آیا دلتنگی بیش از حد برای ما بد است؟

تحقیقات نشان می‌دهد آمریکایی‌ها بیش از هر زمان دیگری دچار نوستالژی می‌شوند و اثرات مثبتی نیز دارد.

به گزارش خط سلامت با این حال، نوستالژی جنبه تاریکی نیز دارد و مصرف بیش از حد آن می تواند برای سلامتی و تندرستی خطرناک باشد.

خطرات احتمالی نوستالژی عبارتند از رکود، ایده آل سازی و از دست دادن اصالت.

 رکود

چسبیدن به راحتی های گذشته می تواند مانع رشد شخصی شود. اگر به زنده کردن تاریخ دلبسته باشیم، ممکن است در برابر انطباق با حال یا پذیرش آینده مقاومت کنیم.

طبق تحقیقات اخیر نوستالژی ممکن است عمدتاً مثبت باشد، زمانی که خاطرات نوستالژیک ایجاد شود. از سوی دیگر، نوستالژی زمانی که در جریان زندگی روزمره تجربه شود، بیشتر منفی به نظر می رسد. این مطالعات از این مفهوم حمایت می کنند که نوستالژی یک احساس ترکیبی است که شامل برقراری ارتباط مجدد با احساسات شاد ، گذشته ایده آل از طریق یادآوری خاطرات مثبت است.

آرمان سازی

نوستالژی ساده سازی بیش از حد گذشته است، به این معنا که ما خاطرات خود را برای تطبیق با روایت های جاری در زندگی انتخاب می کنیم . نوستالژی با صاف کردن برجستگی ها و لبه های ناهموار گذشته را ساده می کند و در نتیجه تمام قسمت های چالش برانگیز را فیلتر می کند.

از آنجا که تمایل داریم زمان های خوب را به یاد بیاوریم - خنده ، گرما - به راحتی کشمکش ها، دردها و پیچیدگی ها را فراموش می کنیم، می توانیم بگوییم نوستالژی اغلب خاطرات ما را با رنگی گلگون رنگ می کند. خطر در ایده آل کردن گذشته، محو کردن خطوط بین واقعیت و نسخه های عاشقانه ما نهفته است. وقتی مشتاق زمانی هستیم که هرگز واقعا وجود نداشته است، ممکن است بر اساس نوستالژی کاذب تصمیمات ضعیفی بگیریم.

 مقایسه و نارضایتی

بسیاری از ما با یک سوال بزرگ دست و پنجه نرم می کنیم: "چگونه می توانم با تمام سرعت به سمت آینده حرکت کنم در حالی که بخش هایی از گذشته را که دوست دارم نگه دارم؟" بهترین راه حل این است که با یک سوال دیگر شروع کنید: "کدام بخش از گذشته واقعا مهم است؟" پاسخ دادن به این موضوع همیشه آسان نیست.

اندازه گیری مداوم تجربیات فعلی ما با تجربیات گذشته می تواند نارضایتی ایجاد کند. زمان حال به ندرت مطابق با خاطرات ایده آل ما است. نوستالژی زمزمه می کند: "یادت می آید زمانی که زندگی ساده تر بود؟" اما زندگی هرگز واقعا ساده نبود. فقط خاطرات ما پیچیدگی ها را فیلتر کرده است.

از دست دادن اصالت

نوستالژی اغلب همنوایی را تشویق می کند . ما از روندها، مدها و رفتارهای گذشته تقلید می کنیم، حتی اگر آنها دیگر با خود واقعی ما هماهنگ نباشند. اصالت زمانی آسیب می بیند که قرار گرفتن در قالب نوستالژیک را بر بیان هویت های منحصر به فرد خود ترجیح دهیم.

نوستالژی ممکن است عامل محرکی برای خرید گوشی های تاشو باشد زیرا آنها خاطرات دوران قبلی ارتباطات تلفن همراه را تداعی می کنند.

این وسواس جدید با زیبایی شناسی دهه 1990 شامل فناوری قدیمی، مانند دوربین های یکبار مصرف و مد قدیمی است.  تحقیقات همچنین نشان می‌دهد نوستالژی می‌تواند منجر به تمایل مصرف‌کنندگان به پرداخت بیشتر برای محصولات و خدمات، افزایش پیوندهای برند و افزایش تعامل با برند دیجیتال شود.

 گریز و اجتناب

وقتی با چالش ها یا عدم قطعیت ها مواجه می شوید، نوستالژی می تواند یک راه فرار وسوسه انگیز باشد. ما به درون خاطرات عقب نشینی می کنیم و از پیچیدگی های زمان حال اجتناب می کنیم. با این حال، فرار بیش از حد ما را از پرداختن به مسائل زندگی واقعی و یافتن راه حل های واقعی باز می دارد.

کسانی که از فرار به‌عنوان مکانیسمی برای مقابله استفاده می‌کنند زمانی که واقعیت فعلی‌شان راضی‌کننده یا ناراضی‌کننده شود، سعی می‌کنند از واقعیت فعلی خود دور شوند. نمونه های رایج فرار شامل نوشیدن، قمار و پرخوری است. شاید وقت آن رسیده است که وسواس نوستالژی را به این لیست اضافه کنیم.

در نتیجه، نوستالژی ذاتاً مضر نیست - می تواند گرما و ارتباط را برانگیزد. اما مانند هر احساس قدرتمند، به تعادل نیاز دارد. گذشته را گرامی بدارید، اما اجازه ندهید امروز شما را به دام بیندازد یا احتمالات پیش روی شما را کور کند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.