روانشناسی شخصیت / چه افرادی از شاد بودن می ترسند؟

 برخی از افراد ممکن است بر این باور باشند که نیروهایی مانند کارما بر خوشبختی و بدبختی ما تأثیر می گذارد. بنابراین ما از خوشحالی می ترسیم زیرا نمی خواهیم احساس بدشانسی کنیم.

در واقع، اگر این احساسات را تجربه کنیم خوب است، اما اگر بیش از حد بیش از حد باشند، ممکن است فوبیایی به نام کروفوبیا یا کروفوبیا را تجربه کنید.

کروفوبیا فوبیایی است که در آن فرد نسبت به شادی بیزاری غیرمنطقی دارد. این اصطلاح از کلمه یونانی "chero" به معنای "شاد" گرفته شده است.

وقتی کسی کروفوبیا را تجربه می کند، از شرکت در فعالیت هایی که بسیاری از مردم آن را لذت بخش یا شاد می دانند، می ترسند. این وضعیت هنوز برای بسیاری از محققان یک راز است.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) کروفوبیا را به عنوان یک اختلال روانی فهرست نکرده است. با این حال برخی از متخصصان سلامت روان هستند که در مورد این موضوع و نحوه درمان آن بحث می کنند.

علائم کروفوبیا و نحوه غلبه بر آن

برخی از متخصصان کروفوبیا را به عنوان نوعی اختلال اضطرابی طبقه بندی می کنند. در این موارد اضطراب مربوط به شرکت در فعالیت هایی است که تصور می شود ما را خوشحال می کند اما اشتباه نکنید، کسی که این فوبیا را تجربه می کند لزوماً فردی عبوس نیست، بلکه فردی است که از فعالیت هایی که منجر به شادی می شود اجتناب می کند.

علائم می تواند از اضطراب ناشی از رفتن به یک اجتماع سرگرم کننده مانند مهمانی، کنسرت یا رویداد مشابه متغیر باشد. رد کردن فرصت ها برای زندگی بهتر و امتناع از شرکت در فعالیت هایی که ممکن است احساس خوبی در دیگران ایجاد کند. اکثر افرادی که این وضعیت را تجربه می کنند فکر می کنند، در شاد بودن اتفاق بدی رخ خواهد داد، نشان دادن شادی به دیگران بی احساس تلقی می شود و تلاش برای شاد بودن اتلاف وقت است.

کروفوبیا و دورنگرایی

علت کروفوبیا می تواند از این باور ناشی شود که اگر اتفاق بسیار خوبی برای کسی بیفتد یا زندگی خوبی داشته باشد، قطعاً اتفاقات بدی رخ خواهد داد. ممکن است ناشی از تجربیات گذشته باشد که منجر به آسیب جسمی و عاطفی شده است. علاوه بر این، فردی که درونگرا است بیشتر به کروفوبیا مبتلا می شود.

زیرا اغلب افراد درونگرا اغلب انعکاسی و ساکت به نظر می رسند. آنها ممکن است در گروه ها، مکان های پر سر و صدا و افراد زیادی احساس ترس یا ناراحتی کنند. نه تنها این، تیپ های شخصیتی مانند افرادی که کمال گرا هستند نیز می توانند کروفوبیا را تجربه کنند. آنها ممکن است احساس کنند که شادی یک ویژگی است که افراد تنبل یا غیرمولد دارند.

درمان کروفوبیا 

اگرچه کروفوبیا به عنوان یک اختلال در نظر گرفته می شود که باید بر آن غلبه کرد، اما در واقع هیچ دارو یا درمان قطعی تایید شده ای وجود ندارد که فرد بتواند برای درمان این بیماری استفاده کند. با این حال، درمان‌هایی که ممکن است توصیه شوند عبارتند از درمان شناختی رفتاری، استراتژی‌های آرام‌سازی، هیپنوتیزم درمانی یا مشاهده مکرر رویدادهایی که باعث شادی می‌شوند و تشخیص آن‌ها به عنوان طبیعی.

علاوه بر این، شاد بودن برای دیگران، نه برای خود، می تواند چرخه اضطراب و ناراحتی را بشکند. روحیه مثبت تأثیر خوبی بر دیگران دارد. یک تعریف و تمجید می تواند خلق و خوی فرد دیگر را بالا ببرد و خوش بینی می تواند امید را القا کند.

دیدن اینکه چگونه شادی ما می تواند به دیگران کمک کند می تواند به ما کمک کند که دیگر مانع شادی خود نشویم. تفکر سازنده می تواند آگاهی و رفتار ما را برای استفاده از فرصت ها برای به دست آوردن تداعی های سالم شادی راهنمایی کند.

همه کسانی که از خوشبختی متنفرند نیاز به درمان ندارند. برخی افراد وقتی از شادی دوری می کنند احساس شادی و امنیت بیشتری می کنند. مگر اینکه کروفوبیا با کیفیت زندگی و شخصیت یا توانایی ما در حفظ شغل تداخل پیدا کند، احتمالاً باید به دنبال یک متخصص باشیم. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.