علل بیولوژیکی پرخاشگری نوجوانان شامل ژنتیک، بیماری های پزشکی و روانپزشکی، انتقال دهنده های عصبی، هورمون ها، مواد سوء مصرف کننده و داروها است.
به گزارش خط سلامت پدر و مادرها اغلب از اینکه نمی توانند با فرزند نوجوان خود رابطه ای صمیمی داشته باشند، شکایت دارند. آن ها معمولا از اینکه یک نوجوان پرخاشگر در خانه دارند که با آن ها گرم نمی گیرد و در عوالم خود به سر می برد؛ نگرانند.
یک نوجوان پرخاشگر، در بیان احساسات خود مشکل دارد و نمی تواند عواطف منفی مانند خشم، ناامیدی و غم را مدیریت کند. اگر پدر و مادر بتوانند با فرزند نوجوان خود، رابطه ای صمیمی برقرار کنند؛ گام بزرگی در جهت کمک به او برای مدیریت احساساتش برداشته اند.
چرا یک نوجوان پرخاشگر می شود؟
پیدا کردن یک پاسخ قطعی برای چرایی مربوط به پدیدآیی یک نوجوان پرخاشگر، کار دشواری است؛ چراکه عوامل متعددی در دوره نوجوانی، فرد را تحت فشار قرار می دهد.
از مسائل مرتبط با تحصیل گرفته تا بهم خوردن روند طبیعی ترشح هورمون ها، همگی به نوعی نوجوان را تحت تاثیر قرار می دهند. آگاهی از فرایند بلوغ و درک دشواری های آن به پدر و مادرها، جهت برقراری رابطه صمیمی با فرزند خود و کاهش پرخاشگری آن ها کمک می کند.
برقراری رابطه صمیمی با یک نوجوان پرخاشگر
آگاهی از فرایند بلوغ و دشواری های آن، به والدین کمک می کند، اقداماتی اساسی جهت بهبود خلق و خوی یک نوجوان پرخاشگر انجام دهند. برخی از کارهایی که منجر به افزایش صمیمیت بین والدین و فرزند نوجوان می شود، عبارت است از:
اختصاص دادن وقت به فرزند نوجوان
یک راه ساده ولی موثردر جهت بهبود وضعیت روانشناختی یک نوجوان پرخاشگر این است که پدر و مادر در طول روز زمانی را صرفا برای صحبت کردن با نوجوان خود اختصاص دهند.
روزانه حداقل 15 دقیقه، با فرزند نوجوان خود وقتربگذرانید. در این بازه زمانی سعی کنید، یک در میان حرف بزنید؛ به این صورت که شما بگویید چه می خواهید و او انجام دهد و فرزندتان هم بگوید که چه می خواهد و شما آن را انجام دهید.
گوش دادن فعال و همدردی با نوجوان
راه دیگر برای بهبود ارتباط با یک نوجوان پرخاشگر این است که پدر و مادر سعی کنند شنونده خوبی برای فرزند خود باشند.
یکی از اصلی ترین موانع بر سر راه تشکیل رابطه صمیمی با فرزند نوجوان این است که والدین معمولا بلافاصله بعد از اینکه فرزندشان شروع به تعریف ماجرایی می کند، اقدام به دادن پند و اندرز و نصیحت می کنند.
پژوهش ها نشان داده است گفتگویی که رنگ و بوی پیشداوری و نصیحت داشته باشد چندان پایدار نمی ماند. بجای پیشداوری و نصیحت زودهنگام، به عنوان پدر و مادر سعی کنید پس از شنیدن حرف های نوجوان خود، پیشنهادهای سازنده بدهید.
صبور بودن
راه سوم برای بهبود رابطه پدر و مادر با یک نوجوان پرخاشگر، صبوری کردن است. صبر باعث می شود اعتماد در اربطه والدی- فرزندی افزایش پیدا کند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
