مادران یخچالی چه کسانی هستند؟ فرزندان این افراد به کدام بیماری روانی مبتلا می شوند؟

خط سلامت: مادران یخچالی اصطلاحی است که برای توصیف مادرانی به کار می‌رفت که تصور می‌شد در ارتباط با فرزندان خود سرد، غیرعاطفی و بی‌توجه هستند.

مادران یخچالی چه کسانی هستند؟ فرزندان این افراد به کدام بیماری روانی مبتلا می شوند؟

اصطلاح مادران یخچالی ابتدا توسط لئو کانر، روان‌پزشک آمریکایی و یکی از اولین محققان اوتیسم ، در دهه ۱۹۴۰ مطرح شد. کانر بر این باور بود که سردی عاطفی و کمبود محبت مادران به کودکانشان می‌تواند یکی از دلایل اصلی بروز اختلال اوتیسم در کودکان باشد.

به گزارش خط سلاسلامت در ادامه در خصوص این نظریه و دلیل تایید و تاکذیب آن بیشتر توضیح می دهیم؛ با ما همراه باشید.

ویژگی‌های مادران یخچالی 

این نظریه مادران یخچالی را به این شکل توصیف می‌کرد:

سرد و منطقی بودن: مادرانی که به جای نشان دادن احساسات گرم و عاطفی، بیشتر رفتاری منطقی و غیرصمیمانه دارند.

کمبود محبت و حمایت: عدم ابراز عشق و توجه کافی به کودک.

عدم حضور عاطفی: رفتارهایی که به نظر می‌رسد کودک را از نظر عاطفی و روانی رها کرده است.

نظریه مادران یخچالی و ارتباط آن با اختلال اوتیسم

نظریه مادران یخچالی (Refrigerator Mothers) در دهه 1940 و 1950 توسط روانکاوی به نام لئو کانر (Leo Kanner) مطرح شد. او در تحقیقات اولیه خود درباره اوتیسم به این نتیجه رسید که این اختلال ممکن است ناشی از رفتار سرد، غیرعاطفی و کم‌محبت والدین، به‌ویژه مادران، نسبت به فرزندان باشد. این نظریه بیان می‌کرد که کمبود توجه و عشق مادرانه می‌تواند دلیل اصلی ایجاد اختلال اوتیسم در کودکان باشد.

دلایل مطرح شدن نظریه مادران یخچالی

این فرضیه بر اساس مشاهده رفتارهای اجتماعی و عاطفی کودکان مبتلا به اوتیسم شکل گرفت. کانر معتقد بود که این کودکان در اثر محیطی عاطفی سرد رشد کرده‌اند که مانع از شکل‌گیری مهارت‌های اجتماعی و عاطفی آنها شده است.

او همچنین اشاره می‌کرد که بسیاری از این مادران به نظر می‌رسید تحصیل‌کرده، منظم و بیش‌ازحد منطقی باشند، اما در روابط عاطفی خود با کودکان سرد و دور از احساس عمل می‌کردند.

نقد نظریه مادران یخچالی

با گذشت زمان، تحقیقات علمی بیشتری انجام شد که نشان داد اوتیسم یک اختلال عصبی‌رشدی (Neurodevelopmental) است و ریشه‌های ژنتیکی و زیستی دارد. از جمله شواهدی که این نظریه را رد کردند:

مطالعات ژنتیکی:

تحقیقات نشان داد که اوتیسم به‌شدت تحت تأثیر عوامل ژنتیکی قرار دارد. اگر یکی از دوقلوهای همسان به اوتیسم مبتلا باشد، احتمال ابتلای دیگری نیز بسیار زیاد است.

تفاوت‌های مغزی:

بررسی‌های عصبی نشان داد که مغز کودکان مبتلا به اوتیسم تفاوت‌های ساختاری و عملکردی خاصی دارد که از بدو تولد وجود دارند. این شواهد نشان داد که اوتیسم ناشی از عوامل زیستی و نه تربیتی است.

عدم ارتباط با رفتار والدین:

بسیاری از تحقیقات نشان دادند که رفتار مادران کودکان مبتلا به اوتیسم، مشابه رفتار مادرانی است که فرزندان سالم دارند.

پیامدهای نظریه " مادران یخچالی"

احساس گناه در مادران: این نظریه باعث شد بسیاری از مادران خود را مقصر اصلی اختلال کودک بدانند.

ایجاد انگ اجتماعی: خانواده‌های دارای کودکان مبتلا به اوتیسم، به‌ویژه مادران، تحت فشارهای اجتماعی و قضاوت‌های ناعادلانه قرار گرفتند.

انحراف تحقیقات علمی: این نظریه باعث شد منابع و زمان زیادی به بررسی فرضیه‌ای غلط اختصاص یابد، در حالی که می‌توانست صرف کشف علل واقعی اوتیسم شود.

دیدگاه امروزی نسبت به اوتیسم

امروزه مشخص شده که اوتیسم ناشی از تعامل پیچیده عوامل ژنتیکی، زیستی و برخی عوامل محیطی است. اصطلاح "مادران یخچالی" دیگر به کار نمی‌رود و جامعه علمی بر حمایت از خانواده‌ها و ارائه درمان‌های مؤثر تمرکز دارد.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
ارسال نظر

آخرین اخبار
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست