ترس‌ها به اشکال مختلفی وجود دارند: برخی از مردم از عنکبوت‌ها می‌ترسند در حالی که برخی دیگر از پرواز با هواپیما می‌ترسند.
به گزارش خط سلامت، اما تنها چیزی که همه آنها مشترک دارند این است که طبق گفته یکی از متخصصان فوبیا، آنها غیر منطقی هستند.
کریستوفر پل جونز، گفت: "فوبیا یک پاسخ غیر منطقی به یک ماده بی ضرر است."
"ما انسان‌ها به طور بدوی سخت سیم‌کشی شده‌ایم که وقتی خطر را تجربه می‌کنیم، آمیگدال ما آتش می‌گیرد و سپس یکی از چندین کار را انجام می‌دهیم. معمولاً مبارزه، فرار یا یخ زدن. بنابراین، یا عصبانی شوید و به آن چیز مشت بزنید، یا از آن چیز فرار کنید، یا از آن چیز پنهان شوید"، او گفت. آمیگدال بخشی از مغز است که احساساتی مانند ترس یا انگیزه را پردازش می‌کند.
جونز گفت فوبیا زمانی است که این پاسخ به چیزی است که خطرناک نیست. انواع مختلفی از فوبیاها را از ترس از آب، ارتفاع، میکروب‌ها، سوزن‌ها و حتی ترس از شکست درمان کرده است.
او توضیح داد فوبیاها از طریق یک پاسخ شرطی مانند آزمایش سگ‌های پاولوف ایجاد می‌شوند. این آزمایش معروف توسط روانشناس روسی ایوان پاولوف انجام شد که هر بار که به سگ‌های خود غذا می‌داد، زنگ می‌زد. سگ‌ها در نهایت شروع کردند به آب دهان زمانی که زنگ را شنیدند زیرا آن را با غذا مرتبط کردند.
جونز توضیح داد: "انسان‌ها نیز همین کار را می‌کنند. معمولاً با یک فوبیا، در برخی از نقاط گذشته شما، مغز شما خطر را به چیزی که اتفاق افتاده است مرتبط کرده است ... سپس هر زمان که دوباره در آینده به آن چیز فکر می‌کنید، آن پاسخ قدیمی را آتش می‌زند."
چالش درک خود از شیء
جونز گفت: "یک تکنیک بسیار ساده برای به چالش کشیدن فوبیای خود این است که به شیء ترس خود به گونه‌ای متفاوت فکر کنید."
او این را "اثر هری پاتر" می‌نامد که اشاره دارد به صحنه‌ای در فیلم "هری پاتر و اتاق اسرار" که دانش‌آموزان با ترس خود روبرو می‌شوند و از جادو برای تبدیل آن به چیزی کمدی استفاده می‌کنند.
"بنابراین، وقتی به آن عنکبوت فکر می‌کنید، اغلب مردم آن را بسیار بزرگ و نزدیک می‌سازند. اگر تصور کنید که کوچک، سیاه و سفید است ... یا تصور کنید که روی اسکیت‌های رولی، سیگار کوچکی را دود می‌کند، با دست کوچکی می‌رقصد ... احساس بسیار متفاوتی خواهید داشت"، جونز گفت.
او پیشنهاد کرد که از همان تکنیک برای گفتگوی درونی خود استفاده کنید.
"اگر بگویید 'وای خدای من، من می‌ترسم' یا 'این باعث می‌شود من بپرم' یا 'اگر خودم را خجالت زده کنم چه؟' اگر تصور کنید که گفتگوی درونی مانند میکی ماوس یا دونالد داگ است، با صدای جیغ جیغ خواهد داشت و تمام قدرت آن را از بین خواهد برد"، او گفت.
جونز گفت که در لحظه این کار نحوه درک شما از ترس را تغییر می‌دهد زیرا به نظر می‌رسد "احمقانه‌تر و کمتر واقعی" است.
خود را در آغوش بگیرید
جونز گفت یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای آرام کردن خود هنگام مواجهه با منبع فوبیای خود، در آغوش گرفتن خود است.
او توضیح داد: "اگر اساساً بازوهای خود را عبور دهید و بالا و پایین شانه‌های خود بروید، مانند اینکه خودتان را در آغوش می‌گیرید، همان مواد شیمیایی را آزاد می‌کند که اگر کسی شما را در آغوش می‌گرفت آزاد می‌شد."
"این اکسی توسین و سایر مواد شیمیایی را آزاد می‌کند و آنچه اتفاق می‌افتد این است که اگر در حین تلاش برای تصور چیزی که از آن می‌ترسید، کاری را انجام می‌دهید که آرامش‌بخش یا خود تسکین‌دهنده است، مغز در حفظ دو احساس همزمان مشکل دارد و بنابراین آن احساس ترس کاهش می‌یابد."
مغز خود را بازسازی کنید
جونز به آزمایش سگ‌های پاولوف اشاره کرد و گفت که همانطور که مغز می‌تواند برای ترسیدن از چیزی شرطی شود، همچنین می‌تواند برای باز کردن این ترس بازسازی شود.
"اگر به زمان‌هایی که واقعاً احساس خوشحالی، آرامش یا نمی‌توانستید از خنده دست بردارید بروید و فقط آنها را در ذهن خود تجسم کنید و در حین تجسم این لحظه‌ها، کاری منحصر به فرد در اوج هیجان مانند فشار دادن مشت خود انجام دهید، فکر کردن به زمان‌های شاد، فشار دادن مشت خود، فکر کردن به زمان‌های شاد، فشار دادن مشت خود، شما یک شرط‌بندی مصنوعی پاسخ پاولووی ایجاد می‌کنید"، جونز توضیح داد.
او گفت که اگر سپس هنگام مواجهه با ترس خاصی مچ خود را فشار دهید، شما را به آن خاطرات شاد باز می‌گرداند و شدت عاطفی ترس را از بین می‌برد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
