مردان همیشه پرخاشگر تر نیستند و همیشه جنس پرخاشگرتر اول نمیمیرد. در عوض وقتی به قلمرو حیوانات نگاه میکنید، حیواناتی که زودتر میمیرند، بدون توجه به جنسیت شان، وجه مشترک دیگری دارند : آنها یک کروموزوم جنسی کوچک دارند. کروموزومهای جنسی معمولاً در دو اندازه بزرگ و کوچک هستند.
به گزارش خط سلامت بخشی از چیزی که جنسیت یک فرد را تعیین میکند، ترکیب اندازههایی است که به ارث میبرند. در پستاندارانی مانند انسان، مادهها دو کروموزوم جنسی بزرگ را به ارث میبرند، در حالی که نرها یکی بزرگ و دیگری کوچک را به ارث میبرند. اما در پرندگان، پروانهها، و برخی از خزندگان و دوزیستان، برعکس این موضوع صادق است: نرها دو تا بزرگ دارند در حالی که مادهها یک بزرگ و یک کوچک دارند.
در بیشتر موارد، جنسیت با کروموزوم کوچک، صرف نظر از اینکه نر یا ماده باشد، ابتدا تمایل به مرگ دارد. دو توضیح ممکن برای دلیل وجود این روند وجود دارد: یکی این که داشتن کروموزومهای جنسی بزرگ بیشتر بهتر است و دیگری اینکه داشتن کروموزوم جنسی کوچک بدتر است.
داشتن کروموزومهای جنسی بزرگتر ممکن است بهتر باشد زیرا کروموزومهای جنسی بزرگ ژنهای زیادی روی خود دارند. کروموزوم بزرگ انسان دارای 800 یا بیشتر ژن است که برای بسیاری از چیزهای غیرمرتبط با جنسیت کد می کند - از بینایی رنگ گرفته تا ترمیم مناسب زخم و عملکرد عضلانی.
فردی با دو کروموزوم بزرگ، دو نسخه از هر یک از آن ژن ها دارد.بنابراین اگر یک کروموزوم بزرگ حامل یک جهش مضر باشد، کروموزوم دیگر احتمالاً دارای یک نسخه فعال از ژن است. اما فردی که فقط یک کروموزوم بزرگ دارد فقط یک کپی از همه آن ژنها دارد - آنها هیچ نسخه پشتیبان ندارند.
به همین دلیل است که کوررنگی، هموفیلی و دیستروفی عضلانی در مردان بسیار شایعتر است. در حالی که ممکن است داشتن دو کروموزوم جنسی بزرگ مزیتی داشته باشد، شواهدی نیز وجود دارد وجود یک کروموزوم کوچک ضرر دارد. کروموزومهای کوچک بهخصوص در برابر ژنهای ویروسی مخرب به نام ترانسپوزونها آسیبپذیر هستند، که میتواند باعث ایجاد جهشهای مضر در ژنهای دیگر کروموزومها شود.
بنابراین داشتن یک کروموزوم جنسی کوچک ممکن است جانوران را در معرض خطر یک زندگی کوتاهتر قرار دهد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.