چگونگی تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان

اسکیزوفرنی در کودکان، اگرچه نادر است، اما به‌عنوان یکی از بیماری‌های روانی جدی، می‌تواند تاثیرات عمیقی بر رشد و زندگی کودک بگذارد. این اختلال با علائمی چون توهم، تفکرات آشفته و رفتارهای غیرمعمول همراه است و می‌تواند به اختلال در عملکرد شناختی و عاطفی کودک منجر شود. شناسایی زودهنگام این علائم و مراجعه به پزشک متخصص، کلیدی‌ترین گام برای بهبود کیفیت زندگی و پیش‌آگهی کودک است.

اسکیزوفرنی در کودکان: یک بیماری نادر اما جدی

اینکه بفهمید فرزندتان به اسکیزوفرنی مبتلا است یا شک کنید ممکن است احساس ترس و وحشت ایجاد کند. اما شناسایی و درمان زودهنگام می‌تواند در مدیریت علائم و بهبود پیش‌آگهی درازمدت کودک مؤثر باشد.

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که باعث می‌شود افراد واقعیت را به‌صورت غیرعادی تفسیر کنند و طیفی از مشکلات شناختی، عاطفی و رفتاری را به همراه دارد که می‌تواند عملکرد کودک را مختل کند.

این مطلب به بررسی علائم، علل و شیوع اسکیزوفرنی در کودکان می‌پردازد و نحوه بروز این اختلال، درمان‌های موجود و راهکارهایی که والدین برای کمک به کودکان می‌توانند انجام دهند را پوشش می‌دهد.

شیوع اسکیزوفرنی در کودکان

به‌طور معمول، شروع اسکیزوفرنی در اوایل جوانی رخ می‌دهد؛ برای مردان در اوایل دهه بیست و برای زنان در اواخر دهه بیست. اسکیزوفرنی دوران کودکی که با شروع قبل از ۱۳ سالگی تعریف می‌شود، تنها در یک کودک از هر ۴۰,۰۰۰ کودک دیده می‌شود و چالش‌های خاصی در تشخیص و درمان ایجاد می‌کند.

علل اسکیزوفرنی در کودکان

دانشمندان هنوز علت دقیقی برای اسکیزوفرنی نیافته‌اند، اما احتمال می‌رود که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نقش داشته باشند:

عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان داده‌اند که ژنتیک نقش مهمی در اسکیزوفرنی دارد. احتمال ابتلا به این بیماری در کودکانی که والدین آن‌ها مبتلا به اسکیزوفرنی هستند، ده برابر بیشتر است. همچنین، در دوقلوهای همسان، احتمال ابتلای هر دو بیش از ۴۰ درصد است.

عوامل محیطی: برخی از عوامل محیطی می‌توانند در ابتلا به اسکیزوفرنی نقش داشته باشند، به‌ویژه اگر عوامل ژنتیکی در کار باشند. عفونت‌های دوران بارداری، عوارض زایمان و سوء تغذیه مادر می‌توانند در این امر تأثیرگذار باشند.

علائم اسکیزوفرنی در کودکان

کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است علائمی چون توهم، اختلال فکر و عاطفه مسطح را نشان دهند، اگرچه برخی از علائم مانند هذیان و علائم کاتاتونیک کمتر دیده می‌شوند.

علائم اولیه

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان کوچک‌تر دشوار است، زیرا این علائم می‌توانند با رفتارهای طبیعی دوران کودکی اشتباه گرفته شوند. علائم اولیه شامل رفتار پرخاشگرانه، صحبت‌های عجیب، مشکل در خوابیدن، تحریک‌پذیری، انگیزه ضعیف و ترس‌های غیرعادی است.

علائم پیشرفته

با رشد کودک، برخی علائم خاص این بیماری بیشتر بروز می‌یابد:

توهم: کودک ممکن است صداهایی را بشنود که واقعاً وجود ندارند، اما آن‌ها را به‌گونه‌ای تجربه می‌کند که گویی واقعی هستند.

هذیان: کودک ایده‌های نادرست و پایدار دارد که به واقعیت ربطی ندارند.

تفکر آشفته: کودکان ممکن است پاسخ‌هایی نامربوط یا نامفهوم بدهند.

عاطفه صاف: کودک ممکن است به‌صورت یکنواخت صحبت کرده، حالت چهره کمتری نشان دهد و بی‌تفاوت به نظر برسد.

کمبود گفتار یا فکر: کودک ممکن است با پاسخ‌های کوتاه و بی‌مفهوم جواب دهد.

رفتارهای عجیب: کودکان مبتلا ممکن است رفتارهای نامناسب یا غیرعادی نشان دهند.

مراحل اسکیزوفرنی

سیر اسکیزوفرنی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما معمولاً شامل مراحل زیر است:

فاز پرودروم: این مرحله شامل زوال عملکردی قبل از شروع علائم روان‌پریشی است.

فاز حاد: این مرحله با بروز علائم شدید روان‌پریشی مانند توهم، هذیان و گفتار نامنظم مشخص می‌شود.

مرحله نقاهت یا بهبودی: پس از فروکش کردن علائم حاد، ممکن است دوره‌ای از اختلالات پایدار تجربه شود.

فاز باقیمانده: برخی از کودکان ممکن است مدت طولانی بدون علائم باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم شدیدتری نشان دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان دشوار است، زیرا کودکان خردسال تخیل بالایی دارند و ممکن است دوستان خیالی خود را واقعی تصور کنند. برای تعیین نیاز به مراجعه به پزشک، سؤالات مناسبی بپرسید، مانند "آیا تا به حال چیزهایی می‌بینی که هیچ‌کس دیگری نمی‌بیند؟

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان

تشخیص اسکیزوفرنی شامل جمع‌آوری شرح حال، مشاهده کودک و مصاحبه با والدین و کودک است. همچنین، باید سایر اختلالات مشابه مانند اختلالات طیف اوتیسم، اختلالات خلقی و اختلال وسواس فکری-جبری نیز رد شوند.

اسکیزوفرنی در کودکان نادر است، اما درک و شناسایی زودهنگام آن می‌تواند به درمان و حمایت از کودک کمک کند.