چرا زندگی با افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دشوار است؟

درمان‌های رایج برای اختلال دوقطبی همراه با اضطراب بالا

اختلال دوقطبی و اضطراب اغلب به صورت همزمان رخ می‌دهند و درمان ترکیبی از روش‌های مختلف برای کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی ضروری است. درمان‌های رایج برای این دو اختلال به شرح زیر است:

دارو درمانی

داروهای تثبیت‌کننده خلق: این داروها نوسانات خلقی را کاهش داده و از بروز دوره‌های افسردگی و شیدایی جلوگیری می‌کنند. لیتیم، والپروات سدیم و برخی داروهای ضد تشنج از جمله این داروها هستند.

داروهای ضد روان‌پریشی: این داروها برای کنترل علائم شیدایی و هیجان‌زدگی بسیار موثر هستند.

داروهای ضد اضطراب: بنزودیازپین‌ها به صورت کوتاه‌مدت برای کاهش اضطراب شدید تجویز می‌شوند اما به دلیل عوارض جانبی، مصرف طولانی‌مدت آن‌ها توصیه نمی‌شود. داروهای ضدافسردگی نیز می‌توانند به کاهش اضطراب کمک کنند.

روان‌درمانی

درمان شناختی رفتاری (CBT): این نوع درمان به افراد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری منفی را شناسایی کرده و آن‌ها را تغییر دهند. CBT می‌تواند به کاهش اضطراب، بهبود مهارت‌های مقابله با استرس و افزایش آگاهی از علائم اولیه عود بیماری کمک کند.

درمان بین‌فردی و اجتماعی (IPT): این درمان بر بهبود روابط بین فردی و مهارت‌های اجتماعی تمرکز دارد. IPT می‌تواند به افراد کمک کند تا درک بهتری از تأثیر روابط بر خلق و خوی خود پیدا کنند.

درمان دیالکتیک رفتاری (DBT): این درمان ترکیبی از CBT و تکنیک‌های ذهن‌آگاهی است و به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌های تنظیم هیجانات، تحمل ناراحتی و بهبود روابط بین‌فردی را بیاموزند.

سایر درمان‌ها

درمان‌های مکمل: برخی درمان‌های مکمل مانند یوگا، مدیتیشن و طب سوزنی می‌توانند به کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب کمک کنند. اما قبل از شروع هر درمان مکمل، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

گروه‌های حمایتی: شرکت در گروه‌های حمایتی به افراد کمک می‌کند تا با افرادی که تجربیات مشابهی دارند ارتباط برقرار کنند و از آن‌ها حمایت بگیرند.