یک مداخله غیر پزشکی که خطر سکته مغزی را کاهش می دهد

مطالعات اخیر نشان می‌دهند تنهایی مزمن با افزایش خطر سکته مغزی به طور قابل توجهی مرتبط است. این ارتباط عمیق بین سلامت روان و سلامت جسمی، اهمیت توجه به احساسات و ایجاد ارتباطات اجتماعی قوی را بیش از پیش آشکار می‌سازد.

به گزارش خط سلامت در این مقاله، به بررسی دلایل این ارتباط، عواقب بهداشتی تنهایی و راهکارهایی برای مقابله با آن می‌پردازیم تا بتوانیم گامی موثر در جهت ارتقای سلامت جسمی و روانی خود برداریم.

احساس تنهایی مزمن و خطر سکته مغزی

دانشمندان در یک مطالعه دریافتند افرادی که به طور مزمن احساس تنهایی می‌کنند، 56 درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی هستند. این ارتباط به ویژه در افرادی که در طول زمان احساس تنهایی بیشتری می‌کردند، قوی‌تر بود.

نتایج نشان می‌دهد  تأثیر منفی تنهایی بر سلامت قلب و عروق در طولانی مدت بیشتر نمایان می‌شود.

لازک به ذکر است که این مطالعه بین احساس تنهایی (احساس انزوا و عدم ارتباط عمیق) و تنها بودن (نداشتن افراد زیاد در اطراف) تمایز قائل می‌شود و مشخص می سازد که احساس تنهایی با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط است.

تحقیقات قبلی نیز ارتباط بین تنهایی و مشکلات دیگری مانند اختلالات خواب، التهاب، افسردگی و کاهش طول عمر را نشان داده است.

احساس تنهایی چگونه به سلامت جسمانی آسیب می رساند؟

احساس تنهایی می‌تواند باعث تغییراتی در بدن شود که بر فشار خون، ضربان قلب و سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد.

همچنین تنهایی با اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب ارتباط دارد که خود می‌توانند عوامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی باشند.

افرادی که احساس تنهایی می‌کنند ممکن است به سمت رفتارهای ناسالمی مانند مصرف زیاد غذاهای فرآوری شده، کم تحرکی و مصرف الکل یا مواد مخدر روی آورند.

نتیجه گیری

احساس تنهایی یک مشکل جدی است که می‌تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد. با آگاهی از این مشکل و تلاش برای ایجاد ارتباطات اجتماعی قوی‌تر، می‌توان خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مانند سکته مغزی را کاهش داد.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است