به گزارش خبرنگار خط سلامت الگوهای رفتاری ناسالم، آسیب های دوران کودکی و… رفتار های عاشقانه را تبدیل به تروما می کند.
اعتیاد به عشق و رفتارهای اجباری ، اختلالات مصرف مواد و آسیب های دوران کودکی اغلب با هم رخ می دهند. اعتیاد به عشق و رفتارهای اجباری به دلیل تأثیر بر مسیرهای پاداش مغز موجب گرایش افراد می شود برای مثال، بازی‌های ویدیویی اجباری یا اعتیاد به قمار ممکن است به‌طور مثبت و منفی برای فرد تقویت‌کننده باشد که هم یک عجله لحظه‌ای (تقویت مثبت) و هم یک فرار موقت از درد عاطفی (تقویت منفی) ایجاد می‌کند.
اعتیاد به عشق
الگوی مشابهی را می توان در رفتار ناسالم مرتبط با عشق نیز مشاهده کرد به عنوان مثال، یک مطالعه اخیر، افرادی را که رفتار به اصطلاح « اعتیاد به عشق » را با افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد شناسایی می‌کنند، مقایسه کرد و نشان داد که هر دو گروه مناطق فعال‌شده دوپامینرژیک مغز و احساس سرخوشی، ولع مصرف، افزایش تحمل را تجربه کردند.
انتقال دهنده های عصبی و هورمون هایی مانند دوپامین، سروتونین، اکسی توسین و وازوپرسین آزاد می شوند که می توانند الگوی اعتیاد به عشق و رفتار اجباری را برای حفظ این احساسات تحریک کنند، که می تواند شامل رفتار وسواسی یا نیاز باشد.
علت اعتیاد به عشق
ریشه رفتارهای ناسالم مرتبط با عشق اغلب با آسیب های رشدی همراه است. زخم‌های دلبستگی اصلی مانند خیانت، طرد شدن، بی‌اعتمادی، شرم یا رها شدن از سوی یک مراقب اصلی اغلب شکل الگوهای بزرگسالی بعدی فرد را در زمینه صمیمیت و عشق می‌شوند. در نتیجه، کسانی که سبک دلبستگی ناایمن دارند، اغلب مشغول روابط عاشقانه بدون توجه به پرچم قرمز یا علائم هشدار می شوند. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
