در میان انواع مختلف زوال عقل، پارکینسون به عنوان شایع ترین است. تشخیص آلزایمر از این زیرگروه خاص زوال عقل ضروری است. در حالی که آلزایمر اغلب شامل زوال عقل می شود، همه موارد زوال عقل ناشی از آلزایمر نیستند.
به گزارش خط سلامت تقریباً از هر 14 فرد بالای 65 سال یک نفر به پارکینسون مبتلا می شود، این تعداد برای افراد بالای 85 سال به یک در شش افزایش می یابد. تشخیص زودهنگام علائم آن برای مداخله به موقع بسیار مهم است.
پارکینسون شکل غالب زوال عقل
پارکینسون که با ماهیت دژنراتیو مشخص می شود، به صورت کاهش تدریجی عملکرد مغز ظاهر می شود.
تجمع پروتئینهای خاصی که به عنوان پلاکها و درهمتنیدگیها شناخته میشوند، در مغز ارتباطات بین عصبی را مختل میکند و در درجه اول بر حافظه تأثیر میگذارد.
اگرچه علت مستقیم این پروتئین ها در پارکینسون ثابت نشده است، اما وجود آنها همراه با عواملی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. با این حال، علت دقیق پارکینسون هنوز مبهم است.
شناسایی علائم پارکینسون
پارکینسون معمولاً به تدریج ظاهر می شود و با گذشت زمان تشدید می شود. در اینجا چند علامت کلیدی وجود دارد که به شناسایی آن کمک می کند:
اختلال حرکتی: علامت مشخصه اغلب شامل مشکلات حرکتی، مانند لرزش، سفتی، و کندی حرکت است. کارهای ساده ای مانند راه رفتن و حفظ تعادل به طور فزاینده ای چالش برانگیز می شوند.
زوال شناختی: اختلال شناختی پیشرونده آشکار می شود و بر توانایی های استدلال، تصمیم گیری و درک تأثیر می گذارد. افراد ممکن است با شروع کارها به طور مستقل مبارزه کنند، در حالی که مهارت های اجتماعی به تدریج بدتر می شود. همچنین ممکن است سرگردانی نسبت به زمان و مکان رخ دهد.
علائم روانپزشکی: سوء ظن و پارانویا در میان بیماران پارکینسون شایع است و تقریباً نیمی از آنها هذیان را تجربه می کنند باورهای نادرست با واقعیت.
چنین سوء ظن هایی ممکن است به مراقبان یا عزیزان نیز سرایت کند. توهمات نیز ممکن است ظاهر شوند و واقعیت بیمار را پیچیده تر کنند.
اختلال عملکردی: با کاهش مهارت دستی، فعالیت های روزمره سخت می شوند. با وجود این چالش ها، روابط بین فردی ممکن است ادامه داشته باشد و توهم عادی بودن را برای ناظران خارجی ایجاد کند.
رویکردهای مدیریت
در حالی که هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد، هدف از داروها و درمان های خاص کاهش علائم است:
مداخلات دارویی: داروهایی که ظاهراً پارکینسون در مراحل اولیه را هدف قرار می دهند، در دسترس هستند، البته با اثربخشی متفاوت. برخی از متخصصان پزشکی در مورد استفاده از آنها به دلیل عوارض جانبی بالقوه بیش از فواید هشدار می دهند.
درمانهای حمایتی: درمان در درجه اول حول محور ارائه حمایت و راهنمایی، با تمرکز بر افزایش راحتی و ایمنی بیمار است. هدف اصلی تسهیل مراقبت طولانی مدت در منزل است، زیرا بیماران اغلب عملکرد بهتری را در محیط های آشنا نشان می دهند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.