هرچه زودتر به موانع فرزند مبتلا به بیش فعالی ( ADHD ) بپردازید و در حمایت از او ثابت‌تر باشید، شانس موفقیت او در زندگی بیشتر می‌شود.
به گزارش خط سلامت کودکان مبتلا به بیش فعالی ( ADHD ) عموماً دارای نقص هایی در عملکرد اجرایی هستند : توانایی فکر کردن و برنامه ریزی از قبل، سازماندهی، کنترل تکانه ها و تکمیل وظایف.
این بدان معناست باید مسئولیت اجرایی را برعهده بگیرید، در حالی که فرزندتان به تدریج مهارت های اجرایی خود را به دست می آورد.
اگرچه علائم بیش فعالی ( ADHD ) چیزی کمتر از خشمگین کننده افراد نیست ، اما مهم است به یاد داشته باشید کودکی که شما را نادیده می گیرد، آزار می دهد یا شما را شرمنده می کند، عمداً عمل نمی کند. کودکان مبتلا به بیش فعالی ( ADHD ) می خواهند ساکت بنشینند. آنها می خواهند اتاق های خود را مرتب و منظم کنند. آنها می‌خواهند هر کاری که والدینشان می‌گویند انجام دهند اما نمی‌دانند چگونه این کارها را انجام دهند.
اگر به خاطر داشته باشید که داشتن بیش فعالی به همان اندازه برای فرزندتان ناامید کننده است، پاسخ دادن به روش های مثبت و حمایتی بسیار آسان تر خواهد بود. با صبر، شفقت و حمایت فراوان، می توانید بیش فعالی ( ADHD ) دوران کودکی را مدیریت کنید و در عین حال از یک خانه پایدار و شاد لذت ببرید.
بیش فعالی و فرزند پروری
فرزندپروری به اندازه هر بخش دیگری از درمان بیش فعالی مهم است. نحوه واکنش والدین می تواند بیش فعالی را بهتر یا بدتر کند.
اگر کودک شما مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شد هرچه می توانید در مورد بیش فعالی بیاموزید. درمانی را که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان توصیه می کند دنبال کنید. اگر کودک شما داروهای بیش فعالی ( ADHD ) مصرف می کند ، آنها را در زمان توصیه شده به او بدهید. بدون مشورت با پزشک، دوز را تغییر ندهید.
اعمال برخی تغییرات مثبت در محیط، به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی، کمک می کند کارهایی که مستلزم حفظ توجه و تمرکز هستند، مانند: درس خواندن و انجام تکالیف در منزل را آسان تر آغاز کنند.
یک کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی معمولا انجام تکالیف درسی را به تعویق می اندازد یا با اکراه انجام می دهد. علت این رفتار، آستانه توجه پایین کودکان بیش فعال است. با انجام برخی کارهای ساده می توان به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی در راستای انجام تکالیفش کمک کرد:
شرایط محیط را تغییر دهید
لازم است کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی در محیطی آرام باشد. حذف مزاحمت های محیطی مثل صدای تلویزیون و ضبط صوت، نقش مهمی در کاهش حواس پرتی این قبیل کودکان ایفا می کند.
زمان شروع و پایان هر تکلیف را مشخص کنید
به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کمک کنید تا خودش، به صورت خودانگیخته، زمان آغاز کارش را تعیین کند.
به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کمک کنید تا بعد از استراحت، رفع خستگی و تماشای برنامه های دلخواه، در مناسب ترین زمان کارش را آغاز کند.
تقسیم تکالیف درسی به گام های کوچکتر
به عنوان پدر و مادر یک کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی به او کمک کنید تا برنامه انجام تکالیف ها را بنویسید و اگر لازم شد برنامه را به قسمت های کوچک تر تقسیم کند. برنامه انجام تکلیف ها را چه از نظر ساعت شروع و پایان را چه از نظر مدت لازم برای هر بخش از کار به صورت مناسب تعیین کنید تا او در هر زمان مشخصی به قسمتی از تکلیف های خود رسیدگی کند.
از یادآورها استفاده کنید
برای اینکه به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کمک کنید کارهایش را به موقع انجام دهد، از یادآورها استفاده کنید.
یادآورها می توانند به شکل نوشته(مثلا روی کاغذهایی بنویسید سر ساعت چهار انجام تکالیف شروع می شود) یا زنگ ساعت باشد. از هر روش دیگری نیز می توانید برای یادآوری استفاده کنید.
از سیستم تشویقی استفاده کنید
تشویق بیشتر از تنبیه روی یک کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی تاثیر دارد.
قانون و روش تشویقی خود را مشخص کنید و به طور متناسب و فوری آن را به کار ببندید. مثلا “اگر تکلیف هایت را انجام دادی، امشب غذای مورد علاقه ات را درست می کنم”. به تدریج نظارت خود را بر روی تکلیف های او کم کنید تا خودش این مهارت را به کار بگیرد.
ساختار محیط را تنظیم کنید
یکی دیگر از روش هایی که به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی در جهت بهبود عملکردش کمک می کند، آموزش منظم بودن است. به این ترتیب کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی در انجام برنامه های زندگی روزمره مانند: خرید، مهمانی، کارهای منزل، نظافت و . . . منظم و طبق قرارهای تعیین شده عمل کنید.
نظم را به طور عینی به او بیاموزید. مثلا نشان دهید هنگام ورود به خانه به تربیت چه کارهایی را باید انجام دهد، مثلا کفش را در جا کفشی بگذارد، لباسش را در کمد آویزان کند، دست ها را بشوید و . . .
آموزش مدیریت زمان
کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی در مدیریت زمان مشکل دارد؛ بنابراین هنگام انجام فعالیت های روزمره خصوصا وظایف آموزشی معمولا وقت کم می آورند.
بنابر ارزیابی آنها انجام تکلیف ها به مدت زمانی کمتر از آنچه در واقعیت لازم وقت می برد. شرایطی را در محیط فراهم کنید تا آنها تخمین زمانی را یاد بگیرند. مثلا بگویید تا وقتی هوا تاریک نشده خریدمان تمام می شود.
یا مدت کوتاهی مانده (نیم ساعت) تا بابا به خانه برگردد. یک ربع طول می کشد تا ظرف ها را بشویم تو هم در این فرصت می توانی دست صورتت را تمیز کنی. راه ساده ای که به مدیریت زمان توسط کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کمک می کند، این است که زمان انجام هر فعالیت را محدود کنید و برای مشخص کردن محدوده زمانی یادآور بگذارید.
مواردی را که باعث حواس پرتی فرزندتان می شود به حداقل برسانید
برای اینکه بتوانید محیط را به نفع کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی تغییر دهید، برای فعالیت های مختلف، محدوده زمانی تعیین کنید. مثلا در فاصله زمانی 2 ساعت باید تکلیفی را که یک ساعت طول می کشد حتما تمام کرده باشد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
