در حالی که هر نظریه پرداز ممکن است بخشی از یک مکتب فکری مهم بوده باشد ، هر کدام دیدگاه منحصر به فردی را به حوزه روانشناسی آورده اند.
به گزارش خط سلامت در روز روانشناس فهرستی از 10 روانشناس مشهور و مهم ترین مشارکت را ارائه داده ایم. این فهرست با استفاده از مطالعه دقیق «100 روانشناس برجسته قرن بیستم» به عنوان راهنما تهیه شده است. هدف این فهرست ارائه نگاهی اجمالی به برخی از دیدگاه‌های نظری اصلی است که نه تنها بر روانشناسی، بلکه بر فرهنگ نیز تأثیر گذاشته‌اند.
10 روانشناس برتر دنیا که بر زندگی تان نقش مهمی داشته اند
بی اف اسکینر - سال 1948
بی اف اسکینر یکی از مشهورترین روانشناسان تاریخ است. او مدافع سرسخت رفتارگرایی بود که او را به یک فرد مسلط در روانشناسی تبدیل کرد. بسیاری از تکنیک‌های درمانی مبتنی بر نظریه‌های او امروزه نیز به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله اصلاح رفتار و اقتصاد نشانه‌ها. اسکینر به خاطر مفاهیم شرطی سازی عامل و برنامه های تقویتی به یاد می آید .
ژان پیاژه
ژان پیاژه روانشناسی بود که بیشترین تأثیر را در شکل دادن به درک ما از رشد شناختی داشت. نظریه رشد شناختی او را به یکی از مشهورترین روانشناسان تاریخ تبدیل کرد.
کارهای او تأثیر بسزایی در درک رشد فکری کودکان داشت. تحقیقات او به رشد روانشناسی رشد ، روانشناسی شناختی، معرفت شناسی ژنتیکی و اصلاحات آموزشی کمک کرد.
آلبرت انیشتین زمانی مشاهدات پیاژه در مورد رشد فکری و فرآیندهای فکری کودکان را به عنوان یک کشف توصیف کرد: «به همین سادگی، فقط یک نابغه می‌توانست به آن فکر کند».
فروید زیگموند
وقتی مردم به روانشناسان معروف فکر می کنند، بلافاصله ذهن شان به سمت زیگموند فروید می رود . در حالی که بسیاری از نظریه های او بحث برانگیز بود، کار او از این باور حمایت می کرد که همه بیماری های روانی دلایل فیزیولوژیکی ندارند.
فروید همچنین شواهدی ارائه کرد مبنی بر اینکه تفاوت های فرهنگی بر روانشناسی و رفتار تأثیر می گذارد. کار او به درک ما از رشد انسانی، شخصیت، روانشناسی بالینی و روانشناسی غیرعادی کمک کرد .
آلبرت بندورا
کار آلبرت بندورا بخشی از انقلاب شناختی در روانشناسی در نظر گرفته می شود که در اواخر دهه 1960 آغاز شد. نظریه یادگیری اجتماعی بندورا بر اهمیت یادگیری مشاهده ای ، تقلید و مدل سازی تاکید می کند.
بندورا در کتاب خود به نام «نظریه یادگیری اجتماعی» در سال 1977 توضیح داد: «یادگیری بسیار پر زحمت خواهد بود.
لئون فستینگر
لئون فستینگر نظریه های ناهماهنگی شناختی و مقایسه اجتماعی را برای توضیح راه هایی که شرایط اجتماعی بر رفتار انسان تأثیر می گذارد، توسعه داد. ناهماهنگی شناختی حالت ناراحتی است که هنگام داشتن دو باور متضاد احساس می کنید. برای مثال، ممکن است سیگار بکشید، حتی اگر می دانید برای سلامتی شما مضر است.
نظریه مقایسه اجتماعی او می گوید شما ایده های خود را با مقایسه آنها با آنچه دیگران باور دارند ارزیابی می کنید. همچنین احتمال بیشتری وجود دارد که به دنبال افرادی بگردید که در باورها و ارزش های شما مشترک باشند.
ویلیام جیمز
روانشناس و فیلسوف ویلیام جیمز اغلب به عنوان پدر روانشناسی آمریکایی شناخته می شود. آموزه ها و نوشته های او به تثبیت روانشناسی به عنوان یک علم کمک کرد. از جمله دستاوردهای بسیار او، انتشار متن 1200 صفحه ای «اصول روانشناسی» بود که به سرعت در این زمینه به یک اثر کلاسیک تبدیل شد.
علاوه بر این، جیمز به کارکردگرایی ، عمل گرایی کمک کرد و بر بسیاری از دانشجویان روانشناسی در طول دوره 35 ساله تدریس خود تأثیر گذاشت.
ایوان پاولوف
یکی از افرادی که اغلب به عنوان یکی از مشهورترین روانشناسان شناخته می شود، در واقع روانشناس نبود. ایوان پاولوف فیزیولوژیست روسی بود که تحقیقاتش روی رفلکس های شرطی و شرطی سازی کلاسیک بر ظهور رفتارگرایی در روانشناسی تأثیر گذاشت.
روش‌های آزمایشی پاولوف به دور شدن روانشناسی از درون‌نگری و ارزیابی‌های ذهنی به اندازه‌گیری عینی رفتار کمک کرد.
کارل راجرز
کارل راجرز بر پتانسیل انسانی تأکید داشت که تأثیر زیادی بر روانشناسی و آموزش داشت. او با درمان مراجع محور خود تأثیر قابل توجهی در درمان داشت .
دخترش، ناتالی راجرز، او را به عنوان "الگویی برای شفقتدر زندگی خود، و در کارش به عنوان یک مربی، نویسنده و درمانگر" توصیف کرد.
اریک اریکسون
نظریه مرحله ای رشد روانی-اجتماعی اریک اریکسون به ایجاد علاقه و تحقیق در مورد رشد انسان در طول عمر کمک کرد، که همچنین باعث شد او به یکی از مشهورترین روانشناسان تاریخ تبدیل شود.
اریکسون، روانشناسی را با آنا فروید مطالعه کرده بود، نظریه روانکاوی را با کاوش در رشد در طول زندگی، از جمله رویدادهای کودکی، بزرگسالی و پیری گسترش داد.
لو ویگوتسکی
لو ویگوتسکی معاصر برخی از روانشناسان مشهورتر از جمله پیاژه، فروید، اسکینر و پاولوف بود، با این حال کار او هرگز در طول زندگی اش به آن شهرت دست نیافت.
از دهه 1960 و تا دهه 1990، بسیاری از نوشته های او از روسی ترجمه شد. در نتیجه، کار او در دهه‌های اخیر به‌ویژه در زمینه‌های روانشناسی تربیتی و رشد کودک بسیار تأثیرگذار شده است.
در حالی که مرگ زودهنگام او در سن 38 سالگی کارش را متوقف کرد، او به یکی از مشهورترین روانشناسان قرن بیستم تبدیل شد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
