این تعداد نخ سیگار کشیدن در روز راز روانی تان را لو می دهد

تنهایی در سنین بالا احساس انزوا و گوشه گیری ایجاد می کند و به مرور شور و اشتیاق زندگی را از فرد می گیرد.

به گزارش خط سلامت مرگ و میر ناشی از عدم ارتباط اجتماعی  و تنهایی مانند  کشیدن 15 نخ سیگار در روز است.

تنهایی و افزایش سن

تنهایی باعث ایجاد انزوای اجتماعی و طرد شدن می شود. برخی منابع می گویند که بیش از یک سوم بزرگسالان بالای 45 سال احساس تنهایی می کنند و تقریباً یک چهارم افراد بالای 65 سال از نظر اجتماعی منزوی هستند. در کنار هم قرار دادن تحقیقات، انزوا با افزایش سن به وضوح یک نگرانی گسترده است که بر بخش قابل توجهی از جمعیت تأثیر می گذارد.

گاهی اوقات مرگ، بدشانسی های زندگی، و عدم حمایت خانواده می تواند به تدریج شکاف بین افراد و حلقه های اجتماعی آن ها را افزایش دهد. تشخیص زودهنگام این رفتارها بسیار مهم است. روابط کلیدی برای محافظت از رفاه و تضمین زندگی شادتر و طولانی تر برای افرادی است که دوستشان دارید.

علائم تنهایی و انزوا

نشانه های زیر شروعی برای تنهایی و انزوای اجتماعی است:

 رد دعوت های اجتماعی

رد کردن دعوت‌های اجتماعی نشانه مهمی است که ممکن است کسی به سمت انزوا پیش برود. رد کردن مداوم پیشنهادات برای ملاقات یا شرکت در فعالیت های گروهی الگوی شکست  ایجاد می کند. با گذشت زمان، این ارتباطات از دست رفته انباشته می شوند و منجر به کوچک شدن دایره اجتماعی و فرصت های کمتری برای تعامل با دیگران می شود.  این چرخه، پس از شروع، به سختی قابل برگشت است و منجر به افزایش احساس تنهایی و انزوا می شود .

اتکای فزاینده به ارتباطات دیجیتال

مطالعه ای که در طول COVID-19 انجام شد نشان داد که تماس مجازی برای افراد بالای 60 سال بدتر از عدم تماس است و معلوم شد که کارشناسان به همان اندازه که احتمالا شما تعجب کرده بودند. یکی از آن ها اظهار داشت : "ما از این یافته متعجب شدیم که یک فرد مسنی که در طول قرنطینه فقط تماس مجازی داشت، احساس تنهایی و اثرات منفی بر سلامت روانی بیشتری نسبت به یک فرد مسنی که اصلا با افراد دیگر ارتباط نداشت، تجربه کرد. این کشف ارزش بی بدیل تعامل چهره به چهره را تایید می کند.

در حالی که ابزارهای ارتباط دیجیتالی مانند ایمیل، پیامک و تماس های ویدیویی بدون شک فاصله های زیادی را از بین برده اند و افراد را از بسیاری جهات به یکدیگر نزدیک کرده اند، اما نمی توانند گرما، صمیمیت و ظرافت های مکالمات حضوری را به طور کامل تکرار کنند.

مخصوصاً برای افراد مسن، اتکا به ارتباطات دیجیتالی به طور ناخواسته منجر به کم عمق شدن روابط و احساس انزوا می شود، حتی در دریایی از ارتباطات آنلاین.

کناره گیری از فعالیت های اجتماعی یا داوطلبانه

عقب‌نشینی از مشارکت اجتماعی یا تلاش‌های داوطلبانه نیز تأثیر قابل‌توجهی بر شبکه اجتماعی فرد و احساس کلی تعلق دارد.

وقتی کسی از این نقش‌های مشترک فاصله می‌گیرد، انبوهی از تعاملات اجتماعی و احساس عمیق رضایت را که از بخشی از چیزی بزرگتر از خودش ناشی می‌شود، از دست می‌دهد.

به عنوان مثال، مناطق آبی را در نظر بگیرید، که مناطقی در سراسر جهان هستند که در آن زندگی مردم به طور قابل توجهی طولانی تر از سایر نقاط جهان است. یکی از ویژگی های مشترکی که در این مناطق مشاهده می شود، احساس اجتماعی بسیار قوی است.

مردم مناطق آبی اغلب از طریق فعالیت‌های اجتماعی منظم، غذا خوردن جمعی و شرکت در رویدادهای محلی عمیقاً با جامعه خود درگیر می‌شوند که به نظر می‌رسد به طول عمر و شادی آن ها کمک می‌کند.

تکیه شدید به یک حلقه اجتماعی کوچک

در حالی که داشتن یک دایره کوچک اجتماعی می تواند احساس امنیت و تعلق قوی ایجاد کند، قرار دادن تمام عضو های اجتماعی فرد در یک سبد بسیار محدود مجموعه ای از خطرات خود را به همراه دارد.

زندگی غیرقابل پیش بینی است و تغییراتی مانند جابجایی، مشکلات سلامتی یا حتی درگیری  چشم انداز اجتماعی فرد را یک شبه به طرز چشمگیری تغییر می دهد. وقتی فردی بیش از حد به این دایره کوچک تکیه می کند، هر تغییری می تواند حفره ای در زندگی اجتماعی او ایجاد کند که منجر به احساس انزوا و تنهایی شود.

این موضوع به روابط شخصی نیز محدود نمی شود. برخی از افراد برای اکثر تعاملات اجتماعی خود به محل کار خود تکیه می کنند. در حالی که کار مکانی عالی برای ایجاد ارتباطات معنی دار می باشد، اتکای بیش از حد به آن مخاطره آمیز است.

تغییر در وضعیت شغلی، بازنشستگی، یا تغییر در محیط کار به طور ناگهانی این حیات اجتماعی را قطع می کند و باعث می شود افراد احساس جدایی و انزوا کنند.

 دست کشیدن از سرگرمی های مورد علاقه

غیرمعمول نیست که افراد از سرگرمی ها و فعالیت هایی که زمانی دوستشان داشتند، دور می شوند، به خصوص با افزایش سن.

محدودیت های فیزیکی نقش مهمی در این تغییر دارند.  این جدایی تدریجی به معنای از دست دادن نه تنها خود فعالیت، بلکه همچنین از دست دادن تعاملات اجتماعی ناشی از آن است. رفاقت و دوستی هایی که  در هر سرگرمی ایجاد می شود بسیار ارزشمند است و از دست دادن آن ها تأثیر قابل توجهی بر زندگی اجتماعی و احساس اجتماعی فرد دارد.

اما این فقط افراد مسن نیستند که با این مشکل روبرو هستند. حتی افراد جوان‌تر ممکن است به دلیل افزایش تعهدات کاری، فشارهای زندگی یا سلامتی، سرگرمی‌هایی را که به آن علاقه دارند کنار بگذارند.

نتیجه نهایی یکسان است: کوچک شدن دایره اجتماعی آن ها وکاهش فرصت هایی برای تعامل اجتماعی لذت بخش.

انزوا این روزها مشکل بزرگی است، اما اگر همه ما به سهم خود عمل کنیم، می توانیم به افرادی که از آن ها مراقبت می کنیم، شادتر و سالم تر بمانیم. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.