همانگونه که گیاه برای رشد خود به آب و آفتاب احتیاج دارد کودک هم نیاز به لبخند و محبت است.
به گزارش خط سلامت تربیت والدین زندگی کودک را تحت تاثیر قرار می دهد ، به وجودش آوردند، وظیفه به ساختن او دارند باید زمینه را برای رشد و پرورش همه جانبه او فراهم نمایند بگونه ای که کودک احساس امنیت و آرامش نماید . اگر به حمایت او نپردازند رشد نخواهد کرد .
حمایت از کودکان ضروری است
محبت موجبی برای سازندگی در کودک است . از طریق آن می توان بسیاری از ناهنجاری های اخلاقی را در او اصلاح کرد و کودک را به جهت مورد نظر سوق داد . میزان سازندگی در کودک بستگی به میزان محبت اندیشیده پدرو مادر دارد و وابسته به میزان اعتمادی است که طفل به مهر و محبت والدین دارد.
محبت زمینه ای برای تشکیل اخلاق در ذهن کودک است. هنگامی که در محیط محبت آمیز رشدمی کند قادر می شود در بزرگی با مشکلات مواجه شود بدون اینکه اضطراب و تشویش داشته باشد و نیز فراموش نکنیم برای اینکه در آینده انسانی پر مهر و فردی دارای رفتار محبت آمیز باشیم ناچاریم در دوران کودکی به او محبت کنیم و راه محبت کردن را به او نشان دهیم .
پس باید کودک را حمایت کنیم تا رشد کند . آنچه مهم است توجه به جنبه ها و ضرورت های این امر است که حمایت ضروری است از آن بابت که :
کودک هنوز تجربه ندارد . نمی تواند در برابر راهی را که در پیش گرفته آیا موفق می شود یا شکست می خورد . حمایت والدین بدین گونه که تو به پیش برو ما پشتیبان تو هستیم او را به سوی عمل سوق خواهد داد . که خود موجب کسب مهارت و تجربه و واداشتن به عمل است .
کاری را که انجام می دهد نمی داند خوب است ، به آن با دیده تردید می نگرد والدین با حمایت خود می تواند عمل نیک او را تایید کنند.
کودک سرشار از استعدادها، خواسته ها و تمایلات است . برای به صحنه رساندن آن و جامه تحقق پوشاندن بدان نیازمند به جلب حمایت بزرگترین است وگرنه جنبه های نهفته او هرگز مجلی نخواهد شد .
سر چشمه احساس محبت به کودک
سرچشمه احساس محبت آغوش گرم است که بر اثر آن صفای محبت و عشق است آغوش گرم مادر، تماس با جسم او را راه مکیدن، دست کشیدن های پدر ، بوسیدن ها ، در آغوش گرفتن کودک را سرمست و از محبت سیراب می کند . چه بسیار دردها و آلام جسمانی که با دست کشیدن پدر و مادر بر موضع درد کودک کشیده شد دلش را لبریز از نشاط می سازد.
در همه حال تلاش ها باید متوجه این امر باشد که کودک گرمی دست پدر و مادر و یا دیگران را حس کند و آن را برای خود توانی و حمایتی بداند .
روش اعمال محبت
بر این اساس که تصور شد اعمال محبت درباره کودک ضروری و یکی از راه های آن تماس جسمی است. از این جاست که می توان تا حدودی فلسفه بوسیدن کودکان و توصیه های اسلام را در این زمینه شناخت. بوسیدن طفل دل کودک را گرم و به زندگی امیدوار می سازد پیغمبر(ص )خود حسن و حسین را می بوسید،آنها را بر دوش خود سوار می کرد و زمینه را برای سرور و شادی آنها فراهم می ساخت . روزی مردی به نزد رسول خدا (ص) آمد و در ضمن گفته بود من تا به حال فرزندم را نبوسیده ام: پیامبر به اصحاب فرمود این مرد در نظر من از اهل آتش است .
از دیگر طریق تحسین کودک است . همیشه باید کوشید نقطه جالبی در زندگی او و در فعالیت هایش را پیدا کرد و او را مورد تشویق قرار داد . هرگز به مناسبت خطا و لغزش درباره اش سخت غضب نکنید، تند خو نباشید . نوع بر خوردتان را با او کنترل کنید، نوع مواظبت را از او روی حساب آورید. محبت خود را درباره نوع غذا و لباس و اسباب بازی و تهیه اشیای مورد علاقه اش اثبات کنید.
ازدیگر راههای محبت توجه به او به هنگامی است که با علت محسوس فی المثل به خاطر اینکه وقت غذایش دیر شده، یا جامه و لباس زیرش را آلوده کرده و در زحمت است اشک می ریزد . والدین باید فورا به کمکش بشتابند و گریه های او را مورد توجه قرار دهند. از راههای دیگر توجه به غذای او، آسایش و راحتی اوست . طفل محبت والدین را درباره خود از راه غذا او لباسش بیشتر احساس می کند. لذت جسمی منشاء خوبی برای اثبات دوستی اوست .
نوع محبت به کودک
نوع محبتی که به کودک اعمال می شود باید دارای ویژگی هایی باشد:
اولا: محبت باید از طرف پدر و مادر و معلم و دیگران باید راستین باشد. زیرا کودکان محبت های سورساتی و تصنعی را خوب درک می کنند و از آن تنفر دارند .
ثانیاً: محبت به کودک نباید بستگی به موقعیت او داشته باشد . یعنی نباید به طفل ابراز محبت کرد از آن بابت که او زیباست ، چشم و مو قشنگی دارد . رشدش خوب است و یا در منزل کارهائی انجام می دهد.
و...این جنبه ها زمینه را برای محبت بیشتر فراهم می آورند . ضمناً ذکر این نکته ضروری است که نوع محبت در سنین مختلف متفاوت است .
در 6 سال اول زندگی شایه تکیه اش بر روش لذات حسی و غذایی باشد و در 6 سال دوم توجه به لباس او، دوستان او و پذیرش رفقایش،و حفظ شخصیتش در جلوی دیگران بیشتر مطرح است .
ثالثا:کودک و احساسات او از طرف پدر و مادر باید شناخته و فهمیده شود و براساس آن عمل شود .
زیان کمبود محبت
بر اساس تحقیقات روانشناسان اجتماعی ، روان کاران درباره کودکان از جوامع مختلف کمبود یا عدم محبت عواقب خطرناکی را برای فرد و جامعه به بار می آورد . اطفالی که در دوره کودکی محبت نبینند در بزرگی خشن بار می آیند . منشاء بسیاری از شرارت ها و جنایت های کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان کمبود محبت است . بسیاری از خودکشی ها ، ناکامی ها تجربه نکردن عشق است .
کمبود محبت گاهی موجب بیماری جسمی و زمانی بیماری روانی چون بدبینی،پر توقعی ، یاس ،زود رنجی،و... می شود و سلامت طفل را به خطر می اندازد.
افراط در محبت
فراموش نکنیم همانگونه که اصل محبت امری ضروری است افراط در ان نیز بدبختی بزرگی برای کودک به حساب می آید. مهم این است که در نگهداری و حمایت کودک توجه شود ولی از افراط در آن تقبیح شده است . محبت بیش از اندازه والدین او را فردی لوس و انسانی ضعیف و ناتوان بار خواهد آورد. طوری که همیشه در دوری غلط زندگی کند و گمان نماید که همه به او بدهی دارند و باید حق خود را به او اداء نمایند.
افراط در محبت برای کودک پر توقعی ایجاد می کند و او را وا می دارد که گمان کند همیشه کسی باید باشد که ناز او را بکشد و او را اداره کند . طفل براساس این طرز فکر مستبد بار می آید شرور می شود، محدودیت نمی شناسد، کنترل نمی پذیرد و این امری است که برای جامعه خطر می آفریند. افراط در محبت طفل را ترسو و بچه ننه بار می آورد،استقلال عاطفی را از او سلب می کند و همیشه حالت تسلیم در او ایجاد می نمایند .
تبعیض در ابراز محبت به کودک
افراط در محبت نسبت به یک فرزند در خانه باعث می شود که کودک دیگر حس کند مظلوم واقع شده است . زیرا او می بیند همیشه باید طفیلی باشد . لباس کهنه او را بپوشد،با اسباب بازی قراضه او بازی کند ، درهمه حال زیر دست و در تبعیت نظرات او باشد .
کودک و جذب محبت او
کودک هم باید محبت کند وهم محبت ببیند . دیدن محبت امری روشن است که از طرف والدین اعمال می شود . اما برای محبت کردن او تربیت لازم دارد . بهترین راه و روش این است که با او عملا یاد دهند چگونه باید ادب کرد، بچه باید ابراز محبت نمود.
برای جلب محبت اش و نیز واداشتن او به محبت می توان به صورت زیر عمل نمود :
به کودک سلام کنیم ، به سخنانش با رغبت گوش فرا دهیم ، به او هم فرصت بحث و سخن دهیم ، نکته جالبی را در او بیابیم و تحسین کنیم ،احساسات او را جریحه دار نکنیم ،با اجرای عدالت میل عدالت خواهی او را امتناع کنیم، آنچه به خود نمی پسندیم برای او هم نپسندیم، در برابر سخنان و اعمالش از جا در نرویم ، ، بر او رحم و عطوفت نشان دهیم و تهدیدش نکنیم . برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
