاینه از سینه ها و آزمایشاتی انجام می دهد.

انواع معاینات سرطان سینه

سونوگرافی: این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از سینه استفاده می شود.

ماموگرافی: این اشعه ایکس دقیق به پزشک دید بهتری از توده ها و سایر مشکلات می دهد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی: این اسکن بدن از یک آهنربا متصل به رایانه برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل سینه ها استفاده می شود.

بیوپسی: برای این آزمایش، پزشک بافت یا مایع را از سینه خارج می کند و آن را زیر میکروسکوپ نگاه می‌ کند تا سلول‌ های سرطانی را بررسی کند و در صورت وجود، بفهمد از کدام نوع هستند. 

اونکوتایپ : این آزمایش 16 ژن مرتبط با سرطان و پنج ژن مرجع را ارزیابی می کند تا خطر بازگشت سرطان در طی 10 سال پس از تشخیص را تخمین بزند.

شاخص سرطان سینه:  این آزمایش به پزشک کمک می کند تصمیم بگیرد چگونه به درمان غدد درون ریز نیاز دارد.

آزمایش های خون از جمله:

شمارش کامل خون : این تعداد سلول‌ های مختلف مانند گلبول‌ های قرمز و سفید را در خون اندازه‌ گیری می‌ کند. این به پزشک اجازه می دهد تا بداند آیا مغز استخوان همانطور که باید کار می کند یا خیر.

شیمی خون: نشان می دهد کبد و کلیه چقدر خوب کار می کنند.

آزمایشات هپاتیت: پزشک گاهی اوقات این کارها را برای بررسی هپاتیت B و هپاتیت C انجام می دهد. اگر عفونت هپاتیت B فعال باشد، فرد قبل از شیمی درمانی به دارو برای مبارزه با ویروس نیاز دارد. بدون آن، شیمی درمانی باعث رشد ویروس می شود و به کبد آسیب می رساند.

مراحل سرطان سینه

مرحله اولیه، مرحله 0 یا سرطان غیرتهاجمی سینه است. این بیماری فقط در سینه است و هیچ نشانه ای مبنی بر سرایت آن به غدد لنفاوی وجود ندارد.

مرحله اول سرطان سینه: اندازه سرطان 2 سانتی متر یا کمتر است و گسترش نیافته است.

مرحله دوم سرطان پستان: تومور در یکی از مراحل زیر است:

کوچکتر از 2 سانتی متر، با درگیری غدد لنفاوی زیر بغل.

بزرگتر از 2 سانتی متر اما کمتر از 5 سانتی متر عرض، بدون درگیری غدد لنفاوی.

مرحله سرطان پستان پیشرفته موضعی:

تومور بزرگتر از 5 سانتی متر که به غدد لنفاوی زیر بازو یا نزدیک استخوان سینه گسترش یافته است.

تومور در هر اندازه با غدد لنفاوی سرطانی که به یکدیگر یا بافت مجاور می چسبند.

مرحله سوم سرطان پستان:  تومور با هر اندازه به پوست یا دیواره قفسه سینه چسبیده و گسترش یافته است.

مرحله چهارم سرطان پستان:  تومور با هر اندازه بیشتر گسترش یافته و غدد لنفاوی بیشتری را درگیر می کند.

مرحله پنجم (متاستاتیک) سرطان پستان: تومور بدون توجه به اندازه به مکان‌ های دور پستان مانند استخوان‌ ها، ریه‌ ها، کبد، مغز یا غدد لنفاوی گسترش یافته است.

درمان سرطان سینه

اگر آزمایش‌ها سرطان سینه را نشان دهد، پزشک یک برنامه درمانی برای درمان سرطان ایجاد می‌ کند، تا احتمال بازگشت و حرکت سرطان سینه را کاهش دهد. درمان معمولاً در عرض چند هفته پس از تشخیص انجام می شود.

درمان به اندازه و محل تومور، نتایج آزمایشات روی سلول های سرطانی و مرحله بیماری بستگی دارد. پزشک سن و سلامت عمومی و همچنین احساسات فرد را در مورد گزینه های درمانی در نظر می گیرد.

درمان منطقه ای

این عمل ها سلول های سرطانی را در یک ناحیه خاص مانند سینه حذف، تخریب یا کنترل می کنند.

عمل جراحی

جراحی حفظ سینه:  جراح فقط قسمتی از سینه را که سرطان دارد همراه با برخی بافت های مجاور برمی دارد. اینکه چقدر از آن را خارج می کنند به مواردی مانند اندازه و محل تومور بستگی دارد.

جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی: پزشک غدد لنفاوی زیر بازو را می گیرد تا بفهمد سرطان به آنها سرایت کرده است یا خیر. دو نوع از این جراحی وجود دارد:

بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان: پزشک یک یا چند غدد لنفاوی را که در آن‌ها احتمال گسترش سرطان وجود دارد، بر می ‌دارد.

تشریح غدد لنفاوی زیر بغل: شامل گره های بیشتری است.

ماستکتومی: جراح کل سینه را به همراه تمام بافت سینه و گاهی بافت های مجاور را بر می دارد. انواع مختلفی از ماستکتومی وجود دارد.

ماستکتومی ساده یا کامل: جراح تمام سینه را بر می دارد، اما غدد لنفاوی زیر بازو را نمی برد، مگر اینکه در بافت سینه قرار داشته باشند.

ماستکتومی رادیکال اصلاح شده: جراح کل سینه را به همراه غدد لنفاوی زیر بازو بر می دارد.

ماستکتومی رادیکال: جراح کل سینه و غدد لنفاوی زیر بازو تا استخوان ترقوه و همچنین عضلات دیواره قفسه زیر سینه را بر می دارد.

ماستکتومی جزئی: جراح بافت سرطانی سینه و برخی از بافت های اطراف را بر می دارد.

ماستکتومی با حفظ نوک سینه: جراح تمام بافت سینه را برمی دارد اما نوک سینه را می گذارد.

ماستکتومی پروفیلاکتیک مقابل: اگر سرطان یک سینه باشد خطر ابتلا به آن در سینه دیگر زیاد است، فرد انتخاب می کند هر دو سینه را بردارد.

تابش – تشعشع:  دریافت آن و نوع آن بستگی به نوع عمل جراحی دارد، اینکه سرطان به غدد لنفاوی یا جای دیگری در بدن گسترش یافته یا خیر.

تابش پرتو خارجی: این نوع دستگاهی خارج از بدن است. فرد معمولاً آن را 5 روز در هفته به مدت 5 تا 6 هفته دریافت می کند. برخی از انواع پرتوهای خارجی عبارتند از:

پرتودرمانی: فرد با استفاده از درمان‌های کمتر، معمولاً فقط 3 هفته، دوزهای بزرگ‌ تری دریافت می‌کند.

پرتودرمانی حین عمل: در این روش، فرد یک دوز بزرگ از اشعه را در اتاق عمل بلافاصله پس از جراحی حفظ سینه (قبل از بسته شدن زخم) دریافت می کند.

رادیوتراپی سه بعدی منسجم: فرد تشعشعات را از ماشین‌ های خاصی دریافت می‌ کند که بهتر است آن به سمت ناحیه‌ ای که تومور در آن قرار دارد، باشد. فرد دو بار در روز به مدت 5 روز درمان خواهد داشت.

پرتودرمانی داخلی (براکی تراپی): در این نوع، پزشک رادیواکتیو را برای مدت کوتاهی در داخل بدن فرد قرار می دهد.

براکی تراپی بینابینی: پزشک چندین لوله کوچک تو خالی به نام کاتتر را در سینه در اطراف ناحیه ای که سرطان در آن قرار دارد وارد می کند. آنها چندین روز در محل می مانند. پزشک هر روز گلوله های رادیواکتیو را برای دوره های کوتاهی در آنها قرار می دهد.

براکی تراپی داخل حفره ای: این رایج ترین نوع براکی تراپی برای زنان مبتلا به سرطان سینه است. پزشک از یک کاتتر کوچک برای قرار دادن وسیله ای در داخل سینه استفاده می کند. دستگاه گشاد شده و در طول درمان در جای خود باقی می ماند. انتهای دیگر از سینه خارج می شود. پزشک از یک لوله برای قرار دادن منابع تشعشع (اغلب گلوله ها) در دستگاه استفاده می کند. معمولاً این کار دو بار در روز به مدت 5 روز به صورت سرپایی دریافت می شود. پس از آخرین درمان، پزشک دستگاه را خارج می کند.

درمان های سیستمیک

پزشک سلول های سرطانی را در سراسر بدن از بین می برد یا کنترل می کند. این درمان ها عبارتند از:

شیمی درمانی: اگر سرطان سینه پیشرفته باشد، درمان اصلی است.

هورمون درمانی: برخی از سرطان ها در پاسخ به برخی هورمون ها رشد می کنند. این داروها مانع از اتصال هورمون‌ ها به سلول‌ های سرطانی می‌ شوند تا رشد آنها را متوقف ‌کنند.

نا برابری های سرطان سینه

زنان سفید پوست بالاترین میزان ابتلا به سرطان سینه را در بین تمام نژادها و قومیت ها دارند، اما زنان سیاه‌ پوست در مقایسه با زنان سفید پوست ۴۰ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان سینه هستند. این نابرابری از عوامل بسیاری ناشی می شود. یکی از دلایل این است که زنان سیاه ‌پوست به طور متوسط ​​در سنین پایین‌ تر و تهاجمی ‌تر به سرطان سینه مبتلا می‌ شوند. از جمله دلایل دیگر آن فقر، نداشتن بیمه، چاقی و سینه های متراکم است.

پیشگیری از سرطان سینه:

کنترل وزن: اضافه وزن در بزرگسالی احتمال ابتلا به سرطان سینه را پس از یائسگی افزایش می دهد.

فعالیت: ورزش خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می دهد.

مصرف الکل: کارشناسان توصیه می کنند زنان الکل مصرف نکنند.

شیر دهی: شیر دهی طولانی خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می دهد.

هورمون درمانی: باید بعد از یائسگی محدود شود.

غربالگری: توصیه ها بر اساس سن و سایر عوامل متفاوت است.

 40-49 سال: با مشورت پزشک در صورت لزوم هر 2 سال یک بار ماموگرافی انجام دهید.

50-74 سال: هر 2 سال یکبار ماموگرافی انجام دهید.

75 سال به بالا: از پزشک پرسیده شود آیا باید به انجام ماموگرافی ادامه داد یا خیر.

اگر فرد یکی از عوامل ابتلا به سرطان سینه را دارد، با پزشک در مورد مواردی صحبت کند که به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک می کند.

آزمایش ژنتیک برای جستجوی تغییر در ژن ها که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

مراجعه مکرر به پزشک و آزمایش های غربالگری.

جراحی برای برداشتن سینه ها یا تخمدان ها.

تقریباً 99 درصد از زنانی که سرطان فقط در سینه آنها است و به سایر اعضای بدن سرایت نکرده حداقل 5 سال پس از تشخیص زندگی می کنند.

اگر سرطان سینه به غدد لنفاوی مجاور گسترش یابد، میزان بقای 5 ساله نزدیک به 86 درصد است.

اگر سرطان به سایر قسمت‌ های بدن مانند ریه‌ ها، کبد و استخوان‌ ها سرایت کند، شانس زندگی برای 5 سال دیگر 31 درصد است.

سبک زندگی

سرطان سینه به دلایلی خارج از کنترل است مانند سن و ژن ‌ها، اما سرطان سینه گاهی ناشی از عواملی است که قابل تغییر است. از جمله حفظ وزن مناسب و انجام غربالگری. این اقدامات به پیشگیری از سرطان سینه و درمان آن کمک می کند.برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.