ورزش کردن موجب بهبود سلامت روان شده و برای هر فرد در هر دوره سنی ضروری است.
به گزارش خط سلامت در این مطلب تاثیرات ورزش روی سلامت روان بررسی شده است.
ورزش ازطریق تحریک رشد ارتباطات جدید بین سلول های عصبی در بسیاری از مناطق مهم مغز موجب تقویت انعطاف پذیری مغز می شود.
اثرات شبه ضد افسردگی مرتبط با سرخوشی دویدن با کاهشی در هورمون های استرس همراه است.
ورزش و تقویت حافظه
بخشی از مغز که به‌شدت دربرابر ورزش های هوازی واکنش نشان می دهد، هیپوکامپ نامیده می‌شود. از آنجایی که هیپوکامپ مرکز سیستم های حافظه و یادگیری در مغز است، این یافته ها تا حدودی اثرات تقویت حافظه حاصل از بهبود آمادگی قلبی عروقی را توضیح می دهد.
ورزش و تمرکز
ورزش به حفظ تمرکز طولانی روی انجام یک کار کمک می کند. طی وقتی مطالب درسی در فواصل بین تمرینات ورزشی ارائه شود، موجب بهبود مدت زمان توجه در دانشجویان می شود.
ورزش و بهبود سلامت روان
حس شادی و شفافیت ذهنی که اغلب پس از ورزش پیش می آید و البته واقعی است. ورزش به عنوان راهی برای غلبه بر افسردگی مطرح شده است و نشان می دهد ورزش های هوازی و سنگین دارای تاثیر متوسطی روی درمان علائم افسردگی هستند. ورزش به اندازه داروهای ضد افسردگی و درمان های روانشناختی مؤثر است.
ورزش و تقویت خلاقیت
قدم زدن موجب تقویت خلاقیت می شود. قدم زدن روی تردمیل یا در فضای بیرون موجب تقویت تفکر خلاقانه می شود.
ورزش و زوال عملکرد شناختی
پیاده روی سریع به مدت ۴۵-۳۰ دقیقه به مدت سه بار در هفته آغاز زوال عقل را به تأخیر می اندازد. بجز پیاده روی، دو جلسه ورزش سنگین در هفته دارای اثرات عصبی قابل توجهی می باشد.
ورزش و بهبود گردش خون
به‌علت اینکه ورزش موجب افزایش ضربان قلب می شود، به رسیدن مقدار بیشتری اکسیژن و گلوکز به مغز کمک می کند.
حتی تمرینات فیزیکی ملایمی مانند قدم زدن با یک دوست به تقویت عملکردهای حافظه، یادگیری و توانایی استدلال انتزاعی کمک می کند. بهبود در اکسیژن رسانی و تغذیه‌یمغز عوامل مهمی هستند.
ورزش و تولید سلول های مغزی بیشتر
مغز انسان بالغ قادر به تولید سلول های جدیدی است. ورزش به ساخت مغز کمک می کند. ورزش موجب تحریک تولید پروتئین خاصی در مغز می شود و این پروتئین موجب آغاز تولید سلول های بنیادی و نوروژنز می شود.
ورزش و پیشگیری از بیماری
فعال بودن از نظر جسمی به تأخیر یا پیشگیری از آلزایمر مرتبط با سن کمک می کند. احتمال بروز بیماری هایی نظیر آلزایمر در افرادی که پیوسته در وضعیت نشسته به سر می برند، دو برابر بیشتر است.
ورزش و مغز
سه تاثیر سودمند ورزش بر روی مغز:
تقویت آمادگی روانی
در حدود ۸۶ میلیارد نورون در مغز وجود دارند و کار این نورون ها این است که به کمک ناقل های عصبی دستوراتی را به سایر قسمت های بدن ارسال کنند. این ناقل های عصبی هر چیزی را در بدن تنظیم می کنند، از خلق و خو گرفته تا خواب، حافظه و گرسنگی.
ورزش و پیری
وقتی که افراد تحت استرس قرار می گیرند، مغز هورمون جنگ و گریز را ترشح می کند. این هورمون وقتی که فرد در معرض خطری قرار گرفته باشد و لازم باشد از دست آن فرار کند، بسیار کمک کننده است اما اگر آرام روی صندلی خود نشسته باشد و سطح کورتیزول همچنان بالا باشد، موجب بروز مشکلاتی می شود (مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و فشار خون بالا).
یکی از راه حل های این مشکل انجام فعالیت های ورزشی است. فعالیت های ورزشی شبیه استرس کنترل شده هستند که در خاموش و روشن شدن استرس در زمان مناسب مفید می باشند.
روند پیری سالم
افراد سالخورده ای که ورزش می کنند، دارای حجم بزرگ تری از مغز هستند.
هیپوکامپ مغز که با حافظه و یادگیری مرتبط است، با افزایش سن کوچک می شود اما ورزش تا اندازه ای این روند را آهسته می کند. ورزش موجب باهوش تر شدن نمی شود اما به یادآوری موضوعات مهم کمک می کند.
افزایش جریان خون به مغز، افزایش هورمون های رشد و وسیع تر شدن شبکه عروق خونی مغز از عوامل اصلی تاثیر ورزش می باشد.
مشخص است که مزایای شناختی ورزش به اندازه مزایای جسمی آن قابل توجه هستند. همچنین باید در نظر داشت جسم و مغز دارای عملکرد جداگانه و مستقل نیستند، آنچه که افراد با بدن خود انجام می دهند، روی روان آنها اثر خواهد داشت.
داشتن وضعیت ساکن به طور مداوم، هم برای ذهن و هم برای جسم خطرناک است.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
