بینشهای جدیدی را درباره مکانیسمهای بیولوژیکی پشت این اختلالات ارائه میدهد و میتواند به توسعه درمانهای شخصیشده بر اساس پروفایلهای ژنتیکی منجر شود.
به گزارش خط سلامت، تحقیقات پیشین نشان میداد تفاوتهای ژنتیکی در کد DNA میتوانند در بروز اختلالات عصبی و روانپزشکی تأثیرگذار باشند، اما جزئیات این ارتباط همچنان مبهم بود. اکنون، تیم تحقیقاتی به رهبری جیسون استین، دکترا، با استفاده از مدلهای زنده مغز انسان، به بررسی دقیقتری از اثرات این گونههای ژنتیکی پرداختهاند.
جزئیات تحقیق
استین و همکارانش دریافتند این گونههای ژنتیکی بهعنوان «سوئیچ» عمل میکنند و میتوانند ژنهای مرتبط با رشد مغز را بسته به مسیرهای عصبی خاص روشن یا خاموش کنند. از کل ژنوم انسانی، تنها ۳ درصد مسئول تولید پروتئینها هستند، در حالی که ۹۷ درصد دیگر بهعنوان مناطق «غیر کدکننده» شناخته میشوند و بیشتر انواع ژنتیکی مرتبط با اختلالات روانپزشکی در این مناطق قرار دارند.
محققان با قرار دادن سلولهای بنیادی در معرض ترکیبات شیمیایی خاص، توانستند تفاوتهای پاسخ را اندازهگیری کنند و به شناسایی هزاران گونه ژنتیکی غیر کدکننده با عملکرد وابسته به زمینه بپردازند. استین گفت: «پیدا کردن این گونههای ژنتیکی نشاندهنده گام مهمی در درک ما از مکانیسمهایی است که باعث میشود فردی در معرض خطر بیشتر ابتلا به یک اختلال عصبی روانی باشد.»
آینده تحقیقات
این رویکرد جدید میتواند به توسعه درمانهای روانپزشکی بر اساس دادههای ژنتیکی فردی کمک کند و همچنین برای بررسی تأثیرات محیطی مانند قرار گرفتن در معرض مواد سمی بر مغز مورد استفاده قرار گیرد.
به طور کلی، این تحقیق نهتنها به درک بهتر اختلالات روانپزشکی کمک میکند، بلکه میتواند به طراحی درمانهای موثرتر و شخصیتر برای بیماران منجر شود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است