جویدن و تف کردن (CHSP) روشی ناکارآمد برای کنترل وزن است زیرا محققان فرض می کنند بدن به استفاده مکرر از جویدن و تف کردن (CHSP) واکنش نشان می دهد و سازگار می شود و ممکن است منجر به عوارض دهانی یا گوارشی شود.
به گزارش خط سلامت تأثیرات جویدن و تف کردن (CHSP) بسیار بیشتر از هر مزیت درک شده از رفتار است. جویدن و تف کردن غذا، نوعی اختلال خوردن است. برخی افراد از رفتار جویدن و تف کردن غذا به عنوان روشی برای کنترل وزن استفاده می کنند.
جویدن و تف کردن غذا، مکانیسمی را نشان می دهد که در آن فرد، یک غذای خوش طعم و پرکالری را می جود؛ ولی برعکس سایر افراد آن را نمی بلعد.
جویدن و تف کردن چه پیامدی دارد؟
جویدن و تف کردن غذا، برای برخی افراد روشی است که با استفاده از آن سعی می کنند، میزان کالری دریافتی و در نهایت وزن خود را کنترل کنند.
هدف از جویدن و تف کردن، لذت بردن از طعم غذا بدون دریافت کالری است. پژوهش ها نشان داده است جویدن و تف کردن غذا، در بیماران مبتلا به انواع دیگر اختلالات خوردن مانند: بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی دیده می شود.
علل جویدن و تف کردن غذا
تحقیقات نشان داده است افرادی که سابقه خانوادگی اختلالات خوردن دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال جویدن و تف کردن غذا هستند.
نگرانی افراطی در رابطه با ظاهر بدن و میل به کنترل وزن، معمولاً با اختلالات خوردن مرتبط است. پژوهش ها نشان داده است، در برخی موارد، سایر اختلالات روانی مانند اضطراب، اختلال وسواس فکری-اجباری، افسردگی، سوء مصرف مواد و افکار خودکشی، همزمان با اختلالات خوردن روی می دهد.
مشکلات پزشکی ناشی از اختلالات خوردن
اختلالات خوردن مانند: پرخوری عصبی، بی اشتهایی عصبی و اختلال جویدن و تف کردن غذا، منجر به بروز مشکلات پزشکی می شود. برخی مشکلات پزشکی ناشی از اختلالات خوردن عبارت است از:
مشکلات معده
اختلال جویدن و تف کردن غذا، منجر به بروز مشکلات معده می شود؛ چراکه تولید اسید معده با جویدن تحریک می شود، اما هیچ غذایی برای هضم در دسترس نیست. این به طور بالقوه منجر به زخم معده یا رفلاکس اسید می شود.
افزایش وزن
یک عارضه جانبی عجیب جویدن و تف کردن غذا، این است که این اختلال معمولا به پرخوری در اواخر روز منتهی می شود.
جویدن و تف کردن ممکن است نشانه یک اختلال بزرگتر خوردن باشد. اگر در نزدیکان خود کسی را می شناسید که بطور افراطی با وزن بدن خود مشکل دارد؛ در مورد نگرانی های اش با او صحبت کنید و او را تشویق کنید تا از یک روانشناس بالینی متخصص کمک بگیرد.
از انتقاد یا قضاوت بپرهیزید و در عوض روی نشان دادن اینکه چقدر به سلامتی آنها اهمیت می دهید تمرکز کنید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
