خشم معطوف به همسران اضطراب آنها را افزایش می دهد، توانایی اعتماد آنها را کاهش می دهد، اعتماد به نفس آنها را ضعیف می کند، تحریک پذیری آنها را افزایش می دهد و می تواند به سلامت جسمانی آنها آسیب برساند .
به گزارش خط سلامت دعوا کردن زوجین امری عادی است. اما قهر کردن در مدت های طولانی باعث بروز مشکلاتی میان زوجین می شود. قهر کردن روابط بین افراد را سرد کرده و باعث دوری آنها از یکدیگر می شود. زوجین لازم است تاثیرات منفی قهر کردن را دانسته و از بروز این مشکلات در زندگی جلو گیری کنند.
در زیر تاثیرات قهر کردن و راه کارهایی برای پیش گیری از قهر ارائه شده است.
قهر کردن با همسر
بعد از قهر کردن های طولانی و مداوم، معمولا یکی از همسران یا هر دو، ترس و یا احساس خجالت نسبت به رو به رو شدن با همسر را دارند.
در صورتی که نمی دانند قهر کردن به عنوان آسیب زننده ترین مسئله به ارتباط زوجین می باشد و پیامد های منفی زیادی را در بر دارد.
در صورتی که در تعارضات زوجین هیچ گاه یک نفر مقصر نیست و هر دو نفر در ایجاد اختلافات سهیم هستند و فقط سهم آن ها با یکدیگر متفاوت است.
در اختلافات زناشویی اگر افراد مهارت های کنترل خشم و عصبانیت را ندانند، اعمال و رفتار و گفتاری را از خود نشان می دهند که شدت اختلاف آن ها را بیشتر می کند. گاهی حرمت ها شکسته می شود و به خانواده های یکدیگر توهین می کنند و اینجاست که مشکل بیشتر می شود و سخت تر قابل حل کردن است.
علل قهر کردن زن و شوهر
برای تنبیه شدن طرف مقابل
محل نگذاشتن، بی توجهی، ترش رویی، جواب سربالا دادن، نادیده گرفتن، لجبازی، کینه جویی و در نهایت قطع ارتباط، ساده ترین روش مواجهه با مشکلات ارتباطی است و بی تردید معنایی جز فرار کردن ندارد، فراری که نشانه ترس، ناپختگی و ضعف شخصیتی است.
بسیاری از زوجین به جای آن که دنبال راهکاری مفید برای حل مشکلات باشند، سعی می کنند صورت مسئله را به طور موقت یا برای همیشه پاک کنند، این ناتوانی است و نداشتن مهارت در بیان مشکلات و ناراحتی را نشان می دهد.
قهر کردن با همسر
خود فرد، بیش از همه در معرض پیامد های منفی قهر قرار می گیرد.
خود محوری
دلیل دوم در رابطه با گفت و گوی نا موفق زوجین است، گاهی یکی از زوجین خود محورانه صحبت می کند یعنی مطالب خود را با تصورات و با توجه به نیازهای خود مطرح می کند و تصورات و نیازهای طرف مقابل را در نظر نمی گیرد که این خود محوری باعث دلخوری و قطع رابطه طرف مقابل می شود، زیرا در این جا مسئله تفاوت نگاه و نگرش وجود دارد و احساس نا امیدی و یأس جزئی در فرد، ایجاد می شود.
باج گرفتن
بسیاری از افراد، عادت به باج گیری عاطفی دارند، به این معنا که با توسل آگاهانه به قهر سعی می کنند به اهداف کوچک و بزرگ دست یابند.
الگو برداری از رفتار دیگران بخصوص والدین یا زندگی با افراد مستبد و زورگو و سرکوب نیاز ها و امیال طبیعی، باعث پرورش رفتارهایی چون قهر و لجبازی می شود.
این افراد خصیصه نهادینه شده در شخصیت را تا بزرگسالی با خود یدک می کشند و در صورت مواجهه با مشکلی، با توسل به آن (ترفند قهر کردن)، کار را پیش می برند.
این افراد در فرآیند شکل گیری شخصیت در کودکی بخوبی یاد گرفته اند اگر بهانه گیری کنند و روی نقطه ضعف دیگران انگشت بگذارند، خیلی سریع و راحت با مستاصل کردن آنها، رضایت را برای رسیدن به اهداف خود جلب می کنند.
سلب مسئولیت
گاهی قهر کردن، روش مناسبی برای سلب مسئولیت است و بسیاری از زوجین با توسل به آن، با یک تیر دو نشان می زنند، به این معنا که هم خود را از انجام وظایف محوله رها می کنند و هم به همسر می آموزند از آنها هیچ انتظاری نداشته باشند.
البته این افراد مانند سایرین از قهر و لجبازی لذت نمی برند، اما برای حل مشکلات مجبور به قهر هستند، چه بسا در این صورت کمتر مورد مواخذه قرار می گیرند و برای مدت کوتاهی هم شده، پاسخگوی بی مسئولیتی های خود نیستند.
عزت نفس پایین
دلیل دیگر مربوط به بعد شخصیتی یا درون فردی است. گاهی شخص، عزت نفس پایین یا آسیب دیده ای دارد که در این صورت وقتی در شرایط یا در معرض اختلاف عقیده یا سلیقه با دیگران قرار می گیرد، راهی جز قهر کردن برایش باقی نمی ماند.
پیامدهای منفی قهر کردن:
خود فرد، بیش از همه در معرض پیامدهای منفی قهر است.
وقتی قهر رخ می دهد، نشان می دهد فشار زیادی روی فرد است زیرا می خواهد خودش را حفظ کند، او در حال تجربه تهدید است و با قهر، انرژی روانی زیادی را از دست می دهد.
قهر موجب ایجاد فاصله عاطفی و شناختی بین دو طرف می شود، قهر کردن های زیاد و طولانی مدت به مرور زمان موجب دل سردی می شود.
حتی فضایی که برای عشق ورزیدن به هم وجود دارد، به فضای هم زیستی محض تبدیل می شود و زوجین به جای مراوده های عاطفی و روانی که به آن نیاز دارند تنها به وظایف خود عمل می کنند تا رابطه باقی بماند.
پیشگیری از قهر
وقتی دلایل برای قهر فراهم شد، قهر نکردن کاری مشکل است، اما اگر عوامل و ریشه آن شناسایی شود، پیشگیری از آن آسان و ممکن خواهد بود.
حداقل پس از یک سال ارتباط با یک فرد (همسر، فرزند، مادر و پدر، خواهر و برادر،...)، دیگران خواهند دانست او چه شخصیتی دارد و اگر قهر و لجبازی رفتار غالب اوست، با پیش بینی رفتارها و موقعیت هایی که منجر به قهر او می شود از افتادن در تله قهر و کم محلی نجات پیدا می کنند.
قهر زمانی اتفاق می افتد که فرد از شدت خشم و هیجانات منفی پر می شود اما چون هیج واکنشی برای تخلیه روانی خود انجام نمی دهد و به اصطلاح کم می آورد قهر می کند.
هیجانات منفی
هنگام مشاجره، آن که قوی و مسلط است به هر طریق ممکنی عصبانیت و خشونت خود را ابراز و از خود دفاع می کند و خیلی سریع از شر احساسات منفی رها می شود، اما فرد ضعیف فقط نظاره گر است، فریاد ها را می شنود، حرف ها و کنایه ها را تحمل می کند و چون کاری از پیش نمی برد به قهر متوسل می شود.
برای پرهیز از این وضع بهتر است هنگام خشم و مشاجره، روی اعصاب و رفتارکنترل داشته، قلب و روح طرف مقابل را از هیجانات منفی پر نکرده، بگو مگو را دو طرفه پیش برده تا ضمن دفاع از خویش، او هم حرف بزند و از خود دفاع کند و هرگز خود را مظلوم و شکست خورده نپندارد که بعد در صدد انتقام و تلافی و در نتیجه قهر بر آید.
راه های آشتی کردن:
روبه رویی با مشکل
مشکلات با قهر کردن حل نمی شود، بلکه برای همیشه به قوت خود باقی می ماند. زوجین باید بپذیرند قهر و ترش رویی با دیگری راهی برای فرار از مشکل است، به جای این که صورت مسئله را پاک کنند به دنبال راه حل باشند.
تمرین کنند هر وقت مشکلی با همسر، پدر و مادر، فرزندان، خویشاوندان، دوستان و همکاران پیدا کردند با مشکل رو به رو شوند و درباره آن به طور کاملا قاطع، صریح و روشن، بدون کلی گویی و اغراق و در عین حال با ملایمت و بدون خشم، گفت و گو کنند تا مسئله حل شود.
بهتر است احساست را درباره رفتار بدی که با آنها شده، بدون دلخوری توضیح دهند و بگویند دوست داشتند چگونه با آنها رفتار شود و در صورت مواجهه با رفتار مطابق میل چه نتیجه ای در روابط حاصل می شود و البته همین رفتار را در مورد طرف مقابل اعمال کنند.
علت تقویت رفتار قهر
اگر با کسی در ارتباط هستند که مدام قهر می کند، بهتر است بررسی کنند تا ببینند چه پاداش هایی برای انجام این رفتار دریافت می کند، اجابت سریع خواسته، دریافت توجه و محبت کافی، اعمال قدرت و... از جمله عواملی است که منجر به تکرار قهر می شود، با حذف پاداش هایی که در پاسخ به قهر داده می شود، به تدریج شعله این عادت منفی خاموش می شود.
فراموش نکنند علت ناراحتی و رنجش هر چه بوده، اتفاق افتاده به تعبیری آبی است که ریخته شده و آنها چاره ای جز پذیرش ندارند. با بخشش دیگری، اول از همه خود را از شر انرژی های منفی خلاص می کنند، دوم آن که با بخشش و گذشت اعتماد به نفس را بالا می برند و با احساس مثبت و قوی بودن برای آشتی کردن پیش قدم می شوند.
غرور را کنار بگذارند و با این تصور اشتباه که «اگر پا پیش بگذارم، شخصیت ام را کوچک کردم» مبارزه کنند، به جای آن به این فکر کنند اگر با فرد مقابل رابطه داشته باشند چه ساعات خوبی را در کنار یکدیگر سپری می کنند.
توقعات و انتظارات خود را کم کنند، بر آورده نشدن توقعات و انتظارات یکی از علت های اصلی قهر ها است، سعی کنند آنها را کنترل کنند و به دیگران به خاطر رفتارها حق بدهند و با درک متقابل از علت رفتار آنها،، برای آشتی کردن پیش بروند.
معذرت خواهی
اگر مقصر هستند بدون چک و چانه زدن اشتباهات را بپذیرند و به هر طریقی احساس پشیمانی را ابراز کنند و برای جبران آن قدم بردارند. معذرت خواهی کردن، هدیه گرفتن، دعوت به یک رستوران و... باعث رفع ناراحتی ها می شود.
فراموش نکنند خیلی از قهرهای کوچک به کینه های بزرگ و حتی نفرت دو نفر به ویژه زوجین از یکدیگر می انجامد. به گونه ای که آنها به مرور و با قهرهای طولانی مدت از غذا خوردن کنار هم، خرید رفتن، سفر کردن و حتی هم بستر شدن با یکدیگر گریزان می شوند و به تدریج به جدایی تن می دهند.
قهر کردن رفتاری ناصحیح در رابطه زناشویی است، زوجین بهتر است قهر نکنند و اگربه هردلیلی به این رفتار متوسل شدند مهارت آشتی کردن را بیاموزند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
