17 مشکل رایج کودکان بیش از حد حمایت شده در بزرگسالی

خط سلامت: پرورش فرزند امری پیچیده و حساس است و یافتن تعادل بین حمایت و استقلال‌دهی، چالشی همیشگی برای والدین است. اما گاهی اوقات، والدین در تلاش برای فراهم کردن بهترین شرایط برای فرزندان شان، به سمت حمایت بیش از حد می‌روند. این نوع پرورش، در حالی که ممکن است با نیت خیر انجام شود، می‌تواند عواقب ناخواسته‌ای برای کودکان در بزرگسالی داشته باشد.

17 مشکل رایج کودکان بیش از حد حمایت شده در بزرگسالی

کودکانی که در محیطی بیش از حد محافظت‌ شده رشد می‌کنند، ممکن است در بزرگسالی با چالش‌های مختلفی روبرو شوند. این چالش‌ها می‌تواند بر جنبه‌های مختلف زندگی آن‌ها از جمله روابط اجتماعی، تحصیلی و شغلی تأثیر بگذارد. 

به گزارش خط سلامت در ادامه، به بررسی 17 مشکل رایجی که کودکان بیش از حد حمایت شده در آینده با آن مواجه می‌شوند، می‌پردازیم.

17 مشکلی که کودکان رشد یافته در خانواده ها بیش از حد حمایت کننده با آن مواجه می شوند

کودکانی که در محیطی بیش از حد محافظت‌شده رشد می‌کنند، ممکن است در بزرگسالی با چالش‌های مختلفی روبرو شوند. این چالش‌ها می‌تواند بر جنبه‌های مختلف زندگی آن‌ها از جمله روابط اجتماعی، تحصیلی و شغلی تأثیر بگذارد. برخی از این مشکلات عبارتند از:

مشکل در تصمیم‌گیری: کودکانی که همیشه برایشان تصمیم گرفته شده است، ممکن است در بزرگسالی در تصمیم‌گیری‌های ساده نیز دچار تردید شوند.

ترس از شکست: این کودکان به دلیل ترس از ناامید کردن والدین، ممکن است از تلاش برای چیزهای جدید بترسند.

عدم اعتماد به نفس: حمایت بیش از حد والدین می‌تواند باعث شود کودک احساس کند بدون کمک دیگران قادر به انجام کاری نیست.

مشکل در برقراری روابط اجتماعی: این کودکان ممکن است در ایجاد روابط صمیمی با دیگران مشکل داشته باشند، زیرا عادت به استقلال و حل مشکلات به تنهایی ندارند.

مشکل در تحمل انتقاد: آن‌ها ممکن است انتقاد را به عنوان حمله‌ای شخصی تلقی کنند و نتوانند آن را بپذیرند.

عدم تحمل ناامیدی: این کودکان ممکن است در مواجهه با شکست، احساس درماندگی و ناامیدی کنند.

بیماری‌های روانی: اضطراب، افسردگی و اختلالات خوردن از جمله مشکلاتی هستند که در این کودکان شایع‌تر است.

مشکل در تنظیم احساسات: آن‌ها ممکن است در کنترل احساسات خود، به ویژه عصبانیت و ناامیدی، مشکل داشته باشند.

بیماری‌های جسمی: برخی مطالعات نشان می‌دهند که کودکان بیش از حد پرورشی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی بیماری‌های جسمی مانند چاقی و فشار خون بالا باشند.

مشکل در مدیریت زمان: این کودکان ممکن است در اولویت‌بندی کارها و مدیریت زمان خود مشکل داشته باشند.

بیماری‌های جسمانی: برخی مطالعات نشان می‌دهند که کودکان بیش از حد پرورشی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی بیماری‌های جسمی مانند چاقی و فشار خون بالا باشند.

مشکل در سازگاری با محیط‌های جدید: این کودکان ممکن است در تغییر محیط و روبرو شدن با موقعیت‌های جدید مشکل داشته باشند.

بیماری‌های جسمانی: برخی مطالعات نشان می‌دهند که کودکان بیش از حد پرورشی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی بیماری‌های جسمی مانند چاقی و فشار خون بالا باشند.

مشکل در ایجاد انگیزه: آن‌ها ممکن است برای انجام کارها به انگیزه بیرونی نیاز داشته باشند و خود به تنهایی نتوانند برای رسیدن به اهدافشان تلاش کنند.

بیماری‌های جسمانی: برخی مطالعات نشان می‌دهند که کودکان بیش از حد پرورشی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی بیماری‌های جسمی مانند چاقی و فشار خون بالا باشند.

مشکل در پذیرفتن مسئولیت: این کودکان ممکن است تمایل داشته باشند مسئولیت اشتباهات خود را به گردن دیگران بیندازند.

بیماری‌های جسمانی: برخی مطالعات نشان می‌دهند که کودکان بیش از حد پرورشی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی بیماری‌های جسمی مانند چاقی و فشار خون بالا باشند.

نکته مهم

هر کودکی منحصر به فرد است و نیازهای متفاوتی دارد. بنابراین، آنچه برای یک کودک بیش از حد پرورشی محسوب می‌شود، ممکن است برای کودک دیگری مناسب باشد. والدین باید با توجه به ویژگی‌های شخصیتی و سنی فرزندشان، سبک تربیتی خود را تنظیم کنند.

حفظ تعادل در فرزندپروری

حفظ تعادل در فرزندپروری یکی از چالش‌های اصلی والدین است. از یک سو، تمایل طبیعی والدین به حمایت و مراقبت از فرزندان وجود دارد و از سوی دیگر، اهمیت استقلال‌دهی و آماده‌سازی آن‌ها برای زندگی مستقل. در ادامه، چند راهکار برای حفظ این تعادل ارائه می‌شود:

حمایت همراه با استقلال‌دهی

تعیین حد و مرز: برای کودک قوانین واضح و مشخصی تعیین کنید و به آن‌ها بیاموزید که مسئولیت اعمال خود را بپذیرند.

ایجاد فرصت برای تصمیم‌گیری: در مواردی که امکان دارد، به کودک اجازه دهید در تصمیم‌گیری‌های کوچک مشارکت کند تا احساس مسئولیت‌پذیری بیشتری داشته باشد.

حمایت از تلاش‌ها: از تلاش‌های کودک حتی اگر به نتیجه دلخواه نرسید، حمایت کنید تا اعتماد به نفس او افزایش یابد.

تشویق به مسئولیت‌پذیری

محول کردن مسئولیت‌های مناسب سن: به مرور زمان، مسئولیت‌های بیشتری را به کودک محول کنید تا یاد بگیرد که چگونه کارها را به تنهایی انجام دهد.

آموزش حل مسئله: به کودک بیاموزید که چگونه مشکلات خود را شناسایی کرده و برای آن‌ها راه حل پیدا کند.

اجازه دادن برای تجربه شکست: شکست بخشی از زندگی است. اجازه دهید کودک تجربه شکست را داشته باشد و از آن درس بگیرد.

تقویت اعتماد به نفس

تقدیر و تشکر: به خاطر موفقیت‌های کوچک و بزرگ کودک از او تشکر و قدردانی کنید.

ایجاد محیطی امن: محیطی امن و دوستانه در خانه ایجاد کنید تا کودک احساس کند می‌تواند آزادانه افکار و احساسات خود را بیان کند.

کمک به شناسایی نقاط قوت: به کودک کمک کنید تا نقاط قوت خود را بشناسد و بر روی تقویت آن‌ها تمرکز کند.

برقراری ارتباط موثر

گوش دادن فعال: به صحبت‌های کودک با دقت گوش دهید و نشان دهید که برای شما مهم است.

بیان احساسات: به کودک بیاموزید که چگونه احساسات خود را به صورت سالم بیان کند.

حل اختلافات به صورت مسالمت‌آمیز: به کودک بیاموزید که چگونه اختلافات را به صورت مسالمت‌آمیز حل کند.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
ارسال نظر

آخرین اخبار
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
اتاق درمان