باورهای اشتباهی مانند اینکه افراد مبتلا به دوقطبی همیشه شاد یا غمگین هستند یا نمیتوانند زندگی عادی داشته باشند، باعث افزایش انگ و تبعیض میشود.
به گزارش خط سلامت شناخت دقیق این باورها میتواند به درک بهتر این اختلال و کاهش قضاوتهای نادرست کمک کند.
۱۱ باور نادرست درباره اختلال دوقطبی
اتخاذ یک طرز فکر مثبت میتواند افسردگی دوقطبی را متوقف کند
باور بر این است که تنها با خوشبینی و تفکر مثبت میتوان بهبود یافت، در حالی که این اختلال نیاز به درمانهای تخصصی دارد.
اختلال دوقطبی فقط شامل نوسانات خلقی است
افراد مبتلا به این اختلال میتوانند دورههای تثبیتشدهای را تجربه کنند و همواره در وضعیت بالا یا پایین نیستند.
اختلال دوقطبی تعریفکننده شخصیت فرد است
افراد مبتلا به این اختلال، فراتر از بیماری خود هستند و نمیتوان آنها را تنها بر اساس این اختلال قضاوت کرد.
افراد مبتلا به دوقطبی نمیتوانند زندگی عادی داشته باشند
با وجود چالشهای مربوط به این اختلال، بسیاری از افراد توانستهاند زندگیهای موفق و عادی داشته باشند.
جنون بهطور خودکار با دوره شیدایی همراه است
در حالی که مانی میتواند خلاقیت را تحریک کند، اما نمیتوان آن را به عنوان تنها منبع خلاقیت در نظر گرفت.
مانیا همیشه تجربه ای خوشایند است
مانی ممکن است برای برخی افراد تبدیل به یک تجربه ناخوشایند و گاهی روانپریشانه شود.
بازیابی سریع از یک دوره خلقی رایج است
بازگشت به حالت عادی از یک دوره مانیا یا افسردگی معمولاً زمانبر است و سریع اتفاق نمیافتد.
افراد مبتلا به دوقطبی "دیوانه" هستند
این اختلال نه تنها به جنون مربوط نمیشود، بلکه میتواند بهراحتی توسط دیگران مدیریت و درمان شود.
همه افراد "اندکی دوقطبی" دارند
این باور نادرست است و به این معناست که اختلال دوقطبی یک بیماری واقعی نیست.
اختلال دوقطبی برای همه یکسان است
نوعهای مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد و هر فرد بهطور متفاوتی با آن مقابله میکند.
ابراز خشم همیشه نشانه اختلال دوقطبی است
مانند هر فرد دیگری، افراد مبتلا به دوقطبی نیز ممکن است در شرایط خاص عصبانی شوند و این عادی است.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
