یک مطالعه جدید منتشر شده در نشریه BMC Psychiatry به بررسی این موضوع می‌پردازد که بزرگسالان مبتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD) چگونه اطلاعات لمسی را متفاوت از بزرگسالان نرمال پردازش می‌کنند.
به گزارش خط سلامت در این پژوهش محققان دریافتند بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی نسبت به تحریکات لمسی حساسیت بیشتری دارند، هم در گزارش‌های خود و هم در شرایط تجربی. این یافته‌ها نشان می‌دهند افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است تجربه بار حسی مرتبط با لمس را داشته باشند و این حساسیت به طور خاص به علائم عدم توجه مربوط می‌شود.
اختلال بیش فعالی در بزرگسالان
بیش فعالی یک اختلال عصبی-تکاملی شایع است که نه تنها کودکان بلکه تعداد زیادی از بزرگسالان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم اصلی شامل عدم توجه، بیش‌فعالی و تکانشگری است. در حالی که حساسیت‌های حسی در بیش فعالی به طور گسترده‌ای مورد بحث قرار گرفته است، تحقیقات تجربی در این زمینه محدود بوده و به ویژه بر روی بزرگسالان کمتر توجه شده است.
محققان با هدف پر کردن این شکاف، یک مطالعه تجربی انجام دادند تا بررسی کنند که " آیا حساسیت بالاتر به لمس می‌تواند به مشکلات توجه و بیش‌فعالی که ویژگی‌های بیش فعالی را تشکیل می‌دهند، مرتبط باشد؟" آنها با مقایسه حساسیت لمسی خودگزارش‌شده و اندازه‌گیری‌شده به‌طور تجربی بین بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و بزرگسالان نرمال، به درک بهتر رابطه بین حساسیت حسی و علائم بیش فعالی پرداختند.
در این مطالعه 51 بزرگسال شامل 27 نفر مبتلا به بیش فعالی و 24 نفر کنترل نرمال شرکت کردند. شرکت‌کنندگان مبتلا به بیش فعالی از یک کلینیک روان‌پزشکی جذب شدند و همگی توسط یک روان‌پزشک تشخیص داده شده بودند. هیچ یک از شرکت‌کنندگان بیماری‌های روانی هم‌زمان یا مشکلات بهداشتی جدی نداشتند و از آنها خواسته شد که 24 ساعت قبل از شرکت در مطالعه از داروهای بیش فعالی استفاده نکنند.
محققان برای اندازه‌گیری عینی حساسیت لمسی از تکنیک پتانسیل‌های برانگیخته حسی (SEPs) استفاده کردند. SEPs الگوهای موج مغزی هستند که در پاسخ به تحریکات حسی، در این مورد، تحریک الکتریکی عصب رادیال در بازو، ایجاد می‌شوند. شدت تحریک الکتریکی برای هر شرکت‌کننده تنظیم شد تا مطمئن شوند که قابل تحمل اما دردناک نیست.
شرکت‌کنندگان تحت سه نوع شرایط لمسی قرار گرفتند: خودلمسی، جایی که خودشان بازوی خود را لمس کردند؛ دیگرلمسی، جایی که آزمایشگر بازوی شرکت‌کننده را لمس کرد؛ و شیء‌لمسی، جایی که شرکت‌کنندگان یک شی غیرزنده را لمس کردند. در این مطالعه، محققان رابطه بین علائم بیش فعالی شرکت‌کنندگان، حساسیت لمسی آنها و فعالیت مغزی‌شان در پاسخ به تحریکات لمسی را تحلیل کردند.
حساسیت به لمس در بزرگسالان بیش فعال
یافته‌ها نشان داد شرکت‌کنندگان مبتلا به بیش فعالی حساسیت بالاتری به لمس نسبت به شرکت‌کنندگان نرمال گزارش کردند و تحمل کمتری نسبت به تحریک الکتریکی نشان دادند. در نتیجه، این مطالعه نشان می‌دهد که بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی ممکن است با مشکلات بیشتری در ادغام تحریکات لمسی مواجه شوند و این می‌تواند نشان‌دهنده بار حسی باشد.
در نهایت، این مطالعه به وضوح رابطه بین حساسیت لمسی و بیش فعالی را روشن می‌کند و به نشان می‌دهد این دو جنبه به طور مستقیم به هم مرتبط هستند. با این حال، محققان به محدودیت‌های این مطالعه نیز اشاره کردند، از جمله همگونی نمونه و محدودیت در تعمیم نتایج به جمعیت‌های مختلف.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
