نی نی ها از زمان تولد مراحل رشدی روانی و جسمی مختلفی را می گذرانند. توجه به مراحل رشد نوزاد باید به دقت انجام گیرد.
به گزارش خط سلامت نی نی ها در هر دوره زندگی و رشد حرکات و رفتار های منحصر به فردی دارند.
نی نی ها و مراحل رشدی
نی نی ها به بازیگوشی و گریه های بی امان معروفند که هر گریه یا بازیگوشی نشان دهنده نیاز و خواسته ای در آنان است.
نی نی ها در اوایل تولد تا 3 ماهگی
نی نی ها در این دوره هنوز قادر به نگه داشتن اشیاء و گرفتن برخی از آن ها نیستند. رفلکس های ذاتی در حدود 3 ماهگی ناپدید می شوند: مانند چنگ زدن (انگشتان به دور بزرگسالان حلقه می شود، همان نوع رفلکس برای پاها) یا مانند رفلکس راه رفتن اگر کودک در حالت ایستاده نگه داشته شود.
در این دوره، نی نی اساساً نیازهای فیزیولوژیکی خود را با گریه و واکنش های تونیک بیان می کند: آن ها به صورت فیزیکی بیان می شوند. در نتیجه گریه می تواند معانی مختلفی داشته باشد که والدین باید آن را بفهمند و بخوانند. لحن نی نی در حالت تنش مربوط به یک نیاز حیاتی (به عنوان مثال گرسنگی) و آرامش در هنگام برآورده شدن نیازها متفاوت است.
در شرایط خاص می توان از ماساژ برای تسکین دردهای شکمی نی نی ، یبوست، گاز معده و قولنج استفاده کرد. به سادگی با گذاشتن دست روی شکم نی نی شروع کنید تا کودک را آرام کنید، حضور خود را نشان دهید، با او درگیر شوید، همچنین استراحت کنید و گرما به او بدهید. سپس با یک دست شکم نی نی را از پایین سینه به سمت پاها ماساژ دهید. سپس زانوها را فشار داده و به آرامی چند بار به سمت شکم فشار دهید. ماساژ را می توان در جهت عقربه های ساعت دور ناف نیز انجام داد.
دلایل گریه نی نی ها
وقتی نی نی به دلایل فیزیکی گریه می کند، ما اغلب راه حلی برای پاسخ به آن پیدا می کنیم. وقتی گریه‌ها دلیل احساسی دارند، گوش دادن خوب و پاسخ درست نیز مهم است.
برای رسیدن به این هدف، آرامش خود لازم است و تا حد امکان سعی کنید با نی نی در چشمان یکدیگر نگاه کنید و دستان خود را روی بدن نی نی قرار دهید تا تماس فیزیکی برقرار کنید. وقتی مطمئن شدید که نی نی پیام خود را به طور کامل منتقل کرده است و احساس می کند که آن را دریافت کرده اید، از تکان دادن، راه رفتن، نوازش برای آرامش نی نی خود استفاده کنید که به سازماندهی مجدد کمک می کند. نی نی که احساس می کند شنیده می شود، پس از آن عمیق تر می خوابد و احساس امنیت می کند.
مهارت‌های حسی در بدو تولد چندین برابر هستند و به تدریج در حال رشد هستند. به عنوان مثال، نی نی در 2 روزگی چهره مادر و همچنین صدای او را تشخیص می دهد. قبل از 3 ماهگی، ردیابی چشم سیالیت پیدا می کند، که امکان تعامل متفاوت با دیگران و کشف محیط را فراهم می کند.
اگر هنگام سیر شدن لبخند بزنید، این لبخند یک لبخند رضایت بخش است، که به روشی تبدیل می شود که نی نی از بدن خود برای برقراری ارتباط در حدود 2 ماهگی استفاده می کند. پس از آن، لبخند زدن پاسخی به لبخند بزرگسالان خواهد بود.
نی نی در سن 3 تا 6 ماهگی
در سن 3 ماهگی، ساختار ماهیچه تنه تقویت می شود، پشت تقویت می شود و سر را بالا نگه می دارد. این اجازه می دهد تا اندام فوقانی آزاد باشد و یک شی به طور داوطلبانه در سن 5 ماهگی گرفته شود (نی نی می تواند با هر دو دست به روشی غیرمتمایز بگیرد). رفلکس ها به تدریج ناپدید می شوند و حرکت نی نی هماهنگ تر است. او می تواند به تنهایی با تکیه گاه دست ها بنشیند و نزدیک به 6 ماهگی می تواند غلت بزند.
در این سن، قرار دادن نی نی بر روی شکم به صورت روزانه باعث می شود قدرتی برای بالا نگه داشتن سر (افزایش تونوس محوری) و تقویت دید اشیاء ایجاد شود. بنابراین تحرک تشویق خواهد شد. اما گذاشتن نی نی در موقعیتی که نمی تواند به تنهایی آن را ترک کند می تواند یک اثر تحریکی بیش از حد داشته باشد، در حالی که لحظات کوتاه برای مثال در هنگام تعویض نوزاد کافی است.
لبخند به یک وسیله ارتباطی تبدیل می شود. نی نی بیشتر محیط، بدن خود و به ویژه دست ها را مشاهده می کند. علاوه بر این، نی نی اشیاء را به عنوان روش مورد علاقه برای کاوش در آن ها در دهان قرار می دهد تا ویژگی های آن ها / احساس آن ها را پیدا کند.
نی نی در سن 6 ماهگی تا 1 سالگی
نی نی تمام بدن، پاها و غیره خود را کشف کرده و از آن آگاه می شود.
مهارت های حرکتی برای متحرک شدن به عنوان اول غلت زدن و بعداً به هم زدن پایین (مانند کماندو کرال) در سن 9 ماهگی استفاده می شود. دستیابی به خزیدن (وضعیت چهار دست و پا) در مرحله بعدی قرار می گیرد که سرعت بالاتری را در حرکت به اطراف امکان پذیر می کند. اما تغییر وضعیت به هر نی نی بستگی دارد. برخی از روش‌های بسیار متفاوتی برای کاوش در محیط اطراف استفاده می‌کنند (مثلاً نشستن روی سه‌پایه: نشستن به‌منظور حمایت روی دست‌هایش به جلو تکیه داده)، برخی دیگر هرگز از خزیدن استفاده نمی‌کنند و مستقیماً به سمت بالا ، ایستادن و راه رفتن حرکت می‌کنند .
دستاوردهای پیاده‌روی معمولاً بین 12 تا 18 ماهگی انجام می‌شود (بنا به نی نی ها بسیار متغیر است): امکان کاوش در فضا و محیط را به روشی متفاوت فراهم می‌کند. نی نی شروع به حرکت می کند (حرکت عمودی در حالی که مبلمان را گرفته است)، تعادل را آزمایش می کند که در ابتدا نگه داشتن آن دشوار است. سپس، راه رفتن و تعادل بهتر و بهتر می شود.
رها کردن نی نی تا حد امکان با پای برهنه یا با جوراب‌های ضد لغزش هنگام یادگیری راه رفتن فوایدی دارد: شما باعث می‌شوید نی نی تان احساسات مختلف تماس مستقیم با زمین (فرش، کف سنگی، پارکت) را کشف کند و ساختار ماهیچه‌ای مچ پا و پا را توسعه دهد. بنابراین، در مورد کفش های خیلی سنگین یا نیم بوت ها مراقب باشید.
نی نی از 7 ماهگی می تواند به طور داوطلبانه یک شی را رها کند و حرکت به تدریج کامل می شود. علاوه بر این، او می تواند از 9 ماهگی با انگشت شست و شاخص اشیاء را بردارد که به شما امکان می دهد در دستکاری ها دقیق تر و دقیق تر باشد و اشیاء کوچکتر را بگیرد.
در حدود 8 ماهگی، نی نی مفهوم ماندگاری شی را درک می کند - به عبارت دیگر، او می فهمد که یک شی یا یک شخص حتی پس از پنهان شدن از دید یا دور از دید وجود دارد. این به شدت با اضطراب جدایی مرتبط است که در این دوره ظاهر می شود. در واقع او می‌فهمد که مادرش می‌تواند برود، و نی نی در اطراف غریبه‌ها شروع به گریه می‌کند.
در مورد زبان، نی نی ابتدا از هجاها (با، با و ...) استفاده می کند و سپس به آنها می پیوندد. تا 9 ماهگی، هجاها تکرار می شوند (دادا، مامان و ...). تقریباً در 12 ماهگی، «پدر» و «مادر» به شیوه ای مناسب استفاده می شود و حرکات نمادین ظاهر می شود (مثلاً «خداحافظ» دست). نی نی شروع به استفاده از یک زبان جهانی معنی دار، از طریق کلمات-جملات، به عنوان مثال "خراش های افتاده" می کند. علاوه بر این، جملات ساده قابل درک هستند.
در سن 12 ماهگی، نی نی بازی با بلوک (بازی های ساختمانی) را دوست دارد. او برای نشان دادن و سپس ناپدید شدن اشیا، مشاهده و سپس پنهان کردن بازی می کند. این به او اجازه می‌دهد حضور/غیاب مادر را دوباره بازی کند، این غیبت را حل کند و بفهمد که بعداً یک بار دیگر با هم خواهند بود.
لباس نی نی با توجه به سن نی نی
پوست ارگان حسی اولیه در تجربه حسی نی نی است و لمس وسیله ارتباطی مورد علاقه با دیگران است. پوشیدن لباس نی نی می تواند به او احساس اطمینان و امنیت بدهد. اطلاعات تونیک بین نی نی و بزرگسال به اشتراک گذاشته می شود (تن نی نی با بزرگسالان متناسب است؛ بنابراین، هر تنش یا انقباض بدن بزرگسالان به نوزاد منتقل می شود که احتمالاً با اشک یا واکنش های تنش مشابه واکنش نشان می دهد). استفاده از زنجیر توصیه می شود زیرا موقعیت فیزیولوژیکی بهتری را برای حفظ ستون فقرات نی نی در یک انحنا ایجاد می کند و فواید پوست به پوست را ارائه می دهد که نی نی ها به آن نیاز دارند.
لباس نی نی قبل از 3 ماهگی:
قبل از 3 ماهگی، نی نی باید احساس کند که به خوبی نگهداری می شود. مهم است که سر نی نی را نگه دارید، یک دست را پشت گردن و با دست دیگر پایین قرار دهید. این کار باعث می نی نی باعث می شود که او از سر تا پایین نگهداری شود.
لباس نی نی قبل از 3 و 10 ماهگی:
در این دوره نی نی آرام کردن و به خواب رفتن آرام نی نی سخت تر است. علاوه بر این، او در معرض تحریکات متعدد، به ویژه بصری و عاطفی است که توسط خود او قابل تنظیم نیست. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
