افراد با دلبستگی دوسوگرا به‌طور مداوم از عشق و توجه دیگران ناامید شده و به‌دنبال تأیید محبت از سوی اطرافیان خود هستند. این موضوع ممکن است بر روابط اجتماعی و عاطفی آنها تأثیر منفی بگذارد.
به گزارش خط سلامت دلبستگی دوسوگرا به‌ویژه در روابط عاشقانه و اجتماعی می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. افراد با این سبک دلبستگی ممکن است به شدت وابسته به شریک زندگی خود شوند و دائماً نیاز به اثبات عشق و توجه از طرف دیگران داشته باشند. این رفتار می‌تواند به ترس از طرد شدن منجر شود و روابط را تحت فشار قرار دهد. در این مقاله به بررسی چگونگی شکل‌گیری دلبستگی دوسوگرا در دوران کودکی ، تأثیرات آن در بزرگسالی، و روش‌های درمانی برای مقابله با این مشکل پرداخته می‌شود.
دلبستگی دوسوگرا چیست؟
هنگامی که نوزادان یا کودکان در دوران نوزادی و کودکی به‌طور پراکنده محبت و محبت را از والدین یا مراقبان خود دریافت می‌کنند، این می‌تواند منجر به چالش‌های طولانی‌مدت شود. این ممکن است شامل یک الگوی دلبستگی مضطرب-دوسوگرا باشد. هنگامی که والدین در رفتار و نگرش خود نسبت به کودک ناسازگار باشند، کودک ممکن است در درک اینکه چرا عشق و محبت به‌طور تصادفی داده می‌شود یا از بین می‌رود، دچار مشکل شود.
این غیرقابل پیش‌بینی بودن ممکن است ترس و سردرگمی ایجاد کند زیرا آنها نمی‌دانند چه زمانی عشق دریافت می‌کنند یا مورد غفلت قرار می‌گیرند. آنها ممکن است مانند کودکانی که به‌طور ایمن وابسته هستند، در محیط خود احساس امنیت نداشته باشند و بنابراین به‌طور ناایمن دلبستگی پیدا کنند.
تاثیر دلبستگی دوسوگرا در بزرگسالی
این دلبستگی مضطرب-دوسوگرا ممکن است در بزرگسالی کودکان را دنبال کند و در باورهای آنها نشان دهد که عشق و محبت احساساتی زودگذر و پراکنده هستند. این نوع آسیب دوران کودکی، که ممکن است مانع از وابستگی ایمن به مراقب اصلی یا شخصیت دلبستگی آنها در کودکی شود، ممکن است در بزرگسالی احساس اضطراب، مردد، عصبی یا خجالتی کند. آنها ممکن است گریه کنند، احساس جدایی عاطفی از والدین خود کنند یا از لمس کردن در روابط عاشقانه بعدی بترسند.
کودکانی که دارای دلبستگی مضطرب-دوسوگرا هستند ممکن است باور کنند که یک روز دوست شان دارند و ممکن است روز بعد مورد محبت قرار نگیرند. در نتیجه، ترس از رها شدن و از دست دادن عشق در آنها ایجاد می‌شود. آنها ممکن است تمایل به عشق داشته باشند، برای محبت تلاش کنند و هوس توجه داشته باشند، اما اگر آن چیزها زودگذر باشند، می‌تواند وحشتناک باشد. آنها ممکن است در روابط عاشقانه یا اجتماعی خود احساس ناامنی کنند زیرا نمی‌دانند که آیا دوست یا دوست مهم آنها در یک هفته، یک ماه یا یک سال آینده آنها را می‌خواهد.
این احساسات ناایمن ممکن است آنها را به جستجوی نگرانی‌هایی سوق دهد که ممکن است وجود داشته باشند یا نباشند و با گذشت زمان، می‌تواند منجر به درونی شدن مشاجرات و الگوهای دلبستگی ناایمن مکرر شود.
معرفی انواع سبک‌های دلبستگی
به گفته انجمن تحقیقات در رشد کودک، "تنظیم هیجان و کیفیت دلبستگی ارتباط نزدیکی با هم دارند. پیشنهاد شده است که یکی از تأثیرات بر تفاوت‌های فردی در تنظیم هیجان ممکن است سابقه دلبستگی کودک باشد."
به عبارت دیگر، به‌طور فزاینده‌ای آشکار شده است که سال‌های اولیه و شکل‌گیری برای کودک چقدر مهم است. دلبستگی بزرگسالان اغلب به‌طور مستقیم با نزدیکی عاطفی، تهدیدات درک‌شده و قابل اعتماد بودن فرد در دوران کودکی مرتبط است.
تربیت کودک فراتر از تأمین غذا و سرپناه است. الگوهای مختلف فرزندپروری راه‌هایی برای عشق ورزیدن، القای ارزش‌ها و ایجاد مرزها ارائه می‌دهند. این می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر نحوه رشد و یادگیری کودکان، نوع بزرگسالانی که می‌توانند تبدیل شوند و نوع روابطی که ممکن است ایجاد کنند تأثیر بگذارد.
آسیب‌هایی مانند خشونت بین فردی یا هر شکل دیگری از سوءاستفاده خطر سبک‌های دلبستگی ناایمن را در بزرگسالی افزایش می‌دهد.
طبق مطالعات روان‌شناسی بالینی، نظریه دلبستگی و کار روانشناس مری اینسورث، چهار سبک دلبستگی وجود دارد:
دلبستگی ایمن: تقریباً 60 درصد جمعیت این سبک دلبستگی را دارند. آنها ممکن است دوران کودکی ایمنی داشته باشند که در آن می‌توانستند به والدین خود برای داشتن شجاعت و اعتماد به نفس برای بیرون رفتن مستقل تکیه کنند. وقتی بزرگ می‌شوند، در روابط خود احساس امنیت می‌کنند، با شریک زندگی خود در ارتباط هستند و به عشق و حمایت آنها اطمینان دارند. آنها اغلب احساس آزادی و استقلال می‌کنند.
دلبستگی مضطرب-دوسوگرا: دلبستگی دوسوگرا – همچنین به عنوان دلبستگی مضطرب، مضطرب – دوسوگرا یا مشغله شناخته می‌شود – ممکن است در کودکانی ایجاد شود که تمایل به دریافت عشق و محبت متناقض دارند یا نمی‌توانند به در دسترس بودن والدین خود تکیه کنند. به این دلبستگی اضطرابی نیز گفته می‌شود.
دلبستگی اجتنابی: افرادی که دارای سبک دلبستگی اجتنابی هستند، ممکن است از نظر عاطفی از شریک زندگی خود فاصله بگیرند. آنها ممکن است ترجیح دهند منزوی باشند و به کسی تکیه نکنند.
دلبستگی بی‌نظم ( آشفته): افرادی که دارای سبک دلبستگی آشفته هستند، ممکن است احساس کنند که در برزخ زندگی می‌کنند. آنها ممکن است از نزدیک شدن بیش از حد به کسی بترسند، اما ممکن است از دور شدن و تنها شدن نیز بترسند.
مشکلات ناشی از دلبستگی دوسوگرا
کودکانی که در خانه‌های دوسوگرا رشد می‌کنند، ممکن است احساس عاطفی و حساسیت بالایی داشته باشند. آنها ممکن است در تنها ماندن مشکل داشته باشند و با ترس از رها شدن دست و پنجه نرم کنند. کودکان و بزرگسالان با دلبستگی‌های مضطرب-دوسوگرا می‌توانند در روابط اجتماعی و عاشقانه خود چسبنده یا ناامن باشند که ممکن است در حفظ این ارتباطات چالش‌هایی ایجاد کند.
افرادی که دارای سبک دلبستگی مضطرب-دوسوگرا هستند، ممکن است تمایل به روابط صمیمانه داشته باشند و مشتاق افزایش صمیمیت باشند، اما ممکن است به دلیل عدم اطمینان خود با این نیازها دست و پنجه نرم کنند. علاوه بر این، آنها ممکن است نگران طرد شدن باشند و در مواقع ناراحتی از دیگران حمایت کنند.
آنها ممکن است از دوستان و شرکای خود به اثبات عشق و محبت نیاز داشته باشند، اما با اعتماد به آنها مشکل دارند. این تجربه ممکن است این روابط را به خطر بیندازد زیرا ممکن است تلاش کنند دیگران احساسات خود را ثابت کنند. افرادی که دارای سبک‌های دلبستگی دوسوگرا یا مضطرب هستند، ممکن است روابطشان به مرور زمان به دلیل ناامنی‌ها از بین برود. اگر این اتفاق بیفتد، می‌تواند تأیید کند که آنها حق داشتند شک داشته باشند و یک الگوی رفتاری تکرار شونده ایجاد کنند.
مدیریت تاثیرات دلبستگی دوسوگرا
اگر احساس می‌کنید با سبک دلبستگی دوسوگرا ارتباط دارید، ممکن است زندگی خود را با ناامنی‌های اطراف سپری کرده باشید یا عشق و پذیرش بی‌قید و شرط را در روابط خود پیدا کرده باشید. این ممکن است درست باشد چه در دوستی‌ها، چه شرکای عاشقانه یا همسالانتان در محل کار.
اولین قدم بزرگ برای شکستن چرخه‌ها می‌تواند درک این باشد که چه چرخه‌هایی وجود دارند. خواندن این مقاله و تلاش برای درک الگوهای بالقوه خود به این معنی است که شما آماده‌اید که درمان‌های احتمالی را بررسی کنید. جلسات درمانی می‌تواند به افراد کمک کند تا آسیب‌های عاطفی ناشی از آسیب‌های اولیه دوران کودکی را بازسازی کنند.
برای کمک در حرکت به جلو و رهایی از سبک‌های دلبستگی ناایمن، درمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انتخاب درمانگر مناسب می‌تواند به شما در شناسایی الگوهای رفتاری کمک کرده و راه‌هایی برای حل آنها پیدا کنید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
