والدین بدرفتار چه بر سر حجم مغز فرزندان شان می آورند + تحقیقی تلخ و تکاندهنده

یک مطالعه تصویربرداری عصبی روی کودکان نوپا که در 6 ماه گذشته در معرض آزار جسمی یا عاطفی قرار گرفتند، گزارش داد که کودکانی که از بدرفتاری شدید تری رنج می‌برند، حجم کل مغزشان کمتر است. این در درجه اول به دلیل حجم ماده خاکستری کوچکتر بود و با توانایی های شناختی کمتر مرتبط بود. این مقاله در Neurobiology of Stress منتشر شد .

انواع بدرفتاری با کودکان

به گزارش خط سلامت بدرفتاری در کودکی به اشکال مختلف سوء استفاده و بی توجهی کودکان زیر 18 سال اشاره دارد که شامل آزار جسمی، عاطفی، جنسی و همچنین غفلت جسمی و عاطفی می شود.

آزار جسمی شامل وارد کردن آسیب فیزیکی از طریق اعمالی مانند ضربه زدن یا سوزاندن است. سوء استفاده عاطفی شامل رفتارهایی است که به عزت نفس یا رفاه عاطفی کودک آسیب می رساند، مانند آزار کلامی یا انتقاد بیش از حد.

سوء استفاده جنسی مستلزم هرگونه فعالیت جنسی با کودک، از جمله آزار، تجاوز، یا استثمار است. از سوی دیگر، غفلت زمانی اتفاق می‌افتد که مراقب نیازهای اولیه کودک از جمله غذا، سرپناه، مراقبت‌های پزشکی و پرورش عاطفی را تامین نکند.

بدرفتاری در دوران کودکی می تواند اثرات طولانی مدتی بر سلامت روحی و جسمی افراد داشته باشد. مطالعات نشان داده‌اند می‌تواند منجر به شرایطی مانند افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد و شرایط سلامت مزمن در مراحل بعدی زندگی شود.

تاثیر بد رفتاری بر مغز

یکی از مکانیسم های احتمالی که از طریق آن این اثرات ایجاد می شود، تغییرات در ساختار و عملکرد مغز است. مغز انسان می تواند به عنوان تابعی از تجربه تغییر کند، و این به ویژه در مورد مغز کودکان صادق است، مغزهایی که هنوز در حال رشد هستند. مطالعات ارتباط بین بدرفتاری دوران کودکی و تغییرات در ساختار مغز، عملکرد و اتصال را گزارش کردند.

دکتر جودیت جوزف و همکارانش می خواستند بررسی کنند آیا شدت بدرفتاری با حجم مغز جهانی و حجم مناطق و بافت های خاص در مغز کودکان مرتبط است یا خیر. آنها همچنین علاقه مند بودند که آیا این تفاوت ها در حجم مغز با توانایی فکری کودکان مرتبط است یا خیر.

محققان فرض کردند حجم مغز و توانایی فکری هر دو با شدت بدرفتاری مرتبط هستند، انتظار داشتند کودکانی که بدرفتاری شدیدتری داشته‌اند، حجم کمتری از بافت‌های خاص مغز و حجم کلی مغز و همچنین کاهش توانایی‌های فکری را نشان دهند.

این مطالعه شامل 86 کودک 3 تا 5 ساله بود که در شش ماه قبل از مطالعه، آزار جسمی و عاطفی و بی توجهی را تجربه کرده بودند. این کودکان از طیف وسیعی از خدمات محلی رفاه و حمایت از کودکان استخدام شدند.

این مصاحبه به سواستفاده جنسی، آزار جسمی، بدرفتاری عاطفی و سه زیرگروه غفلت: عدم ارائه، عدم نظارت و بدرفتاری اخلاقی، قانونی و آموزشی پرداخته است. در ابتدای مطالعه و 12 ماه بعد، کودکان تحت آزمون های توانایی شناختی قرار گرفتند. 51 نفر از این کودکان تحت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از مغز خود قرار گرفتند.

نتایج نشان داد کودکانی که بدرفتاری شدیدتری را تجربه کرده‌اند، حجم مغز کمتری دارند. به طور خاص، افزایش شدت بدرفتاری با یک انحراف استاندارد با کاهش 3.61٪ در حجم داخل جمجمه همراه بود.

از نظر بافت‌های خاص مغز، کودکانی که بدرفتاری شدیدتری داشتند، عموماً حجم ماده خاکستری کمتری داشتند که با توانایی‌های ذهنی پایین‌تری هم در ابتدای مطالعه و هم یک سال بعد مرتبط بود.

آنها می گویند شدت بیشتر بد رفتاری در اوایل کودکی به اندازه کوچکتر مغز در سنین بسیار پایین با عواقب قابل توجهی برای توانایی عقلانی مرتبط است و احتمالاً مسیری را برای مضرات طولانی مدت ایجاد می کند. نویسندگان مطالعه نتیجه گرفتند بینش در مورد فرآیندهای مولکولی و عصبی که زیربنای تأثیر بدرفتاری بر ساختار و عملکرد مغز هستند، برای به دست آوردن اهداف مکانیزم محور برای مداخله زودهنگام ضروری است.

این مطالعه ارتباط بین تجربیات اولیه دوران کودکی و ساختار جهانی مغز را روشن می کند. البته لازم به ذکر است که این مطالعه بر روی گروه بسیار کوچکی از کودکان انجام شده است. علاوه بر این، طراحی مطالعه اجازه نمی دهد نتیجه گیری علت و معلولی از داده ها گرفته شود. مطالعات روی گروه های بزرگتر از کودکان ممکن است نتایج یکسانی به همراه نداشته باشد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.