هنگامی که دو فرد در تماس چشمی طولانی مدت هستند، سطح اکسی توسین افزایش می یابد و حس ارتباط و صمیمیت را تقویت می کند.
آیا تماس چشمی به معنای جذابیت است؟
به گزارش خط سلامت تماس چشمی یکی از چند نشانه جذابیت است، اما لزومی ندارد. چشم های یک فرد به طور طبیعی سرگردان است و ممکن است در گذر با چشم دیگری تماس چشمی برقرار کند. اگر طرف مقابل فوراً نگاه خود را برگرداند، ممکن است علاقه ای نداشته باشد.
تماس چشمی ، شاهراه ارتباطات متقابل و تعامل صحیح بین فردی است . محققان در یافته های خود به این نتیجه رسیده اند که وقتی افراد به طور مستقیم به یکدیگر نگاه کرده و ارتباط چشمی برقرار می کنند ، به طور خودکار پیام های بین افراد رد و بدل می شود که باعث افزایش توجه و تمرکز بین فردی می شود .
پژوهش های اخیر نشان می دهد بر قراری تماس چشمی در برخی افراد باعث ایجاد افزایش فعالیت های مغزی شده که در تقویت انگیزه و بالارفتن اشتیاق در انجام کارهای فردی موثر است در حالی که زل زدن و خیره شدن در گروهی دیگر از افراد ممکن است سطح انگیختگی را بالا برده و اضطراب و تشویش را به دنبال داشته باشد .
روان شناسان این نتایج را با تفاوت های فردی توجیه می کنند و معتقدند ، تفاوت های روان شناختی باعث می شود برخی افراد تماس چشمی را کنجکاوی و خیره شدن های از روی غضب تعبیر کنند که این مسئله ممکن است تشویش آور و اضطراب زا تلقی شود .
محققان تماس چشمی را یکی از قدرتمندترین پیام های ارتباط اجتماعی معرفی می کنند و معتقدند این پیام ها در صورتی که در مسیر صحیح هدایت شود می تواند برانگیختگی های مثبتی را در افراد ایجاد کرده و انگیزه های فردی را تقویت کند .
به عقیده پژوهشگران افراد حمایت پذیر و مهر طلب از طریق برقراری ارتباطات چشمی و دریافت پیام های مثبت از طریق نگاه ، انرژی لازم را برای انجام کارهای روزانه خود و نزدیک شدن به اهداف شخصی شان پیدا می کنند ، این درحالی است که در افراد بدبین و انعطاف ناپذیر ، برقرار کردن ارتباط چشمی ، می تواند نشان از وقوع یک حادثه مبهم و تلخ باشد .
روان شناسان معتقدند ، مغز انسان با توجه به تیپ های شخصیتی و رفتارهای نهادینه شده افراد به تماس های چشمی ، متفاوت پاسخ می دهند .
هلن اوسبرگ با انجام تست های شخصیت و پیدا کردن رابطه معنا دار میان تماس چشمی و تیپ های مختلف شخصیتی ، ادعا می کند ، افراد با توجه به خصوصیات فردی منحصر به فردی که دارند از نگاههای فراد متقابل ، برداشت های متفاوتی می کنند که در برخی آرامش زا بوده و در گروهی منجر به تشویش و اضطراب می شود .
این محقق ادامه می دهد ، در واقع مغز ، زمانی که افراد مرکز توجه واقع می شوند ، واکنش های متفاوتی بروز داده که منجر به فعالیت های فیزیولوژیکی مختلفی می شود .
برای نمونه مغز افراد مبتلا به شخصیت اجتنابی یا دوری گزین واکنش بسیار متفاوتی در مقایسه با مغز افراد نمایشی یا خود شیفته نشان می دهد و همین فعالیت های فیزیولوژیکی باعث بروز پاسخ های رفتاری مختلف در افراد شده و بر زندگی فردی آن ها تاثیر می گذارد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
