این آمارها، از مجموع جمعیت نزدیک به دو میلیونی تهران، بیش از نیمی از خانوارها (259 هزار خانوار) مستأجر بوده اند. این نشان‌دهنده‌ی آمار شکاف میان مالکان و مستأجران در آن دوره است.
به گزارش خط سلامت در حالی که تعداد اندکی از مالکان (حدود 5 تا 6 هزار خانوار) از طریق اجاره املاک قابل توجه به کسب می‌شوند، اکثریت قریب به اتفاق مستأجران با مشکلات عدیده‌ای در تامین مسکن روبرو هستند. این وضعیت مشخص می‌شود که یکی از مشکلات اصلی شهر تهران در آن دوره تبدیل می‌شود.
نکته قابل توجه دیگر در این گزارش، آمار بالای بیکاری در تهران است. این آمار، بیش از 64 هزار خانوار در تهران فاقد نان‌آور شاغل‌اند. این آمار نشان می‌دهد که مشکلات اقتصادی نیز بر مشکلات مسکن در تهران افزوده شده است.
در مجموع، آمارهای منتشر شده در سال ۱۳۳۷ تصویری روشن از وضعیت اجتماعی و اقتصادی تهران در اواخر دهه ۳۰ ارائه می‌شود. این آمارها نشان می‌دهند که تهران در آن دوره شهری با شکاف‌های اجتماعی و مشکلات اقتصادی عدیده بوده است.
این گزارش به ما یادآوری می کند که مسائل مربوط به مسکن و نابرابری اقتصادی از جمله چالش هایی هستند که جامعه ایران از دیرباز با آن دست و پنجه نرم کرده است.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
