کشف 5 شخصیت بی قرار که خواب به چشمشان نمی رود + درمان و علائم

خط سلامت : بدخوابی یک رنج گسترده است. از هر سه نفر یک نفر از مشکلات به خواب رفتن و ماندن در خواب شکایت دارد و از هر 10 نفر یک نفر معیارهای بی خوابی، یک اختلال خواب بالینی را دارد. اما حتی اگر علائم - بیدار ماندن برای مدت طولانی در عصر یا شب - برای همه مشابه باشد، افراد مبتلا به اختلالات خواب ظاهراً کاملاً متفاوت عمل می کنند. درمان هایی که برای یک فرد خوب جواب می دهند برای دیگری بی اثر هستند و بالعکس.

کشف 5 شخصیت بی قرار که خواب به چشمشان نمی رود + درمان و علائم

خواب خوب است، اما بسیاری از افراد تا زمانی که دندان های خود را مسواک نزنند، رفتن به رختخواب را به تعویق می اندازند. "تاخیر زمان خواب" چیست و به چه چیزی کمک می کند؟

به گزارش خواب محققان هلندی در یک پژوهش پی بردند که نداشتن خواب خوب و بی خوابی به علل زیر است آنها راههایی را برای درمان اعلام کردند که روی همه جواب نمی دهد.

خواب خوب و افسردگی

این افراد - 19 درصد از مبتلایان به اختلالات خواب را تشکیل می دهند - بیشترین ضربه را می بینند. آنها به طور مداوم سطوح بالایی از استرس روانی و فیزیولوژیکی را نشان می دهند: بدن آنها دائماً در آشفتگی است، اغلب افسرده هستند، تمایل به بچه دار شدن ندارند و شادی و کیفیت زندگی کمی دارند. آنها نه تنها کم می خوابند، بلکه بی قرار می خوابند، بیشتر اوقات کابوس می بینند و با شروعی از خواب بیدار می شوند.

آنها اغلب از دوران کودکی با مشکلات خواب دست و پنجه نرم می کردند. 54 درصد از آنها حداقل یک دوره افسردگی در زندگی خود داشته اند و بقیه نیز مشکوک به "افسردگی تحت بالینی" هستند. محققان توصیه می کنند در برنامه های پیشگیری از افسردگی شرکت کنند .

 آنهایی که حساس هستند

افراد این دسته که تقریبا یک سوم افراد مبتلا به اختلالات خواب را تشکیل می دهند، آشفتگی درونی زیادی را نیز تجربه می کنند. در این مورد آنها مشابه نوع اول هستند. این افراد به خودی خود تمایلی به احساسات سیاه ندارند، آنها کاملاً پذیرای شادی و افکار خوشایند هستند. اما آنها همچنین پوست بسیار نازکی دارند و به سرعت نسبت به حوادث یا درگیری های هشدار دهنده واکنش نشان می دهند قبل از رفتن به رختخواب آنقدر ناراحت می شوند که نمی توانند آرام شوند و بخوابند.

 افراد این نوع بهتر از دیگران از درمان شناختی رفتاری سود می برند ، که هدف آن خاموش شدن در عصر و کاهش مشغله روانی فیزیولوژیکی، برانگیختگی است . احتمالاً به همین دلیل ، آرام‌بخش‌ها، بنزودیازپین‌ها ، نسبتاً برای آنها خوب عمل می‌کنند . آسیب دیده

به نظر می رسد سیستم عصبی بیش واکنشی ویژگی خاص 20 درصد از افراد مبتلا به اختلال خواب است که این نوع را دارند. به طور غیرعادی تحت تأثیر رویدادهای استرس زا زندگی مانند جدایی، بیماری یا حرکت هستید. بعد از مدتی خواب مختل می شود.

به طور کلی، ارگانیسم آنها به شدت به انواع سیگنال های مزاحم، حتی به محرک های بی ضرر واکنش نشان می دهد. محققان هلندی با استفاده از هدفون با آزمودنی‌های خود زنگ‌های استانداردی پخش کردند و نحوه واکنش سیستم عصبی آن‌ها را در الگوی موجی الکتروانسفالوگرام مشاهده کردند.

مغز معمولاً پس از حدود 300 میلی‌ثانیه روی چنین محرک‌هایی با افزایش قابل توجهی نظر می‌دهد. این سنبله در افراد مبتلا به اختلال خواب نوع آنها به طور قابل توجهی تند بود. حتی پس از 1000 میلی ثانیه، صدا تأثیر قوی تری نسبت به سایر شرکت کنندگان داشت.

به گفته محققان، محرک های بی ضرر باعث ایجاد یک واکنش جهت گیری قوی و ارزیابی عاطفی در این افراد می شود.  چیز دیگری که در مورد آنها قابل توجه است: آنها آسیب های دوران کودکی را بیشتر گزارش می کنند . نویسندگان حدس می زنند شاید آنها نیاز به تروما درمانی داشته باشند. 

 مصیبت زده

این افراد - 15 درصد از نمونه - در ابتدا به اندازه افراد افسرده بی قرار و نگران نیستند. اما وقتی افکار تاریک خواب را از آنها می گیرد، نور کمی برای مقابله با آنها دارند، زیرا احساسات شدید شادی، شهامت برای زندگی، لذت. میل تا حد زیادی برای آنها بیگانه است. «عاطفه مثبت» در آنها کمتر از هر نوع دیگری مشخص است و در مقایسه با گروه کنترل، دنیایی جدا از سطح عادی شادی در زندگی هستند. در اصطلاح پژوهشگران، آنها "غیر حساس به پاداش" هستند، به این معنی که آنها به سختی پذیرای همه تشویق های بزرگ و کوچکی هستند که زندگی روزمره ارائه می دهد.

بنابراین جای تعجب نیست که 34 درصد از این نوع قبلاً دچار افسردگی شدید شده اند. آرام بخش ها به افراد مبتلا کمک نمی کنند که بهتر بخوابند زیرا مشکل آنها هیجان زیاد نیست، بلکه شجاعت بسیار کمی برای رویارویی با زندگی است. محققان هلندی خواب استفاده از درمان‌های متمرکز بر احساسات را پیشنهاد می‌کنند .

 خسته

تشخیص این نوع احتمالاً سخت ترین است. زیرا این افراد - 15 درصد از مبتلایان به اختلالات خواب - به دلیل عدم وجود علائم و ویژگی های خاص، بیشتر متمایز می شوند. آنها "کم واکنش" هستند: خواب ضعیف آنها به سختی پس از رویدادهای شدید زندگی بدتر می شود.

آنها به ندرت از کابوس‌های شبانه آزار می‌دهند، مستعد بچه‌داری نیستند و آسیب‌های دوران کودکی نادر است. آنها خیلی فعال نیستند، خیلی پرشور نیستند و اغلب خسته هستند. آنها فاقد شادی و طنین عاطفی هستند - و این دقیقاً جایی است که درمان می تواند وارد شود. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.

ارسال نظر

خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
  • 00:00
    00:00
اتاق درمان