تحصیلات با بروز آلزایمر چه رابطه ای دارد؟

دانشمندان هنوز به طور کامل درک نکرده اند که چه چیزی باعث ابتلا به بیماری‌ آلزایمر می شود. با این حال آن ها علل احتمالی برای ابتلا به آلزایمر را ترکیبی از تغییرات مرتبط با سن، عوامل ژنتیکی، محیطی و سبک زندگی می دانند.

به گزارش خط سلامت اهمیت هر یک از عوامل مذکور در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

آشنایی با بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر یک بیماری مغزی پیشرونده است. این بیماری با تغییراتی در مغز - از جمله پلاک‌های آمیلوئید و پیچ‌خوردگی‌های نوروفیبریلاری یا تائو - که منجر به از دست دادن نورون‌ها و اتصالات آنها می‌شود، مشخص می‌شود . این تغییرات و سایر تغییرات بر توانایی فرد برای به خاطر سپردن و تفکر و در نهایت زندگی مستقل تأثیر می گذارد.

افزایش سن و خطر آلزایمر

سن بالاتر باعث آلزایمر نمی شود، اما مهم ترین عامل خطر شناخته شده برای این بیماری است. تعداد افراد مبتلا به بیماری آلزایمر پس از سن 65 سالگی تقریباً هر 5 سال دو برابر می شود. حدود یک سوم افراد 85 ساله و بالاتر ممکن است به بیماری آلزایمر مبتلا باشند.

دانشمندان در حال درک این موضوع هستند که چگونه تغییرات مرتبط با افزایش سن در مغز ممکن است به نورون‌ها آسیب برساند و بر انواع دیگر سلول‌های مغزی تأثیر بگذارد تا به بیماری آلزایمر منجر شود.

این تغییرات مرتبط با افزایش سن شامل آتروفی (کوچک شدن) قسمت های خاصی از مغز، التهاب، آسیب عروقی، تولید مولکول های ناپایدار به نام رادیکال های آزاد و تجزیه تولید انرژی در سلول ها می شود.

با این حال، سن تنها یک عامل خطر برای بیماری آلزایمر است. بسیاری از مردم تا دهه 90 زندگی خود و بعد از آن زندگی می کنند بدون اینکه هرگز دچار زوال عقل شوند.

انواع آلزایمر براساس سن ابتلا

دو نوع آلزایمر وجود دارد، آلزایمر با شروع زودرس و آلزایمر با شروع دیر رس که هر دو نوع آن دارای یک جزء ژنتیکی هستند.

بیماری آلزایمر دیر شروع

اکثر افراد مبتلا به آلزایمر مبتلا به آلزایمر دیررس هستند که در آن علائم در اواسط دهه 60 زندگی آشکار می شود. محققان ژن خاصی را پیدا نکرده اند که مستقیماً باعث بروز دیررس این بیماری شود. با این حال، یک عامل خطر ژنتیکی - داشتن یک شکل یا آلل ژن آپولیپوپروتئین E (APOE) در کروموزوم 19- خطر را در فرد افزایش می دهد.

APOE ɛ4 یک ژن عامل خطر نامیده می شود زیرا خطر ابتلا به این بیماری را در فرد افزایش می دهد. با این حال، به ارث بردن یک آلل APOE ɛ4 به این معنی نیست که فرد قطعاً به آلزایمر مبتلا خواهد شد. برخی از افراد دارای آلل APOE ɛ4 هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند و برخی دیگر که به آلزایمر مبتلا می شوند هیچ آلل APOE ɛ4 ندارند.

بیماری آلزایمر زودرس

بیماری آلزایمر زودرس بین 30 سالگی تا اواسط 60 سالگی رخ می دهد و کمتر از 10 درصد از کل افراد مبتلا به آلزایمر را شامل می شود. برخی موارد به دلیل تغییر ارثی در یکی از سه ژن ایجاد می شود. برای موارد دیگر، تحقیقات نشان می دهد سایر مؤلفه های ژنتیکی در آن نقش دارند. محققان در حال کار بر روی شناسایی انواع خطر ژنتیکی برای بیماری آلزایمر زودرس هستند.

سبک زندگی و بیماری آلزایمر

عوامل بهداشتی، محیطی و شیوه زندگی، ممکن است در ایجاد بیماری آلزایمر نقش داشته باشد.

تحقیقات نشان می دهد مجموعه ای از عوامل فراتر از ژنتیک ممکن است در ایجاد و سیر بیماری آلزایمر نقش داشته باشند. به عنوان مثال، در رابطه بین زوال شناختی و بیماری های عروقی مانند بیماری قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا و همچنین بیماری های متابولیک مانند دیابت و چاقی، علاقه زیادی وجود دارد.

رژیم غذایی مغذی، فعالیت بدنی، مشارکت اجتماعی، خواب و فعالیت‌های محرک ذهنی، همگی با کمک به افراد در حفظ سلامتی با افزایش سن همراه بوده‌اند. این عوامل همچنین ممکن است به کاهش خطر زوال شناختی و بیماری آلزایمر کمک کنند. آزمایشات بالینی در حال آزمایش برخی از این احتمالات هستند.

رابطه بین سطح تحصیلات با آلزایمر

عوامل اولیه زندگی نیز ممکن است نقش داشته باشند. به عنوان مثال، مطالعات سطوح بالاتر تحصیلات را با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط کرده اند. همچنین تفاوت‌هایی در خطر زوال عقل در میان گروه‌ها و جنس‌های نژادی وجود دارد که همه آن‌ها برای درک بهتر علل بیماری آلزایمر و ایجاد درمان‌ها و پیشگیری‌های مؤثر برای همه افراد مورد مطالعه قرار می‌گیرند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.