در حالی که ممکن است برخی از کودکان در نهایت بر این تجربیات غلبه کنند، شواهد فراوان نشان می‌دهد که کودک آزاری می‌تواند همچنان تاثیر منفی دائمی بر رشد مغز و ذهن داشته باشد ، حتی با بالا رفتن سن این کودکان. بنابراین اولویت بندی پیشگیری از این رفتار تهدیدآمیز بسیار مهم است.
به گزارش خط سلامت یکی از راه‌های پیگیری این هدف، تمرکز بر علل زمینه‌ای است که منجر به تداوم سوء استفاده، به‌ویژه توسط والدین و مراقبان می‌شود.
پیشرفت‌های اخیر در تصویربرداری از مغز، در واقع، متخصصان را قادر ساخته است تا ناهنجاری‌ها را در ساختارها و عملکردهای بسیار خاص مغز در میان مادران بدسرپرست یا بدرفتار شناسایی کنند.
متأسفانه، با توجه به ماهیت حساس موضوع و مشکلاتی که در کسب رضایت از شرکت کنندگان بالقوه وجود دارد، چنین مطالعاتی بسیار اندک است.
برای رفع شکاف دانش، یک تیم تحقیقاتی به رهبری استادیار ساوا کوراتا از مرکز تحقیقات رشد ذهنی کودک، دانشگاه فوکوی، ژاپن، یک مطالعه اکتشافی با استفاده از تصویربرداری تانسور انتشار (DTI) برای تجزیه و تحلیل ویژگی‌های ساختاری ماده سفید انجام دادند. مغز در بدرفتاری با مادران یافته های آنها در مجله Scientific Reports در 7 مارس 2024 منتشر شد.
یکی از عوامل محرک این مطالعه، برخورد کوراتا با قربانیان و عاملان کودک آزاری بود. همانطور که استادیار کوراتا می گوید: در کار خود به عنوان پزشک اطفال، هم با کودکان آزار دیده و هم با مراقبان بدسرپرست کار کرده ام.
شنیدن این داستان ها در مورد کتک زدن غیرقابل کنترل و آزار کلامی به کودکان باعث شد این تحقیق را انجام دهم.
علاوه بر این خود مراقبان اغلب به دلیل ناتوانی در توقف رفتارهای توهین آمیز رنج می برند. بنابراین، ما این مطالعه را با این باور انجام دادیم که با حمایت از مراقبان می توانیم از آنها و همچنین کودکان تحت مراقبت محافظت کنیم.
با هدف روشن کردن این موضوع پیچیده و ناشناخته، کوراتا و همکارانش یک تجزیه و تحلیل اکتشافی مورد-شاهدی DTI انجام دادند که شامل 11 مادر بدرفتار و همچنین 40 مادر کنترل هم سن بود.
آنها از این روش تصویربرداری مدرن برای استخراج اطلاعات در مورد ویژگی های ریزساختاری مغز، مانند پیچیدگی، یکپارچگی، چگالی آکسونی و تنوع، بر اساس انتشار مولکول های آب در بافت استفاده کردند.
جالب توجه است که تیم با مقایسه تصاویر DTI، کاهش قابل توجهی در انتشار محوری (AD) در مادران بدرفتار در ناحیه ای از مغز به نام دستگاه قشر نخاعی راست (CST) مشاهده کرد. روند مشابهی از FA پایین نیز مشاهده شد.
CST برای حرکات ارادی بسیار مهم است. مادران بدرفتار می توانند آسیب پذیری حرکتی داوطلبانه داشته باشند. مطالعات قبلی این را تایید می کند و نشان می دهد مادران بدرفتار در کنترل نیروی حرکتی مشکل دارند و در پاسخ های خودمختار دچار اختلال در تنظیم می شوند.
مطالعات قبل گزارش داده اند مقادیر کمتر FA در CST با تکانشگری مرتبط است. بنابراین، یکپارچگی کمتر CST می تواند با تکانشگری به عنوان یک عامل زمینه در بدرفتاری با مادران مرتبط باشد.
با توجه به اینکه تجارب آسیب زا در این دوره ممکن است منجر به رشد غیر معمول در ساختارهای ماده سفید شود، ممکن است که مادران بدرفتاری بخشی از زنجیره بین نسلی سوء استفاده در دوران کودکی را تشکیل دهند که خود را به این روش های قابل اندازه گیری نشان می دهد.
به طور کلی، یافته‌های این مطالعه دلایل فیزیولوژیکی بالقوه را در زمینه کودک آزاری نشان می‌دهد. این بینش ها اولین گام حیاتی به سمت توسعه استراتژی های پیشگیری موثر برای این موضوع به طور گسترده رایج و نگران کننده است.
کوراتا می‌گوید: بر اساس یافته‌های ما، به نظر می‌رسد مادران بدرفتار در برابر کنترل زور در حین حرکات داوطلبانه واقعی آسیب‌پذیر هستند. تحقیقات بیشتر در مورد این موضوع ممکن است به توسعه مداخلات مبتنی بر شواهد و سیاست‌های درمانی کمک کند.
او همچنین می‌گوید: قصد داریم همکاری بین پزشکی، داروسازی و مهندسی را برای توسعه درمان‌های جدید، از جمله دارو، روان‌درمانی، و دستگاه‌های پزشکی برای والدینی که مشکلات تربیتی دارند، ارتقا دهیم.
این شامل توسعه دستگاه‌هایی که می‌توانند به مراقبان بدرفتار کمک کنند تا خود را کنترل کنند و به تجربیات آسیب‌زای دوران کودکی‌شان رسیدگی کنند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
