سایکوپات بودن لزوما به معنای مجرم بودن نیست، با این حال پژوهش ها نشان داده است بخش بزرگی از جنایات را افراد سایکوپات مرتکب می شوند.
به گزارش خط سلامت محققان عواملی را در اواخر دوران کودکی و نوجوانی شناسایی کردهاند که بالقوه احتمال روانپریشی و سایکوپاتی را در آینده پیشبینی میکنند.
سایکوپاتی و احتمال قاتل شدن
سایکوپات ها لزوما قاتل یا جانی نیستند، اما پژوهش ها نشان داده است رابطه بین سایکوپاتی و ارتکاب به جرایم خشن مانند قتل یک رابطه پیچیده است، چراکه اکثر قاتلان زنجیره ای واقعاً بیمار روانی هستند. در واقع، تحقیقات نشان داده است تقریباً 87 درصد از قاتلان زنجیرهای شناخته شده معیارهای روانپریشی را دارند و 9 درصد دیگر دارای برخی از ویژگیهای روانپریشی و سایکوپاتی هستند.
آمارها نشان می دهد سایکوپات ها بسیار اندک هستند و همه آنها مرتکب جرم نمی شوند، اما در مقایسه با افراد سالم، جنایات زیادی مرتکب می شوند که منجر به حبس می شود.
آیا کودکان هم سایکوپات تشخیص داده می شوند؟
کودکان به ندرت به عنوان سایکوپات تشخیص داده میشوند. با این حال، محققان عواملی را در اواخر دوران کودکی و نوجوانی شناسایی کردهاند که سایکوپاتی را در مراحل بعدی زندگی پیشبینی میکنند. یکی از مهم ترین عوامل بی عاطفه بودن است.
بی عاطفه بودن مجموعه ای از ویژگی های شخصیتی را دربر می گیرد که از مؤلفه های سایکوپاتی ناشی می شود و رفتار خشونت آمیز را در بزرگسالی پیش بینی می کند. در کودکان، رفتارهای بی عاطفه معمولاً شامل فقدان همدلی، عدم احساس گناه و عدم پاسخگویی عاطفی به احساسات و دیگران است.
اخیراً، محققان آنها دریافتند 2 ویژگی کودکان نوپا در 18 ماهگی پیش بینی کننده بی عاطفه بودن آن ها در سن 2 و نیم سالگی است. این 2 ویژگی عبارت است از: نترس بودن وابستگی بسیار کم. کودکان نوپا که این ویژگی ها را داشتند، در موقعیت های خطرناک ترس بسیار کم (یا بدون ترس) و علاقه ناچیز به تعاملات مثبت با افراد دیگر نشان می دادند.
پیشگیری از سایکوپاتی در کودکان
محققان همچنین دریافتند وقتی نوزادان با استعداد ژنتیکی برای سایکوپاتی در خانواده هایی با والدین همدل و مثبت بزرگ می شوند، احتمال بروز ویژگی بی عاطفه بودن و سایکوپاتی در آن ها کاهش می یابد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.