به گزارش خط سلامت دلبستگی اضطرابی ریشه در تجربیات دوران کودکی دارد، به‌ویژه زمانی که کودک از مراقبان اصلی خود حمایت عاطفی ثابتی دریافت نکرده باشد.
نشانه‌های دلبستگی اضطرابی در بزرگسالان:
نیاز شدید به تأیید و توجه: افراد با دلبستگی اضطرابی دائماً به دنبال تأیید و اطمینان از سوی دیگران هستند.
ترس از صمیمیت: از برقراری روابط عمیق و صمیمی به دلیل ترس از آسیب‌پذیری و طرد شدن اجتناب می‌کنند.
کنترل‌گری و وابستگی: ممکن است رفتارهای کنترل‌گری یا وابستگی شدیدی از خود نشان دهند تا از رها شدن توسط طرف مقابل جلوگیری کنند.
احساس عدم امنیت و بی‌ارزشی: به طور مداوم احساس عدم کفایت و بی‌ارزشی می‌کنند و عزت نفس پایینی دارند.
اضطراب و وسواس فکری: در مورد روابط خود دچار اضطراب و افکار وسواسی هستند و دائماً نگران خیانت یا طرد شدن توسط طرف مقابل هستند.
تاثیرات دلبستگی اضطرابی
دلبستگی اضطرابی می‌تواند تاثیرات منفی بر مختلف جنبه‌های زندگی فرد داشته باشد، از جمله:
روابط عاطفی: برقراری و حفظ روابط عاطفی سالم و پایدار را دشوار می‌کند.
سلامت روان: می‌تواند منجر به اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین و سایر مشکلات سلامت روان شود.
سلامت جسمانی: با افزایش خطر ابتلا به مشکلات جسمانی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و مشکلات گوارشی مرتبط است.
درمان دلبستگی اضطرابی
خبر خوب این است که دلبستگی اضطرابی با درمان قابل‌کنترل و بهبود است. روش‌های درمانی مختلفی برای این اختلال وجود دارد، از جمله:
درمان شناختی رفتاری (CBT): به افراد کمک می‌کند تا الگوهای تفکر و رفتار منفی خود را شناسایی و تغییر دهند.
روان‌درمانی بین فردی: بر روی روابط و تعاملات فرد با دیگران تمرکز دارد.
گروه درمانی: فرصتی برای افراد با دلبستگی اضطرابی فراهم می‌کند تا تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و از یکدیگر حمایت دریافت کنند.
نشانه های دلبستگی اضطرابی در رابطه
افراد با دلبستگی اضطرابی، الگوهای رفتاری و فکری خاصی را در روابط خود نشان می‌دهند که می‌تواند به پویایی ناسالم و چالش‌هایی در رابطه منجر شود.
برخی از نشانه‌های رایج دلبستگی اضطرابی در رابطه عبارتند از:
رفتارها:
نیاز شدید به تأیید و توجه: این افراد دائماً به دنبال تأیید و اطمینان از سوی شریک عاطفی خود هستند. آنها ممکن است به طور مداوم به دنبال تماس تلفنی، پیامک یا گذراندن وقت با شریک خود باشند و در صورت عدم دریافت توجه کافی، احساس اضطراب و ناامنی کنند.
ترس از صمیمیت: از برقراری روابط عمیق و صمیمی به دلیل ترس از آسیب‌پذیری و طرد شدن اجتناب می‌کنند.
کنترل‌گری و وابستگی: ممکن است رفتارهای کنترل‌گری یا وابستگی شدیدی از خود نشان دهند تا از رها شدن توسط طرف مقابل جلوگیری کنند. این رفتارها می‌تواند شامل مواردی مانند چک کردن مداوم تلفن شریک، سوالات مکرر در مورد محل و فعالیت‌های او، یا تلاش برای محدود کردن روابط او با دوستان و خانواده باشد.
واکنش‌های افراطی به رفتارهای شریک: ممکن است نسبت به رفتارهای عادی شریک خود واکنش‌های افراطی و منفی نشان دهند. به عنوان مثال، یک تأخیر جزئی در پاسخ به پیام را به عنوان نشانه‌ای از بی‌علاقی یا خیانت تفسیر کنند.
افکار و احساسات:
احساس عدم امنیت و بی‌ارزشی: به طور مداوم احساس عدم کفایت و بی‌ارزشی می‌کنند و عزت نفس پایینی دارند. این امر می‌تواند منجر به حسادت، بدبینی و سوءظن نسبت به شریک عاطفی شود.
اضطراب و وسواس فکری: در مورد روابط خود دچار اضطراب و افکار وسواسی هستند و دائماً نگران خیانت یا طرد شدن توسط طرف مقابل هستند. این افکار می‌توانند منجر به رفتارهای وسواسی مانند چک کردن مداوم تلفن شریک یا زیر نظر گرفتن او شوند.
ترس از رها شدن: ترس شدید از رها شدن و طرد شدن توسط شریک عاطفی دارند. این ترس می‌تواند منجر به وابستگی شدید و رفتارهای ناامیدانه برای جلب توجه و محبت شریک شود.
تاثیر بر رابطه:
دلبستگی اضطرابی می‌تواند تاثیرات منفی بر روابط عاطفی بگذارد، از جمله:
ایجاد تنش و درگیری: نیاز مداوم به تأیید و توجه، رفتارهای کنترل‌گری و افکار منفی، می‌تواند منجر به تنش و درگیری‌های مکرر در رابطه شود.
دشواری در اعتماد: ترس از رها شدن و طرد شدن، اعتماد به شریک عاطفی را دشوار می‌کند و می‌تواند منجر به حسادت، بدبینی و سوءظن شود.
احساس خفگی و محدودیت: شریک عاطفی فرد با دلبستگی اضطرابی ممکن است احساس خفگی و محدودیت کند، زیرا دائماً تحت کنترل و نظارت است.
فاصله گرفتن عاطفی: ترس از صمیمیت و عدم امنیت، می‌تواند منجر به فاصله گرفتن عاطفی بین زوجین و دشواری در برقراری صمیمیت عمیق شود.
به خاطر داشته باشید
شدت این نشانه‌ها می‌تواند در افراد مختلف متفاوت باشد.
وجود برخی از این نشانه‌ها به طور لزوماً به معنای دلبستگی اضطرابی نیست.
اگر در رابطه خود با این مشکلات روبرو هستید، مشورت با یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما در درک بهتر این الگوها و یافتن راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت روابطتان کمک کند.
صدمات دلبستگی اضطرابی به رابطه
دلبستگی اضطرابی، الگوی رفتاری و فکری ناسالمی است که می‌تواند تاثیرات مخربی بر روابط عاطفی، به خصوص روابط عاشقانه، داشته باشد.
در اینجا به برخی از صدمات که دلبستگی اضطرابی به رابطه وارد می‌کند، اشاره می‌کنم:
ایجاد تنش و درگیری:
نیاز شدید به تأیید و توجه: فرد با دلبستگی اضطرابی دائماً به دنبال تأیید و اطمینان از سوی شریک عاطفی خود است. این امر می‌تواند منجر به سوالات مکرر، تماس‌های تلفنی مداوم و درخواست‌های بی‌جا برای اثبات عشق و تعهد شود.
ترس از رها شدن: ترس شدید از طرد شدن و رها شدن، فرد را به کنترل‌گری، وابستگی شدید و رفتارهای ناامیدانه برای جلب توجه و محبت شریک سوق می‌دهد.
واکنش‌های افراطی: این افراد نسبت به رفتارهای عادی شریک خود واکنش‌های افراطی و منفی نشان می‌دهند و به طور مثال، یک تأخیر جزئی در پاسخ به پیام را نشانه‌ای از بی‌علاقی یا خیانت می‌دانند.
این الگوها دائماً تنش و درگیری را در رابطه ایجاد می‌کنند و آرامش و صلح را از بین می‌برند.
دشواری در اعتماد:
ترس از خیانت: ترس از رها شدن و طرد شدن، اعتماد به شریک عاطفی را دشوار می‌کند. فرد با دلبستگی اضطرابی دائماً شک و تردید دارد و ممکن است شریک خود را به خیانت یا بی‌وفایی متهم کند.
کنترل رفتار شریک: این افراد برای کاهش اضطراب خود و اطمینان از وفاداری شریک، سعی در کنترل رفتار و ارتباطات او دارند.
بازرسی مداوم: ممکن است به طور مداوم پیام‌ها، ایمیل‌ها و حساب‌های کاربری شریک خود را چک کنند یا او را تحت نظر داشته باشند.
این رفتارها اعتماد را در رابطه از بین می‌برد و به احساس خفگی و محدودیت در شریک عاطفی منجر می‌شود.
فاصله گرفتن عاطفی:
ترس از صمیمیت: ترس از آسیب‌پذیری و طرد شدن، فرد با دلبستگی اضطرابی را از برقراری صمیمیت عمیق باز می‌دارد.
عدم امنیت: احساس عدم امنیت و بی‌ارزشی، ایجاد صمیمیت را دشوار می‌کند.
نیاز به فضای شخصی: شریک عاطفی فرد با دلبستگی اضطرابی به دلیل کنترل و وابستگی او، احساس خفگی می‌کند و به فضای شخصی بیشتری نیاز پیدا می‌کند.
این عوامل می‌توانند منجر به فاصله گرفتن عاطفی بین زوجین و سردی در رابطه شوند.
آسیب به عزت نفس:
انتقاد و سرزنش: فرد با دلبستگی اضطرابی به دلیل ترس و ناامنی خود، دائماً شریک عاطفی خود را مورد انتقاد و سرزنش قرار می‌دهد.
ایجاد حس گناه: این افراد با احساس گناه سعی در جلب توجه و محبت شریک خود دارند.
تخریب خود: به دلیل احساس عدم کفایت و بی‌ارزشی، عزت نفس خود را تخریب می‌کنند.
این رفتارها عزت نفس شریک عاطفی را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و به احساس بی‌ارزشی و پوچی در او دامن می‌زند.
مشکلات مربوط به سلامت روان:
استرس و اضطراب: الگوی رفتاری و فکری دلبستگی اضطرابی، استرس و اضطراب زیادی را به فرد و شریک او تحمیل می‌کند.
افسردگی: احساس ناامیدی و بی‌ارزشی می‌تواند منجر به افسردگی در فرد شود.
اختلالات وسواسی-اجباری: ترس و اضطراب شدید می‌تواند به وسواس فکری و رفتارهای اجباری مانند چک کردن مداوم شریک یا زیر نظر گرفتن او منجر شود.
رفتارهای رایج در دلبستگی اضطرابی
افراد با دلبستگی اضطرابی، طیف وسیعی از رفتارها را در روابط خود از خود نشان می‌دهند که می‌توان آنها را به دو دسته اصلی رفتارهای آشکار و رفتارهای پنهان تقسیم کرد.
رفتارهای آشکار:
نیاز شدید به تأیید و توجه
این افراد دائماً به دنبال تأیید و اطمینان از سوی شریک عاطفی خود هستند.
ممکن است به طور مداوم درخواست تماس تلفنی، پیامک یا گذراندن وقت با شریک خود داشته باشند.
در صورت عدم دریافت توجه کافی، احساس اضطراب و ناامنی می‌کنند.
ترس از صمیمیت
از برقراری روابط عمیق و صمیمی به دلیل ترس از آسیب‌پذیری و طرد شدن اجتناب می‌کنند.
ممکن است از ابراز احساسات خود به شریک خود خودداری کنند.
محدودیت‌هایی برای ارتباطات عاطفی و فیزیکی با شریک خود قائل می‌شوند.
کنترل‌گری و وابستگی
ممکن است رفتارهای کنترل‌گری یا وابستگی شدیدی از خود نشان دهند تا از رها شدن توسط طرف مقابل جلوگیری کنند.
این رفتارها می‌تواند شامل مواردی مانند چک کردن مداوم تلفن شریک، سوالات مکرر در مورد محل و فعالیت‌های او، یا تلاش برای محدود کردن روابط او با دوستان و خانواده باشد.
واکنش‌های افراطی به رفتارهای شریک
ممکن است نسبت به رفتارهای عادی شریک خود واکنش‌های افراطی و منفی نشان دهند.
به عنوان مثال، یک تأخیر جزئی در پاسخ به پیام را به عنوان نشانه‌ای از بی‌علاقی یا خیانت تفسیر کنند.
رفتارهای پنهان:
افکار منفی و وسواسی:
دائماً نگران خیانت یا طرد شدن توسط شریک عاطفی خود هستند.
ممکن است افکار منفی و وسواسی در مورد شریک و رابطه خود داشته باشند.
به طور مثال، شریک خود را به خیانت یا بی‌وفایی متهم کنند، یا فکر کنند که شریکشان به اندازه کافی آنها را دوست ندارد.
احساس عدم امنیت و بی‌ارزشی
به طور مداوم احساس عدم کفایت و بی‌ارزشی می‌کنند و عزت نفس پایینی دارند.
این امر می‌تواند منجر به حسادت، بدبینی و سوءظن نسبت به شریک عاطفی شود.
ممکن است خود را با دیگران مقایسه کنند و احساس کنند که به اندازه کافی خوب نیستند.
ترس از رها شدن
ترس شدید از رها شدن و طرد شدن توسط شریک عاطفی دارند.
این ترس می‌تواند منجر به وابستگی شدید و رفتارهای ناامیدانه برای جلب توجه و محبت شریک شود.
ممکن است به طور مداوم از شریک خود تقاضای تأیید و اطمینان کنند.
توجه:
شدت این رفتارها می‌تواند در افراد مختلف متفاوت باشد.
وجود برخی از این رفتارها به طور لزوماً به معنای دلبستگی اضطرابی نیست.
اگر در رابطه خود با این مشکلات روبرو هستید، مشورت با یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما در درک بهتر این الگوها و یافتن راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت روابطتان کمک کند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
