اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوئید

اختلال شخصیت اسکیزوئید (ScPD) نوعی اختلال شخصیت است که ویژگی‌هایی چون تمایل کم به روابط اجتماعی، جدایی در موقعیت‌های اجتماعی، و نادر بودن ابراز احساسات را به همراه دارد. این اختلال معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و به طور معمول تا پایان عمر ادامه می‌یابد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید علائمی دارند که بر جنبه‌های مختلف زندگی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، از جمله روابط اجتماعی، شخصیت، احساسات و تفکر. این اختلال با اسکیزوفرنی مشابه است، اما تفاوت‌های عمده‌ای نیز دارد.

علائم اجتماعی

یکی از ویژگی‌های برجسته اختلال شخصیت اسکیزوئید، تفاوت در مهارت‌های اجتماعی است. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً:

تمایلی به ایجاد روابط نزدیک با دیگران ندارند.

اغلب روابط نزدیکی با بستگان خود برقرار نمی‌کنند.

هیچ دوست صمیمی یا جامعه معناداری ندارند.

به ندرت روابط عاشقانه یا ازدواج می‌کنند.

به ندرت وارد فعالیت‌های جنسی می‌شوند.

ترجیح می‌دهند بیشتر وقت خود را به تنهایی بگذرانند و به سرگرمی‌های انفرادی بپردازند.

علائم شخصیتی

اختلال شخصیت اسکیزوئید تأثیرات زیادی بر روی خلق و خو، زبان بدن و رفتار افراد دارد. افراد مبتلا به این اختلال اغلب:

سرد، بی‌تفاوت و دور از دیگران به نظر می‌رسند.

از درگیر شدن در فعالیت‌های اجتماعی یا رویدادهای روزمره خودداری می‌کنند.

به ندرت با دیگران تماس چشمی برقرار می‌کنند.

در موقعیت‌های اجتماعی احساس ناراحتی می‌کنند.

پاسخ‌های کوتاه و سریع به سوالات می‌دهند.

به نظر می‌رسد که از نگرانی‌های دیگران در مورد خودشان بی‌تفاوت باشند.

علائم عاطفی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به نظر می‌رسد که از نظر عاطفی واکنش‌های محدودی دارند. آن‌ها ممکن است:

حتی در موقعیت‌های مهم یا چالش‌های جدی، واکنش‌های احساسی نشان ندهند.

به رویدادهای مهم زندگی بی‌علاقه یا بی‌جهت به نظر برسند.

به ندرت خشم خود را ابراز کنند.

از تجربیات جسمی لذت‌بخش، مانند داشتن رابطه جنسی یا ورزش کردن، شادی یا لذت را نشان ندهند.

علائم شناختی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است با علائم شناختی مواجه شوند که بر تفکر و الگوهای فکری تأثیر می‌گذارد. این علائم شامل:

افکار خطی و پیوسته که از یک فکر به فکر دیگر منتقل می‌شود.

فقدان تفکر منطقی یا انتقادی.

الگوهای فکری ناسازگار.

علائم در کودکان

علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً تا سن نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آشکار نمی‌شود و به همین دلیل، تشخیص این اختلال در کودکان دشوار است. به همین دلیل، متخصصان سلامت روان معمولاً این اختلال را تا سن 18 سالگی تشخیص نمی‌دهند.

چه کسی در معرض خطر است؟

افرادی که در معرض خطر بیشتر برای ابتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید هستند، عبارتند از:

افرادی که سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی یا اختلال شخصیت اسکیزوتایپی دارند.

کسانی که با شرایط دیگر سلامت روان مانند افسردگی یا اختلالات شخصیتی دیگر دست و پنجه نرم می‌کنند.

عوارض اختلال شخصیت اسکیزوئید

اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً مزمن است و به طور دائمی ادامه دارد. در صورتی که درمان نشود، ممکن است منجر به مشکلاتی چون:

اختلالات مصرف مواد

افکار خودکشی

در صورت بحرانی شدن وضعیت یا مواجهه با علائم نگران‌کننده، بهتر است فوراً با یک متخصص تماس بگیرید.

چه زمانی باید به متخصص مراجعه کرد؟

اکثر افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به دلیل انزوای اجتماعی یا ناآگاهی از مشکل، به دنبال کمک نمی‌روند. اگر شما یا یکی از عزیزان شما علائمی از این اختلال را نشان می‌دهید، باید به سرعت با یک متخصص مشورت کنید. مهم‌ترین علائم هشداردهنده شامل:

علائم اسکیزوفرنی مانند هذیان یا توهم

مشکلات در مراقبت از خود

افکار خودکشی

• مصرف مواد

سوالات رایج

تفاوت بین اختلال شخصیت اسکیزوئید و اسکیزوتایپی چیست؟ افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید از روابط اجتماعی خودداری می‌کنند و به ندرت احساسات خود را ابراز می‌کنند، در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی معمولاً در روابط اجتماعی ناراحت هستند و رفتارهای عجیب و غریب دارند.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چقدر شایع است؟ شیوع این اختلال کمتر از 0.9٪ و حداکثر 3.1٪ از جمعیت برآورد می‌شود.

آیا افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به دنبال درمان هستند؟ افراد مبتلا به این اختلال به دلیل انزوای اجتماعی یا نگرانی نداشتن از وضعیت خود، به ندرت به دنبال درمان می‌روند.

در نهایت، اگر شما یا یکی از عزیزانتان علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید را دارید، مشاوره و درمان از یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما کمک کند تا زندگی بهتری داشته باشید.