عواقب انگ‌زدن اختلالات روانی به کودکان

خط سلامت: برچسب‌زنی اختلالات روانشناختی از سوی والدین به کودکان یک موضوع حساس و مهم است که نیازمند توجه و آگاهی بیشتر است. این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان با اشاره به افزایش برچسب‌زنی اختلالات روانشناختی از سوی والدین بر کودکان، به نکات مهمی اشاره کرده است که نیازمند بررسی و بحث بیشتر می‌باشد.

عواقب انگ‌زدن اختلالات روانی به کودکان

با گسترش فضای مجازی و توسعه اطلاعات حوزه روانشناسی در شبکه‌های اجتماعی، برچسب‌زنیِ اختلالات روانشناسی از سوی والدین بر کودکان‌شان افزایش یافته است. این موضوع نشان دهنده اهمیت دانش و آگاهی والدین در حوزه روانشناسی کودکان است. والدین باید اطلاعات صحیح و قابل اعتماد درباره رفتارها و علایم روانشناختی کودکان داشته باشند تا بتوانند به درستی و بهینه به نیازهای روانی کودکان خود پاسخ دهند.

این افزایش برچسب‌زنی اختلالات روانشناسی ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیافتد، از جمله فرض کردن والدین بر اساس تصورات شخصی خود، تاثیر گذاری رسانه‌ها و فضای مجازی، یا عدم دسترسی به منابع معتبر و قابل اعتماد در حوزه روانشناسی.

در زمان حال، تفکر شناختیِ کودکان هنوز شکل نگرفته است و آن‌ها نسبت به تجربیات خود، قادر به تفکر منطقی و تحلیل صحیح نمی‌باشند. بنابراین، برچسب‌زنی اختلالات روانشناسی از سوی والدین ممکن است تاثیرات مخربی بر روان و رفتار کودکان داشته باشد. والدین باید با آگاهی از این موضوع، به دقت به نشانه‌ها و علایم رفتاری کودکان خود توجه کنند و در صورت لزوم، به کمک متخصصین روانشناسی مراجعه کنند.

اثرات مخرب برچسب‌زنی اختلالات روانشناسی از سوی والدین بر کودکان ممکن است تا دوره سالمندی فرد ادامه داشته باشد. این اثرات ممکن است شامل کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، افسردگی، مشکلات در روابط اجتماعی و حتی اثرات جسمی مانند سلامت فیزیکی نامطلوب باشد. بنابراین، آگاهی و آموزش والدین در حوزه رفتارها و علایم روانشناختی کودکان بسیار حائز اهمیت است.

به طور خلاصه، برچسب‌زنی اختلالات روانشناسی از سوی والدین بر کودکان باید با دقت و آگاهی صورت گیرد. آگاهی والدین در حوزه رفتارها و علایم روانشناختی کودکان، می‌تواند به پیشگیری از اثرات منفی این برچسب‌زنی کمک کند و به رشد سالم روحی و روانی کودکان کمک کند.

برچسب‌زنی اختلالات روانشناختی والدین

این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان، با بیان اینکه برچسب‌زنی اختلالات روانشناختی والدین به صورت ناآگاهانه بر کودکان، بیشترین موضوعی است که این روز‌ها با آن مواجه هستیم که البته این مسئله، معمولا با ورود کودک به شروع سن مدرسه رخ می‌دهد، اظهار کرد: برچسب‌زنی اختلالات روانشناختی به این معناست که معمولا والدین یک اختلال را به کودک خود نسبت می‌دهند و از آنجایی که در این دوران تفکر شناختیِ کودکان شکل نگرفته، این انگ‌زنی اثرات مخربی به همراه دارد و می‌تواند تا دوره سالمندی، فرد را درگیر کند.

وی ادامه داد: به کرات مشاهده می‌شود که کودکان به دنبال انگ‌زنی والدینشان، خودشان هم مدعی دارا بودن این اختلالات می‌شوند، درحالیکه ارزیابی و سنجش‌ها نشان می‌دهد کودک هیچ اختلالی ندارد، اما از آنجایی که صحبت‌ها و اظهارات والدین برای کودکان ارجح است، با برچسب زدن مسائل روانشناختی از سوی پدر یا مادر بر کودک، کودک این برچسب‌ها را باور کرده و رفتارهایش را درست یا غلط، منطبق با آنها شکل می‌دهد و می‌آموزد که خودش هم این ویژگی‌ها را در خود بپروراند و حتی در جمع آن را به خود نسبت دهد.

این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان معتقد است که نسبت دادن هر ویژگی رفتاری از قبیل اینکه «تو خیلی شیطونی»، «تو درونگرایی»، «تو برونگرایی»، «بچه من دچار بیش فعالی است»، «کودک من افسردگی و اضطراب دارد» یا...، می‌تواند بر کودکان اثر منفی بگذارد و اعتماد به نفس آنها را کاهش دهد.

انزانی تاکید کرد: زمانی که کودکان، برچسبی را از سوی اطرافیان دریافت کنند، آن را باور کرده و برای جلب توجه والدین و اطرافیان‌شان به دنبال انجام همان رفتار می‌روند این درحالیست که متاسفانه گاهی برچسب‌ها تا سال‌های بعد اثرگذار و گاهی جبران‌ناپذیر است.

او این را هم گفت که حتی برچسب‌های مثبت مانند اینکه «فرزند من بسیار باهوش یا توانمند است» هم می‌تواند مخرب باشد، زیرا کودک فکر می‌کند بسیار باهوش است و دیگر مطالعه نمی‌کند و برای یادگیری تلاشی ندارد.

وی در ادامه، درباره علت افزایش برچسب‌زنی روانی والدین بر کودکان تصریح کرد: با گسترش فضای مجازی، والدین به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و... دسترسی بیشتری پیدا کرده‌اند، از همین رو ممکن است والدین با دیدن یک یا دو ویژگی از علائم یک اختلال، آن را به فرزندشان نسبت دهند و منطبق با این موضوع، میزان برچسب‌ها و انگ‌های اختلالات روانی بر کودکان از سوی والدین شدت گرفته است.

در همین راستا تاکید کرد که صرف شرکت در کلاس‌های روانشناسی و مطالعه درخصوص مسائل آموزشی حوزه روانشناسی دلیل بر این نیست که افراد می‌توانند به راحتی آن را به اطرافیان خود نسبت دهند.

این متخصص حوزه روانشناسی کودک و نوجوان با بیان اینکه همه کودکان با وجود دارا بودن ویژگی‌ها و توانمندی‌های مثبت، محدودیت‌هایی هم دارند، به والدین توصیه کرد که در صورت مشاهده هر ویژگی رفتاری در ابتدا باید به مشاور و متخصص روانشناسی کودک مراجعه کنند تا متخصص با بررسی رفتار کودک بهترین تشخیص را بدهد.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
ارسال نظر

آخرین اخبار
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
اتاق درمان