فرزندپروری توام با کنترلگری سبکی از تربیت فرزند است که در آن والدین به شدت بر تمامی جنبه‌های زندگی کودک نظارت دارند و سعی می‌کنند هر تصمیمی را برای او بگیرند. این نوع تربیت، که اغلب با عنوان "والدین هلیکوپتری" نیز شناخته می‌شود، به جای پرورش استقلال و اعتماد به نفس در کودک، باعث ایجاد وابستگی، ترس از شکست و کاهش عزت نفس می‌شود.
به گزارش خط سلامت والدین کنترل‌گر معمولاً با توجیه اینکه می‌خواهند از فرزندشان محافظت کنند یا بهترین آینده را برای او رقم بزنند، به اعمال کنترل خود ادامه می‌دهند؛ اما غافل از آنکه این رفتارها می‌تواند عواقب جدی و طولانی‌مدتی برای کودک داشته باشد.
نشانه‌های والدین کنترل‌گر
درگیر بودن بیش از حد در زندگی فرزندان
والدین کنترل‌گر در همه جنبه‌های زندگی فرزندانشان دخالت می‌کنند، از انتخاب دوستان گرفته تا تصمیم‌گیری‌های تحصیلی.
انتقاد بیش از حد
این والدین دائماً فرزندان خود را نقد می‌کنند و به ندرت از آنها تمجید می‌کنند.
عشق مشروط
آنها تنها زمانی به فرزندان خود محبت می‌کنند که انتظارات شان برآورده شود.
عدم همدلی
والدین کنترل‌گر اغلب احساسات و نیازهای فرزندان خود را نادیده می‌گیرند.
اعمال کنترل شدید
این والدین قوانین سخت‌گیرانه‌ای وضع می‌کنند و به ندرت به فرزندان خود آزادی می‌دهند.
دستکاری روانشناختی و القای حس گناه
آنها از روش‌های دستکاری برای کنترل فرزندان خود استفاده می‌کنند.
نادیده گرفتن حریم خصوصی
والدین کنترل‌گر به حریم خصوصی فرزندان خود احترام نمی‌گذارند.
مدیریت مسئولیت‌های فرزندان
آنها به جای اینکه به فرزندان خود اجازه دهند مسئولیت‌های خود را بر عهده بگیرند، همه چیز را خودشان انجام می‌دهند.
داشتن نظرات منفی ثابت در مورد فرزندان
آنها به ندرت به توانایی‌ها و استعدادهای فرزندان خود اعتقاد دارند.
چرا فرزندپروری کنترل‌گر مضر است؟
فرزندپروری کنترل‌گر می‌تواند عواقب جدی برای کودکان داشته باشد، از جمله:
کاهش عزت نفس
کودکان کنترل‌شده اغلب احساس می‌کنند که به اندازه کافی خوب نیستند.
مشکلات در روابط
آنها ممکن است در ایجاد روابط سالم با دیگران مشکل داشته باشند.
اضطراب و افسردگی
این کودکان بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات سلامت روان هستند.
مشکلات در تصمیم‌گیری
آنها ممکن است در بزرگسالی در تصمیم‌گیری مستقل مشکل داشته باشند.
مشکلات سلامت روان افراد دارای والدین کنترل گر در بزرگسالی
کودکانی که در محیطی با والدین کنترل‌گر بزرگ می‌شوند، اغلب در بزرگسالی با چالش‌های جدی سلامت روان روبرو می‌شوند. این چالش‌ها ناشی از تأثیرات طولانی‌مدت سبک فرزندپروری کنترل‌گر بر شخصیت، عزت نفس و مهارت‌های اجتماعی این افراد است. در ادامه به برخی از شایع‌ترین مشکلات سلامت روان در این افراد اشاره می‌کنم:
اضطراب و استرس
یکی از رایج‌ترین مشکلاتی که در افراد بزرگ شده در محیط‌های کنترل‌گر دیده می‌شود، اضطراب و استرس مزمن است. این افراد اغلب نگران هستند که اشتباه کنند یا مورد قضاوت قرار بگیرند.
افسردگی
احساس ناامیدی، بی‌ارزشی و بی‌حوصلگی از جمله علائم شایعی است که در افراد مبتلا به افسردگی ناشی از فرزندپروری کنترل‌گر دیده می‌شود.
اختلالات شخصیت
این افراد ممکن است در بزرگسالی به اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت وابسته، اختلال شخصیت اجتنابی یا اختلال شخصیت وسواسی-جبری مبتلا شوند.
مشکلات در روابط بین فردی
ایجاد و حفظ روابط سالم برای این افراد بسیار دشوار است. آنها ممکن است به دیگران وابسته باشند، از ابراز احساسات خود بترسند یا در اعتماد کردن به دیگران مشکل داشته باشند.
اعتماد به نفس پایین
سال‌ها تحت کنترل بودن و نقد شدن باعث می‌شود که این افراد اعتماد به نفس پایینی داشته باشند و به توانایی‌های خود شک کنند.
مشکلات در تصمیم‌گیری
آنها ممکن است در تصمیم‌گیری‌های ساده نیز دچار تردید شوند و به دنبال تأیید دیگران باشند.
مشکلات در بیان احساسات
این افراد اغلب در بیان احساسات خود مشکل دارند و ممکن است خشم و ناراحتی خود را به صورت غیرمستقیم ابراز کنند.
مشکلات در تنظیم هیجانات
آنها ممکن است در کنترل احساسات خود مشکل داشته باشند و به راحتی عصبانی یا ناراحت شوند.
سوء مصرف مواد
برخی از افراد برای مقابله با احساسات منفی خود به سمت سوء مصرف مواد مخدر یا الکل روی می‌آورند.
اختلالات خوردن
اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی نیز در این افراد شایع است.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
