از کنار بچه قلدرها به سادگی عبور نکنید!

قلدری رفتارهای خشن هستند که در سطوح بالاتر می تواند منجر به آسیب دیدگی شود. شناخت دلایل قلدری می تواند برای کاهش رفتار های تنش زا موثر باشد.

به گزارش خط سلامت قلدری با روانپریشی مرتبط هستند.

قلدری و روانپریشی

قلدری در نوجوانان بیشتر دیده می شود. محققان دریافته‌اند که نوجوانانی که توسط همسالان خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند بیشتر در معرض خطر مراحل اولیه دوره‌های روان پریشی قرار دارند و به نوبه خود سطوح پایین‌تری از یک انتقال‌دهنده عصبی کلیدی را در بخشی از مغز که در تنظیم احساسات نقش دارد، تجربه می‌کنند.

این یافته نشان می دهد که این انتقال دهنده عصبی - یک پیام رسان شیمیایی که تکانه های عصبی را برای ارتباط توسط یک سلول عصبی منتقل می کند - ممکن است یک هدف بالقوه برای مداخلات دارویی با هدف کاهش خطر اختلالات روان پریشی باشد.

روانپریشی یا سایکوز

روانپریشی یا سایکوز یک حالت روانی است که با از دست دادن تماس با واقعیت، گفتار و رفتار نامنسجم و معمولاً توهمات و هذیان هایی که در اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی مشاهده می شود، مشخص می شود.

مطالعات اخیر که ارتباط بین ویژگی‌های عصبی و روانپزشکی برخی اختلالات را بررسی می‌کنند، نشان داده‌اند که افرادی که اولین دوره روان پریشی خود را تجربه می‌کنند یا اسکیزوفرنی دارند که هنوز قابل درمان است، سطح گلوتامات، یک انتقال‌دهنده عصبی در قشر سینگولیت قدامی مغز (ACC) کمتر از حد طبیعی است. ACC نقش مهمی در تنظیم احساسات، تصمیم گیری و کنترل شناختی ایفا می کند، در حالی که گلوتامات فراوان ترین انتقال دهنده عصبی در مغز است و در طیف گسترده ای از عملکردها، از جمله یادگیری، حافظه و تنظیم خلق و خوی نقش دارد.

تغییرات در سطوح گلوتامات در اختلالات روانپزشکی مختلف، از جمله اسکیزوفرنی، افسردگی و اضطراب دخیل است، بنابراین اندازه گیری سطح گلوتامات ACC می تواند بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های سیستم عصبی زیربنایی این اختلالات و درمان آنها ارائه دهد.

تاثیر قلدری بر روانپریشی نوجوانان

 محققان دانشگاه توکیو از طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی یا MRS، نوعی تصویربرداری رادیولوژیکی که برای به تصویر کشیدن ساختار و عملکرد مغز استفاده می‌شود، برای اندازه‌گیری سطح گلوتامات در ناحیه ACC نوجوانان ژاپنی استفاده کردند. سپس سطح گلوتامات را در مرحله بعدی اندازه‌گیری کردند و به آنها اجازه داد تغییرات را در طول زمان ارزیابی کنند و این تغییرات را با تجربیات قلدری یا فقدان آن، و همچنین با هر قصدی از جانب کسانی که قلدری را تجربه می‌کنند، مقایسه کنند.

قربانی قلدری از طریق پرسشنامه های تکمیل شده توسط نوجوانان پیگیری شد. محققان سپس از اندازه‌گیری رسمی روانپزشکی برای ارزیابی تجربیات قربانی‌شدن قلدری بر اساس آن پرسش‌نامه‌ها استفاده کردند، مانند محاسبه فراوانی و ارزیابی ماهیت رویدادهای مربوط به پرخاشگری فیزیکی یا کلامی، و همچنین ثبت تأثیر آنها بر سلامت روان کلی.

آن ها دریافتند قلدری با سطوح بالاتری از تجارب روان پریشی تحت بالینی در اوایل نوجوانی مرتبط است - این علائم به روان پریشی نزدیک است اما معیارهای کامل برای تشخیص بالینی یک اختلال روان پریشی مانند اسکیزوفرنی را برآورده نمی کند. این علائم یا تجارب شامل توهم، پارانویا یا تغییرات اساسی در تفکر یا رفتار می باشد و حتی در صورت عدم تشخیص اختلال روان‌پریشی، تأثیر قابل‌توجهی بر بهزیستی و عملکرد دارد.

مطالعه این تجارب روان پریشی تحت بالینی برای محققان برای درک مراحل اولیه اختلالات روان پریشی و شناسایی افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک بیماری روان پریشی بالینی در آینده قرار می گیرند، مهم است.

همچنین محققان دریافتند سطوح بالاتر این تجربیات روان پریشی تحت بالینی با سطوح پایین تر گلوتامات سینگولات قدامی در اوایل نوجوانی مرتبط است. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.