فرق خودکشی با خودآزاری در چیست ؟ + درمان

خط سلامت: خودآزاری یک رفتار عمدی و غیر خودکشی است که فرد برای تسکین پریشانی عاطفی به بدن آسیب وارد می کند.

فرق خودکشی با خودآزاری در چیست ؟ + درمان

خودآزاری اثری متناقض دارد زیرا دردی که به خود وارد می شود در واقع باعث ایجاد هجوم اندورفین می شود و فرد آسیب رسان را از ناراحتی عمیق رها می کند.

به گزارش خط سلامت این افراد قبل از اینکه به سلامت عاطفی و رفاه بیشتر دست یابند، با آسیب رساندن به خود دست و پنجه نرم کردند .

خود آسیبی از نظر بالینی  غیر خودکشی نامیده می شود و اغلب برای مدیریت استرس استفاده می شود. خود آسیبی بیشتر در بین نوجوانان و جوانان شایع است و سن شروع آن بین 12 تا 14 سالگی است.

توجه به این نکته مهم است که خود آسیبی شامل قصد آگاهانه برای مرگ با خودکشی نیست و به این ترتیب، اصطلاح بالینی برای این رفتار، خود آسیب غیر خودکشی (NSSI ) نامیده می شود. خود آسیب غیر خودکشی (NSSI ) می تواند اشکال مختلفی از بریدن، چیدن، سوزاندن، کبودی، سوراخ کردن، جاسازی، خراشیدن یا ضربه زدن به خود داشته باشد.

در ساده ترین شکل، خود آسیب غیر خودکشی (NSSI ) یک راه حل فیزیکی برای زخم عاطفی است. به طور کلی، این یک عمل عمدی است که به صورت عادتی اتفاق می افتد، نه رفتاری توجه طلبانه و نه برای دستکاری.

خود آسیب غیر خودکشی (NSSI ) اغلب در مورد رفتارهای خود پنهانی هستند و به ندرت به دیگران اطلاع می دهند و اغلب زخم های خود را با لباس، بانداژ یا جواهرات می پوشانند.

از نظر نمادین، صدمه زدن عمدی به خود را می توان به عنوان روشی برای برقراری ارتباط با آنچه که نمی توان گفت. اکثر افرادی که به خود صدمه می زنند با مشکل ابراز عاطفی دست و پنجه نرم می کنند.

این تجربه بالینی به عنوان ناگویی هیجانی شناخته می شود ناتوانی در تشخیص احساسات و ظرافت های آنها و درک یا توصیف افکار و احساسات.

بسیاری از خودآزاران دیگر با تعارضات درونی دست و پنجه نرم می کنند، ممکن است اضطراب، افسردگی داشته باشند، ممکن است آزار جسمی یا جنسی را تجربه کرده باشند ، یا سایر نگرانی های روانی جدی تر.

از نظر آماری، تقریباً 4٪ از جمعیت ایالات متحده از خود آسیب غیر خودکشی (NSSI ) به عنوان راهی برای مقابله استفاده می کنند.

این رفتار معمولاً از دوران نوجوانی شروع می شود. دختران و زنان بیشتر از پسران و مردان تمایل به خودآزاری دارند، اما این ممکن است با این واقعیت نشان داده شود که زنان بیشتر از مردان به کمک های حرفه ای روی می آورند.

کسانی که به خود صدمه می زنند اغلب سعی می کنند:

حواس خود را از درد عاطفی پرت کنند

به احساس بی حسی پایان دهید

 احساس عزت نفس پایین را جبران کنید

درماندگی یا ناتوانی را کنترل کنید

احساسات طاقت فرسا یا غیرقابل کنترل را آرام کنید

 حفظ کنترل در موقعیت های آشفته

خود تنبیهی، خود شرمساری یا نفرت از خود

 افکار یا احساسات منفی را بیان کنید که با کلمات قابل بیان نیستند

خودپروری یا مراقبت از خود

10 نکته برای کاهش آسیب به خود

 یک کیت اضطراری ایجاد کنید. چیزهای مثبتی را در کیت خود قرار دهید مانند عکس افرادی که دوستشان دارید، یادداشت هایی برای خودتان یا دوستان یا خانواده، دفترچه ای برای نوشتن، نشانگرها یا لوازم هنری برای بیان هنری، یک شعر الهام بخش، عروسک های مورد علاقه، موسیقی شاد، رایحه های مورد علاقه و ...

از تصویرسازی مثبت استفاده کنید. خود را در حال عبور از لحظه دردناک خود بدون آسیب رساندن به خود مجسم کنید. تحقیقات نشان می دهد استفاده از تجسم مثبت می تواند شما را در لحظه نگه دارد که ابزاری کلیدی برای بهبودی است.

زمین خود را حفظ کنید. برای مثال تجربه‌های زمین‌گیر حسی مانند در دست گرفتن چیزی نرم، گوش دادن به موسیقی آرام‌بخش، نقاشی یا نوشتن، می‌تواند حالت خلسه‌مانندی را که اغلب با خودآزاری همراه است، قطع کند و شما را به سمت رفتارهای مثبت‌تر سوق دهد.

 ذهن خود را راه اندازی مجدد کنید. افکار خود را در قالب جملات مفیدی که به عنوان مهارت های زمینه سازی شناختی نیز شناخته می شود، مانند "واقعا از چه کسی عصبانی هستم؟" یا "چه چیزی مرا به هم می ریزد؟" یا «من در امانم و کنترل دارم». اینها می توانند شما را به اینجا و اکنون هدایت کنند.

 محرک های خود را بشناسید. از مسائلی که شما را خم می کنند یا می شکنند آگاه شوید. سعی کنید قرار گرفتن در معرض آنها را کم کنید، از دیگران بخواهید به شما کمک کنند تا از آنها عبور کنید و به خود یادآوری کنید می توانید با موفقیت از آنها بیرون بیایید.

از مسیر انحرافی استفاده کنید. با استفاده از اشکال کمتر شدید احساسات، آسیب به خود را تغییر دهید. در دست گرفتن یک تکه یخ، پاره کردن یا خرد کردن کاغذ یا ورقه، کوبیدن نوار لاستیکی روی پوست، مکیدن پوست لیمو راه هایی برای کاهش نیاز به تجربه درد هستند.

بدن خود را حرکت دهید. هجوم آدرنالین ناشی از دویدن، رقصیدن، گرفتن ژست یوگا، طناب زدن برای خنثی کردن میل به آسیب رساندن به خود را در نظر بگیرید. هجوم آدرنالین باعث ایجاد موج شیمیایی مشابهی می شود که ناشی از آسیب به خود است.

خود را ببخشید. همانطور که سعی می کنید رفتارهای خودآزاری خود را قطع کنید، بدانید که ممکن است بعضی روزها به آسانی روزهای دیگر پیش نیاید. اگر متوجه شدید دچار آسیب به خود شده اید، به خود یادآوری کنید  تغییر یک فرآیند است. یاد بگیرید وقتی از نو شروع می کنید ببخشید و با خودتان مهربان باشید.

حامی باشید. اگر فردی را می شناسید که ممکن است به خود آسیب برساند، از او حمایت کنید و سعی کنید رفتار خود آسیب غیر خودکشی (NSSI ) را شرمنده یا مورد انتقاد قرار ندهید. رفتارهای خودآزاری را می توان با موفقیت درمان کرد، بنابراین با تشویق دوستان یا اعضای خانواده خود به کمک گرفتن کمک کنید.

 تماس با یک درمانگر را در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید میل به آسیب رساندن به خود با خودآزاری واقعی یکسان نیست. اگر بتوانید حواس خود را از آسیب زدن به خود منحرف کنید، در مسیر بهبودی خود قرار دارید. با این حال، اگر اصرارها پیروز شدند و به شما اجازه نمی دهند رفتارهای خودآزاری را کاهش دهید، کار با یک متخصص را در نظر بگیرید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.

 

 

 

ارسال نظر

آخرین اخبار
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
اتاق درمان