ویژگی‌های شخصیتی و خلق و خوی شما می‌تواند بر افکار و الگوهای رفتاری‌تان تأثیر بگذارد، به این معنی که برای بسیاری، نوع خلق و خوی شما ممکن است بر سبک فرزندپروری شما نیز تأثیر بگذارد.
به گزارش خط سلامت این مقاله به بررسی انواع خلق و خو و سبک‌های مختلف فرزندپروری پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه شناخت این ویژگی‌ها می‌تواند به شما در برقراری ارتباط بهتر با فرزندان تان کمک کند.
ویژگی‌های اولیه شخصیت چیست؟
بر اساس تحقیقات اخیر به نقل از Scientific American، مدل پنج عاملی شخصیت (همچنین به نام "پنج بزرگ") به طور کلی مدل استاندارد برای ویژگی‌های شخصیتی معمولی در پزشکی مدرن است. اولین بار این نظریه را در سال 1949 معرفی شد و بسیاری از محققان دیگر در طول سال‌ها آن را گسترش داده‌اند تا به شکل فعلی برسند. مدل مایرز-بریگز مشابه مدل پنج عاملی است، اما هر کدام بر روی ویژگی‌های متفاوتی تمرکز می‌کنند. هر صفت عموماً به‌عنوان یک محدوده در نظر گرفته می‌شود و یک نفر برای هر ویژگی یا خلق و خوی معمولاً بین دو افراطی قرار می‌گیرد. ما صفات و انواع زیر را خلاصه کرده‌ایم:
برونگرایی (در مقابل درونگرایی):
این ویژگی شخصیتی به طور کلی به نحوه تعامل شما با افراد دیگر اشاره دارد. افرادی که دارای ویژگی برونگرایی بالایی هستند ممکن است بیان عاطفی قابل توجهی، توانایی‌های طبیعی اجتماعی‌شدن، قاطعیت، تحریک‌پذیری و تمایل به ارزش دادن به مکالمات معنادار را نشان دهند. موقعیت‌های اجتماعی ممکن است به شما انرژی بدهد، در حالی که برای کسی که سطح بالاتری از درونگرایی دارد یا ترجیح می‌دهد، می‌تواند خسته‌کننده باشد.
توافق‌پذیری (در مقابل تضاد):
این ویژگی به رفتارهای اجتماعی مانند محبت، مهربانی، اعتماد و نوع‌دوستی اشاره دارد. افرادی که سطوح بالایی از این ویژگی را دارند ممکن است علاقه به دلسوزی نسبت به دیگران و احساس همدلی داشته باشند.
روی باز به تجارب زندگی (در مقابل غیرمتعارف بودن)
این ویژگی به میزان باز بودن شما برای تجربه‌های جدید اشاره دارد. افرادی که سطوح بالاتری از این ویژگی دارند ممکن است برای یادگیری چیزهای جدید یا ایجاد تجربیات منحصر به فرد بازتر باشند. افرادی که سطوح پایینی از این ویژگی دارند، ممکن است بیشتر به ارزش‌ها و شیوه‌های سنتی علاقه‌مند باشند.
وظیفه‌شناسی (محدودیت در مقابل عدم بازداری)
این ویژگی شامل متفکر بودن، کنترل تکانه و رفتارهای هدفمند است. افرادی که با این تیپ شخصیتی همسو هستند ممکن است بسیار سازمان‌دهی‌شده باشند و بتوانند به جزئیات توجه کنند.
روان‌رنجوری (بی‌ثباتی عاطفی در مقابل ثبات)
این ویژگی به ثبات عاطفی فرد اشاره دارد، به‌ویژه در مورد غمگینی و بدخلقی‌ها. افرادی که سطوح بالایی از این ویژگی دارند ممکن است تغییرات خلقی مکرر و غمگینی را تجربه کنند، در حالی که افرادی که این ویژگی را کمتر دارند، ثبات عاطفی بیشتری دارند.
در حالی که این‌ها تنها پنج ویژگی شخصیتی هستند، تمام این ویژگی‌ها در یک طیف یا مقیاس قرار دارند و ترکیب آنها می‌تواند انواع مختلفی از شخصیت‌ها را ایجاد کند.
انواع خلق و خوی چگونه ایجاد می‌شود؟
عوامل محیطی و بیولوژیکی می‌توانند بر چگونگی شکل‌گیری شخصیت و نوع خلق و خوی شما تأثیر بگذارند. هم طبیعت و هم تربیت می‌توانند تعیین کنند که هر یک از پنج ویژگی شخصیتی با افزایش سن چگونه تغییر می‌کند. به عنوان مثال، برونگرایی ممکن است از سن 30 تا 90 سالگی کاهش یابد، توافق‌پذیری ممکن است افزایش یابد، و روان‌رنجوری با افزایش سن کاهش می‌یابد.
سبک فرزندپروری چیست؟
در حالی که راه‌های زیادی برای والدین وجود دارد، بسیاری از والدین متوجه می‌شوند که تمام روش‌ها شباهت‌های قابل توجهی به سه سبک اساسی دارند که توسط روان‌شناس دیانا بامریند در دهه 1960 معرفی شد. این سبک‌ها کمک می‌کنند تا والدین نحوه اجتماعی کردن و حمایت از فرزندان خود را بدون توجه به خلق و خوی آنان درک کنند.
انواع سبک‌های فرزندپروری
مقتدرانه: این والدین انتظارات بالایی دارند و در عین حال به فرزند خود راهنمایی و حمایت می‌دهند.
مستبدانه: والدین مستبد انتظارات بالا و واکنش‌های عاطفی کمتری دارند.
سهل‌انگار: والدین سهل‌انگار راهنمایی کم و واکنش‌های عاطفی زیادی دارند.
بی‌توجه: والدین بی‌توجه کمترین تقاضا و واکنش‌های عاطفی را دارند.
ارتباط خلق و خوی والدین با سبک فرزند پروری
خلق و خو والدین تأثیر زیادی بر سبک فرزندپروری آنها دارد. ویژگی‌های شخصیتی والدین، مانند میزان برونگرایی، توافق‌پذیری، روان‌رنجوری و باز بودن به تجربه، می‌توانند شیوه‌های تربیتی و نحوه تعامل آنها با فرزندشان را شکل دهند. در اینجا به توضیح این ارتباط می‌پردازیم:
برونگرایی و سبک فرزندپروری: والدین برونگرا معمولاً افراد پرانرژی، خوش‌برخورد و اجتماعی هستند. این ویژگی آنها ممکن است باعث شود که نسبت به فرزندانشان بیشتر درگیر و فعال باشند. آنها تمایل دارند تا روابط گرم و دوستانه‌ای با فرزندان خود برقرار کنند و از فعالیت‌های اجتماعی و تعاملات گروهی حمایت کنند. سبک فرزندپروری آنها می‌تواند به سمت مقتدرانه و حمایت‌گر باشد، جایی که آنها همزمان با ایجاد محدودیت‌های منطقی، به فرزندان خود استقلال و آزادی می‌دهند.
توافق‌پذیری و سبک فرزندپروری: والدین توافق‌پذیر معمولاً افرادی مهربان، همدل و پرورش‌دهنده هستند. آنها تمایل دارند که با فرزندان خود ارتباطی مبتنی بر محبت و تفاهم برقرار کنند و در حل مشکلات به جای تنبیه، به راه‌حل‌های سازنده فکر می‌کنند. این ویژگی باعث می‌شود که والدین توافق‌پذیر بیشتر از سبک‌های تربیتی مشارکتی و دلسوزانه استفاده کنند، جایی که در آن والدین فرزندان خود را به گفتگو و تصمیم‌گیری مشترک تشویق می‌کنند.
روان‌رنجوری و سبک فرزندپروری: والدین با سطح بالای روان‌رنجوری ممکن است بیشتر در معرض اضطراب، عصبانیت و نارضایتی قرار گیرند. این ویژگی می‌تواند به آنها کمک کند تا واکنش‌های هیجانی و حساسیت بیشتری نسبت به رفتارهای فرزند خود نشان دهند. به همین دلیل، آنها ممکن است به سبک‌های تربیتی مستبدانه یا کنترل‌گر تمایل پیدا کنند، جایی که تلاش می‌کنند تا با مقررات سختگیرانه و نظارت شدید، رفتار فرزندشان را مدیریت کنند. این امر ممکن است باعث شود که ارتباط آنها با فرزندشان تنش‌آمیز و کمتر حمایتی باشد.
باز بودن به تجربه و سبک فرزندپروری: والدین با ویژگی باز بودن به تجربه معمولاً انعطاف‌پذیر، خلاق و جستجوگر هستند. آنها به فرزندان خود اجازه می‌دهند که تجربه‌های جدید را امتحان کنند و به جای تحمیل محدودیت‌های سخت، بیشتر به تشویق استقلال و رشد فردی فرزند خود می‌پردازند. این ویژگی باعث می‌شود که سبک فرزندپروری آنها به سمت سبک مقتدرانه و دموکراتیک باشد، جایی که هم از آزادی و خودمختاری فرزند حمایت می‌کنند و هم به تعیین حد و مرزهای منطقی اهمیت می‌دهند.
در نتیجه، خلق و خوی والدین می‌تواند به طور قابل توجهی بر نحوه تربیت و رفتار آنها با فرزندانشان تأثیر بگذارد. شناخت این ویژگی‌ها و آگاهی از نحوه تأثیر آن بر سبک فرزندپروری می‌تواند به والدین کمک کند تا روابط بهتری با فرزندان خود برقرار کرده و در تربیت آنها موفق‌تر باشند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
