خودآزاری دیجیتالی چیست؟ خودآزاری دیجیتالی زمانی است که یک فرد نظرات آزاردهنده یا تهدیدهای غیر خودکشی را در فضای مجازی درباره خود پست میکند.
به گزارش خط سلامت خودآزاری دیجیتالی اساساً این نوعی آزار و اذیت اینترنتی است. تفاوت بزرگ این است که به جای اینکه شخص دیگری را به صورت آنلاین هدف قرار دهید، خود را هدف قرار می دهد.
خودآزاری دیجیتالی چگونه است؟
خودآزاری میتواند در هر پلتفرم رسانه اجتماعی یا انجمن اینترنتی که به کاربران اجازه میدهد کلمات، تصاویر، عکسها و ویدیوها را پست یا به اشتراک بگذارند، اتفاق بیفتد.
یک شخص معمولاً محتوا را به صورت ناشناس یا با نام جعلی در یک فضای عمومی پست می کند تا دیگران بتوانند آن را ببینند.
به عنوان مثال ممکن است یک حساب رسانه اجتماعی مانند پروفایل جعلی اینستاگرام یا ... باز کند. سپس، نظرات یا پستهایی در فید خود مینویسد که بد و آزاردهنده است. خود آزاری ممکن است شامل گفتن جملات تحقیرآمیز مانند "من زشتم" یا "من بی فایده هستم" باشد، یا ممکن است خود را شرمنده کند.
سایر کاربران موجود در فید او ممکن است از طریق نظرات، پاسخ ها، پاسخ ها، سؤالات یا سایر گزینه های موجود در پلتفرم با محتوا تعامل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است بر این رفتار تأثیر بگذارند. این می تواند آسیب به خود را حتی بدتر کند و می تواند خطرناک باشد.
خودآزاری دیجیتالی می تواند بر احساس عزت نفس و ارزش خود تأثیر بگذارد. در برخی موارد، می تواند زمینه را برای شرایط دیگری مانند افسردگی و اضطراب فراهم کند. در موارد دیگر، افسردگی یا اضطراب یک فرد ممکن است در واقع باعث شود که او نظرات نفرت انگیزی را ارسال کند.
چه کسانی در معرض خطر خودآزاری دیجیتال هستند؟
تحقیقات زیادی در مورد این موضوع انجام نشده است، اما تحقیقات فعلی نشان می دهد نوجوانان و نوجوانان بیشتر در معرض آسیب به خود هستند.
یک مطالعه در سال 2016 که روی 5500 فرد 12 تا 17 ساله مورد بررسی قرار گرفت، نشان داد تا 6 درصد از بچهها مطالب آزاردهندهای را در مورد خودشان به صورت آنلاین منتشر کردهاند. پسرها بیشتر از دخترها این کار را انجام می دادند.
یک مطالعه در سال 2017 که به بررسی خودآزاری دیجیتالی در میان نوجوانان 13 تا 17 ساله پرداخت، نشان داد افراد همجنسگرا سه برابر بیشتر از همسالان خود به خود آسیب دیجیتالی وارد میکنند.
این مطالعه همچنین نشان داد نوجوانان دارای یک یا چند معلولیت نیز احتمال بیشتری برای انجام این رفتار آنلاین دارند.
نوجوانانی که قبلاً علائم افسردگی داشتهاند، از نظر جسمی به خود آسیب رساندهاند، یا کسانی که مشکلات سلامت روانی دارند ، احتمالاً محتوای خودآزاری ناشناس را منتشر میکنند.
دلایل خودآزاری دیجیتال
انگیزه های خودآزاری دیجیتال ممکن است متفاوت باشد. بر اساس تحقیقات، برخی از دلایلی که نوجوانان این نوع محتوا را منتشر می کنند عبارتند از:
به عنوان یک شوخی یا به نظر جالب
از سر کسالت
برای نشان دادن اینکه آنها از نظر روحی یا جسمی سرسخت هستند و می توانند از شرایط سخت پس بگیرند
برای دوست یابی آنلاین
برای همدردی
برای اطمینان از دوستان یا غریبه های آنلاین
برای جلب توجه همسالان یا غریبه ها
برای درخواست کمک یا مشاوره
صحبت کردن با کسی در مورد احساساتش
تا ببینم آیا کسی به آنها کمک می کند یا خیر
تا ببینم آیا کسی در این مورد کاری انجام می دهد یا خیر
یک مطالعه همچنین نشان داد پسرها بیشتر احتمال دارد محتوای خودآزاری را به عنوان شوخی منتشر کنند، در حالی که دختران بیشتر این کار را برای جلب همدردی، اطمینان خاطر یا یافتن دوستان انجام میدهند.
چگونه خودآزاری دیجیتال بر سلامتی تأثیر می گذارد؟
خودآزاری دیجیتال می تواند بر سلامت جسمی و روحی مانند عزت نفس، عزت نفس و اعتماد به نفس تأثیر بگذارد. اما همچنین می تواند نشانه بدتر شدن سلامت روان باشد.
کارشناسان دریافتند خودآزاری دیجیتال اغلب یک عامل خطر برای موارد زیر است:
افسردگی
اختلالات اضطرابی
نتیجه تحصیلی ضعیف
دورنمای شغلی ضعیف
مسائل مربوط به سوء مصرف مواد
اختلالات اشتها
یک مطالعه که رفتارهای نوجوانان را بررسی میکند نشان میدهد کسانی که به صورت آنلاین خودآزاری را پست میکنند، ۵ تا ۷ برابر بیشتر احتمال دارد افکار خودکشی را گزارش کنند و ۹ تا ۱۵ برابر بیشتر احتمال دارد اقدام به خودکشی کنند.
چگونه می توانید جلوی خودآزاری دیجیتال را بگیرید یا از آن جلوگیری کنید؟
اگر فکر میکنید فرزندتان یا شخصی که میشناسید محتوای خودآزاری را به صورت آنلاین منتشر میکند، چند کار وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از آن و یافتن کمک مناسب انجام دهید.
حساب جعلی یا ناشناس را که برای آسیب رساندن به خود استفاده می کنند مسدود کنید.
فعالیت اینترنتی فرزندتان را ردیابی یا نظارت کنید، مانند وبسایتها و سرویسهای پخش جریانی که استفاده میکنند، بهخصوص اگر 13 سال یا کمتر داشته باشند. برنامه های نظارتی متعددی وجود دارد، و می توانید مدت زمانی که آنها می توانند از اینترنت یا یک دستگاه خاص استفاده کنند را محدود کنید.
شواهد جمع آوری کنید و هر گونه رفتار مربوط به والدین، معلمان یا دیگر افراد مرجع را علامت گذاری کنید.
منابعی را برای حمایت از سلامت روان، مانند درمان یا مشاوره از یک متخصص دارای مجوز، فراهم کنید.
فضای امنی برای ارتباط آزاد فراهم کنید و در مورد آن با آنها صحبت کنید.
منابع یا گزینه هایی را برای همسالان ایجاد کنید تا چنین رفتاری و سایر اشکال بدرفتاری را به مدارس گزارش کنند تا بتوانند از بدتر شدن آسیب به خود جلوگیری کنند.
به فرزند خود در مورد منابع آنلاین و آفلاین در دسترس عموم و نحوه تماس با آنها برای سلامت روحی و جسمی آموزش دهید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.