به عقیده کارشناسان درد دل کردن با کودکان و مخاطب قرار دادن فرزندان توسط والدین رفتاری سمی است که حریم بین والد و فرزند را برمی دارد و به نوعی سوء استفاده از فرزندان و کودک آزاری هیجانی به حساب می آید. روان بچه‌ها آمادگی درک مشکلات را ندارد و می تواند آسیب‌هایی را برای کودک به همراه داشته باشد.
درد دل کردن والدین با فرزندان چه مشکلاتی را در پی خواهد داشت؟
به گزارش خط سلامت درد دل کردن والدین با فرزندان می‌تواند به مشکلات روانی مختلفی در هر دو طرف منجر شود.
این مشکلات می‌توانند عبارت باشند از:
احساس گناه و بی‌انرژی شدن:
فرزندان ممکن است به دلیل ناتوانی در برآورده کردن انتظارات والدین احساس گناه کنند. این احساس می‌تواند به مرور زمان به بی‌انرژی شد و کاهش انگیزه منجر شود.
برای مثال، اگر والدین از فرزندانشان انتظار دارند که در مدرسه عالی عمل کنند، اگر فرزند نتواند به این انتظارات پاسخ دهد، ممکن است احساس کند که به والدینش خیانت کرده است.
افزایش استرس و اضطراب:
فرزندان ممکن است تحت فشار قرار بگیرند و استرس زیادی را تجربه کنند به دلیل ناتوانی در برآورده کردن انتظارات والدین.
این استرس می‌تواند به اضطراب، نگرانی مداوم، و حتی به مشکلات فیزیکی مانند سردرد یا مشکلات خواب منجر شود.
کاهش اعتماد به نفس:
افرادی که به طور مداوم احساس می‌کنند که انتظارات والدین خود را برآورده نمی‌کنند، ممکن است در مورد توانایی‌های خودشان شک داشته باشند.
کاهش اعتماد به نفس می‌تواند باعث شود که فرد به توانایی‌های خود شک کند و در نتیجه از شرایط مختلف دوری جسته و فرار کند.
اختلال در روابط بین فرزند و والدین:
درد دل والدین می‌تواند باعث ایجاد تنش و بحث‌های مکرر بین فرزند و والدین شود.
این تنش می‌تواند به تدریج به کاهش ارتباط و احساس محبت و نزدیکی بین طرفین منجر شود.
افزایش ریسک اختلالات روانی:
فرزندانی که به طور مداوم در معرض درد دل والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در خطر اختلالات روانی بیشتری قرار بگیرند مانند افسردگی، اضطراب، یا اختلالات رفتاری.
این اختلالات می‌توانند به تدریج در زندگی روزمره و عملکرد اجتماعی و تحصیلی فرزندان تأثیرگذار باشند.
دوری و فاصله‌گرفتن:
برخی فرزندان ممکن است به دنبال فاصله‌گرفتن از والدین خود باشند به دلیل احساس کمبود و پذیرش نشدن احساسات و احتمالاً انتقادهای مکرر.
این ممکن است باعث شود که فرزندان از اشتراک گذاری تجربیات خود با والدین و در نتیجه از ارتباط نزدیک فرار کنند.
پرخاشگری و رفتارهای ناخوشایند:
برخی فرزندان ممکن است به دلیل احساس ناراحتی و نارضایتی مداوم، به رفتارهای ناخوشایند یا پرخاشگری متوسل شوند.
این نوع رفتار می‌تواند باعث بیشتر شدن اختلافات خانوادگی و تشدید تنش‌ها شود.
با توجه به این مشکلات، ارتباط مثبت، حمایت کننده و با احترام بین والدین و فرزندان بسیار حیاتی است. والدین می‌توانند با فراهم کردن یک محیط پذیرش‌آمیز و ارائه حمایت معنوی و عاطفی، به رشد و توسعه روانی و اجتماعی سالم فرزندانشان کمک کنند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
