اگرچه می توان تظاهر به داشتن اعتماد به نفس داشت اما این اعتماد به نفس جعلی همه جا جواب نمی دهد.
به گزارش خط سلامت نگاهی به نتایج این پژوهش، هر گونه ابهامی را در این باره برطرف می کند. پژوهشگران شرکت کنندگان را در سه دسته؛ کسانی که اعتماد به نفس واقعی داشتند، افراد فاقد اعتماد به نفس و آنهایی که تظاهر به داشتن این ویژگی می کردند، جای دادند. شرکت کنندگان در 13 خصلت و مهارت مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج جالبی به دست آمد.
کسانی که وانمود به داشتن اعتماد به نفس می کردند، در تمامی بخش ها از افراد فاقد این خصیصه امتیاز بالاتری گرفتند اما حتی نتوانستند در هیچ مورد، امتیازی نزدیک به بالاترین رتبه دسته اول کسب کنند. این نتایج یک تفسیر داشت و آن اینکه افراد متظاهر به داشتن این ویژگی بدون شک می توانند تغییراتی را در خود ایجاد کنند اما هرگز قادر نیستند اعتماد به نفس واقعی را تجربه کنند. چراکه این حس از درون آدم ها تراوش می کند.
پس اگر شما هم در اطراف تان همکاران از خودراضی یا روسای مغروری دارید، توصیه می کنیم این مقاله را بخوانید تا متوجه شوید آیا آنها واقعا اعتماد به نفس دارند یا سعی می کنند تظاهر به داشتن چیزی کنند که هرگز در وجودشان نیست.
نمی توانند تحت فشار یا استرس تاب بیاورند
در مطالعات مشخص شد شرکت کنندگانی که تظاهر به اعتماد به نفس داشتند، در «مهارت های تقابلی»، نمره 64 را کسب کردند و این عدد به مراتب کمتر از رتبه 81 شرکت کنندگان بااعتماد به نفس بود. دلیل این اختلاف، قدرت حقیقی تاب آوری احساسی بالای افراد بااعتماد به نفس است.
آنها اجازه نمی دهند شکست یا ناامیدی آنها را از پای درآورد و هر چقدر هم فشار و استرس بالا باشد آرامش شان را حفظ کرده و بر خود مسلط می مانند. در سوی مقابل، افرادی که وانمود به اعتماد به نفس می کنند به دلیل نداشتن این قدرت درونی، زیر فشار خرد می شوند و به جای مدیریت مشکلات با رفتارهای عصبی، دوری کردن و سرزنش دیگران به شرایط واکنش نشان می دهند.
منفی نگری پنهان دارند
افراد تظاهرکننده به اعتماد به نفس در ابتدا خود را مثبت نگر نشان می دهند اما در واقع تنها سعی می کنند مثبت نگر بمانند. بویژه در شرایطی که به چالش کشیده می شوند. بنابراین جای تعجب ندارد که این افراد در بخش تست مثبت نگری، نمره 56 بگیرند. آن هم در شرایطی که دسته اولی ها رتبه بالای 82 داشتند.
نکته مهمی که نباید فراموش کرد این است که افراد متظاهر به داشتن اعتماد به نفس، یک خودتردیدی و منفی نگری پنهان دارند و گرچه سعی می کنند خود را خلاف این نشان دهند اما نمی توانند توانایی های شان را کنترل کرده و به موفقیت برسند و به تدریج این حس درونی منفی بروز و ظهور پیدا کرده و روی زشت شخصیتی افراد را نشان می دهد. با این تفاسیر، اگر شخصی کاملا خوش بین دیدید، کمی در شخصیت و رفتار او دقیق شوید چون شاید در حقیقت یک منفی نگر واقعی باشد!
ناتوانی در شناخت و مدیریت احساسات
افراد بااعتماد به نفس از خودآگاهی و هوش احساسی برخوردارند. این افراد به راحتی می توانند توانایی ها و محدودیت هایشان را بدون هیچ گستاخی یا واکنش تدافعی بپذیرند. در حالی که افراد تظاهر کننده به داشتن اعتماد به نفس از این دو رفتار به عنوان مکانیسم دفاعی استفاده می کنند. این افراد چون قادر به شناخت و مدیریت احساسات شان نیستند دچار نوسانات خلقی می شوند. آنها بین حس اعتماد به نفس بیش از حد و ناامنی گرفتارند و چون راه اعتماد به خودشان را بلد نیستند، عصبی شده و در نهایت ناامیدی سعی می کنند این نقصان را با بروز خشم یا سرزنش دیگران پنهان کنند. این در شرایطی است که افراد بااعتماد به نفس ترسی از بابت پذیرش معایب خود ندارند. آنها نگران نیستند که اشتباه کنند یا شکست بخورند. در نتیجه آرام و باوقار می مانند.
از محدودیت خوش شان نمی آید
پژوهش ها نشان می دهد که هرگز کسی نمی تواند تظاهر به مدعی بودن در کاری داشته باشد. «کریستینا واز دی آلمیدا»، محقق دانشگاه فنی لیسبون معتقد است افرادی که به خودشان اطمینان واقعی دارند، صادقانه تر عمل کرده و روابطی صمیمانه تر دارند. بنابراین آنهایی که تظاهر به اعتماد به نفس دارند حتی اگر در ظاهر هم رییس و خشن باشند اما با کمی دقت در رفتارشان متوجه می شوید که چطور با خود درگیر بوده و نمی توانند چهارچوب ها را تحمل کنند.
این امر به دلیل آن است که آنها شخصیت مطمئنی نداشته و نگران هستند با پاسخ منفی یا عبور از چهارچوب ها طرد شده یا به دردسر بیفتند؛ دو شرایطی که این افراد به شدت از آن اجتناب دارند.
علاوه بر اینها، افراد متظاهر به اعتماد به نفس بخاطر فقدان هوش احساسی و حس همدلی، نمی توانند به چهارچوب دیگران نیز احترام بگذارند. چراکه آنها برای سرپوش گذاشتن بر حس ناامنی و ضعف های شان، سعی می کنند خود را شایسته تر نشان دهند و طوری رفتار کنند که انگار از دیگران سر بوده و می توانند برای آنها تعیین تکلیف کنند.
اهل نمایش هستند
افراد بااعتماد به نفس از عزت نفس سلامتی برخوردارند و نیازمند هیچ نوع ارزشگذاری بیرونی نیستند. در پژوهش سایت PsychTest.com، افراد با اعتماد به نفس در گزینه عزت نفس رتبه 88 را گرفتند اما دسته سوم نتوانستند بالای 58 را به دست آورند. بنابراین می توان گفت اگر کسی بخواهد وانمود به داشتن اعتماد به نفس کند، ممکن است گرفتار نمایش خودشیفتگی شده و با پررنگ کردن دستاوردها و داشته های خود درصدد پنهان کردن کمبودهایش برآید. پس برای ارزیابی اینکه کسی اعتماد به نفس واقعی دارد یا تظاهر می کند، توجه کنید او چقدر دارایی های مادی، دستاوردهای گذشته، تحصیلات، پیشرفت ها یا دانش اش را فریاد می زند.
چراکه افراد متظاهر با ارزشگذاری های بیرونی ولو موقتی می توانند عزت نفس شان را تقویت کنند. بنابراین روانشناشان دریافته اند که این دسته از افراد به شدت بر تایید، درک یا ارزشگذاری دیگران تکیه دارند. پس توجه داشته باشید اگر نمی توانید ارزشی برای خودتان قایل شوید، شما نیز هم و غمتان تایید گرفتن از دیگران می شود و این شرایط بسیار دشوار خواهد بود...
تلاش زیادی دارند
همانقدر که افراد بااعتماد به نفس راحت و بی دردسر به نظر می آیند، آنهایی که تظاهر به این حس می کنند اغلب در فشار بوده و ادای کاری را درمی آورند. به عبارت دیگر این افراد اغلب برای اثبات خود به دیگران تلاش زیادی می کنند و بیش از حد مایه می گذارند. این تلاش مفرط حتی در مکالمات شان نیز مشخص است. چون آنها سعی می کنند مکالمه را دست خودشان بگیرند، به دیگران گوش نمی کنند و اجازه حرف زدن به کسی نمی دهند و در نهایت حرف های خودشان را درست و حرف های مخاطب را اشتباه نشان می دهند.
علاوه بر اینها، محققان معتقدند افراد متظاهر با کلمات توصیفی، مکث ها و تواضع تصنعی به خرج دادن سعی می کنند توجه مخاطب شان را جلب کرده تا به این ترتیب آن حس ناامنی درونی شان را پنهان کنند. رفتار آنها ممکن است ناخواسته ریاکارانه یا اغراق شده نیز باشد.
این در حالی است که افراد بااعتماد به نفس به شکلی متفاوت تعامل می کنند. آنها از ادبیات قاطع و محکم استفاده کرده، دیدگاه های شان را شفاف و قانع کننده ارائه می کنند و به دیگران نیز فرصت ابراز نظر می دهند.
بی احتیاط هستند
یکی از مهمترین پیامدهای تظاهر به اعتماد به نفس بیش از حد قضاوت شدن است. وقتی فردی تظاهر به این خصلت دارد، او به شدت به توانایی هایش باور پیدا کرده و به طور مثال کارهای بسیار دشوار را سهل می داند.
این اتفاق سبب بروز رفتارهایی می شود که می تواند حس ناامنی را در او تقویت کند. مثالی در این باره می زنیم. فردی ممکن است معتقد باشد هر چه جسورتر باشیم، با اعتماد به نفس تر و مقتدرتر نشان خواهیم داد. این فرد سعی می کند با انجام فعالیت هایی که آدرنالین را به شدت بالا می برد، تایید و پذیرش دیگران را بگیرد یا حتی به خاطر داشتن این حس کاذب اعتماد به نفس از مسیر درست خارج شده و تبعات کارهایش را نیز درنظر نگیرد. یکی از نمونه های بارز پیامدهای این شرایط تصادف های مرگبار رانندگی است.
خود را کامل می دانند
دست آخر، افرادی که ادای داشتن اعتماد به نفس را درمی آورند، برای پنهان کردن کمبودها و ناامنی های شان سعی می کنند خودشان را فردی کامل و بی نقص نشان دهند. به طور مثال زیادی به ظاهرشان می رسند، نه خوشحال هستند و نه غمگین و چهره ای خنثی دارند و نمی توانند به اشتباه های شان اعتراف کنند.
این افراد هر کاری می کنند تا ظاهر زندگی شان را عالی نشان دهند و با تمام توان ضعف ها و ترس شان را پنهان می کنند. اما در زیر این ماسک پرقدرت، ترس از شکست و اثبات خود به دیگران همواره آنها را آزار می دهد. گرچه آنها تصور می کنند این ظاهر تمام عیار آنها را با اعتماد به نفس و همه چیز تمام نشان می دهد اما در واقع خود را از ویژگی های انسانی دور کرده اند. چراکه که هیچ انسانی کامل نیست و هر چه بخواهد تظاهر به این کمال کند بیشتر از آدم های پیرامونش دور می شود.
اگر در محیط کار یا زندگی شخصی شان، فردی با این خصوصیات را می شناسید بدانید که آنها تظاهر به چیزی غیر از آنچه هستند، می کنند. اعتماد به نفس واقعی با کمالگرایی یا شوآف به دست نمی آید بلکه این خصیصه ریشه در خودآگاهی، تاب آوری احساسی و داشتن چهارچوب سالم برای زندگی دارد. همانطور که در این پژوهش شاهد بودیم مهم نیست تا چه حد برای تظاهر به داشتن اعتماد به نفس تلاش کنیم، واقعیت این است که ما نمی توانیم در این مورد «با تظاهر کردن به آن برسیم».
بنابراین تنها راه درست و مسیر صحیح برای پذیرش خود، تقویت خودآگاهی، هوش احساسی و تمایل به رشد است. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
