در اختلال ادراکی معروف به سندرم آلیس در سرزمین عجایب، افراد ممکن است اشیاء را بزرگ‌تر یا کوچکتر از اندازه واقعی خود ببینند. این اختلال ممکن است به صورت توهمات و یا تغییرات در ادراک زمانی و فضایی بروز کند، مانند احساس اینکه بدن شخص به طور غیرطبیعی کوچک یا بزرگ شده است.
به گزارش خط سلامت این اختلال معمولاً در نتیجه آسیب مغزی، صرع یا اختلالات میگرنی ایجاد می‌شود.
علایم سندرم آلیس در سرزمین عجایب
سندرم آلیس در سرزمین عجایب (AIWS) یک اختلال نادر ادراکی است که به طور عمده بر نحوه درک اندازه، شکل، و مقیاس اشیاء تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
توهمات اندازه: افراد مبتلا ممکن است احساس کنند که اجسام و اشخاص یا بزرگ‌تر از اندازه واقعی خود هستند (ماکروپسی) یا کوچکتر از اندازه واقعی خود به نظر می‌رسند (میکروپسی).
تغییر در ادراک زمان: افراد ممکن است زمان را به طور غیرعادی حس کنند، مثلاً زمان بسیار کند یا بسیار سریع بگذرد.
تغییرات در ادراک فضایی: این افراد ممکن است نسبت به موقعیت خود در فضا دچار سردرگمی شوند یا حس کنند که محیط اطرافشان به شکلی غیرطبیعی تغییر کرده است.
توهمات حرکتی: ممکن است فرد احساس کند که در حال حرکت یا در حال شناور شدن است، در حالی که در واقع ایستاده است.
دگرگونی در درک بدن: احساس اینکه بدن فرد بزرگ یا کوچک شده است یا تغییرات غیرطبیعی در نحوه احساس اندام‌ها.
علل و عوامل خطر سندرم آلیس در سرزمین عجایب
سندرم آلیس در سرزمین عجایب معمولاً به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود، از جمله:
میگرن: این اختلال می‌تواند در افرادی که دچار میگرن‌های شدید و مزمن هستند، به خصوص در زمان حملات میگرن، بروز کند.
آسیب مغزی: آسیب به بخش‌های مختلف مغز، به ویژه نواحی مربوط به پردازش اطلاعات حسی و ادراکی، می‌تواند منجر به بروز این اختلال شود.
اختلالات روانی: برخی از اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات روانی ممکن است با این سندرم ارتباط داشته باشند.
عفونت‌ها و تب‌ها: عفونت‌های ویروسی، به ویژه در کودکان، ممکن است باعث بروز علائم این سندرم شوند.
مصرف دارو یا مواد مخدر: برخی داروها و مواد مخدر می‌توانند موجب اختلالات ادراکی و بروز علائم سندرم آلیس در سرزمین عجایب شوند.
افراد در معرض خطر سندرم آلیس در سرزمین عجایب
افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به این سندرم هستند شامل:
افراد مبتلا به میگرن: کسانی که دچار حملات میگرن مکرر هستند، بیشتر از دیگران در معرض خطر قرار دارند.
کودکان و نوجوانان: سندرم آلیس در سرزمین عجایب بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، گرچه در بزرگسالان نیز ممکن است دیده شود.
افراد با سابقه اختلالات روانی: افرادی که به اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی مبتلا هستند، ممکن است بیشتر مستعد این اختلال باشند.
افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی یا مغزی: افرادی که مشکلات عصبی یا مغزی دارند، ممکن است دچار این سندرم شوند.
درمان سندرم آلیس در سرزمین عجایب
درمان این سندرم بسته به علل زمینه‌ای و شدت علائم متفاوت است. برخی از روش‌های درمانی شامل:
درمان میگرن: در صورتی که میگرن عامل بروز این اختلال باشد، درمان‌های ضد میگرن مانند داروهای مسکن، داروهای ضد التهابی و داروهای اختصاصی میگرن ممکن است کمک کننده باشند.
درمان دارویی: داروهایی که به تنظیم عملکرد مغز کمک می‌کنند، ممکن است برای کاهش علائم این سندرم مفید باشند.
درمان روانی و رفتاری: در صورتی که این اختلال ناشی از استرس یا مشکلات روانی باشد، مشاوره روانشناسی یا درمان‌های شناختی-رفتاری می‌توانند مفید باشند.
مدیریت استرس و خواب: کاهش استرس و داشتن الگوی خواب منظم می‌تواند به کاهش علائم این اختلال کمک کند.
درمان‌های مکمل: در برخی موارد، درمان‌های مکمل مانند یوگا، مدیتیشن یا تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند به بهبود وضعیت فرد کمک کنند.
به طور کلی، درمان سندرم آلیس در سرزمین عجایب بر اساس علت زمینه‌ای آن و شدت علائم فردی طراحی می‌شود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
