دروغ گفتن مستلزم داشتن نظریه ذهن است . تئوری ذهن توانایی درک این است که افراد دیگر ذهن خود را دارند و همان چیزهایی را که شما فکر می کنید و می دانید فکر نمی کنند و نمی دانند. به شما این امکان را می دهد که به جای دیگران قدم بگذارید.
به گزارش خط سلامت وقتی دروغ می گویید، متوجه می شوید فردی که به او دروغ می گویید نمی تواند افکار شما را بخواند و چیزهایی را که شما می دانید نمی داند. بنابراین اگر کودک شما وقتی شما نگاه نمی‌کردید یک کلوچه خورد، نظریه ذهن به او اجازه می‌دهد بفهمد که شما نمی‌دانید که او شیرینی را خورده است. بنابراین وقتی از او می‌پرسید آیا آن را خورده است، فرصتی برای فرار از جرم خود می‌بیند و به دروغ می‌گوید که نخورده است.
دروغ گفتن کودکان در روانشناسی
کودکان در حدود سه یا چهار سالگی شروع به ایجاد نظریه ذهنی می کنند. تا آن زمان، نوزادان و کودکان نوپا فکر می‌کنند که هر چیزی که فکر ، احساس و درک می‌کنند همان چیزی است که دیگران نیز فکر، احساس و درک می‌کنند.
متخصصان رشد دوران کودکی می گویند اکثر کودکان از حدود سه سالگی شروع به دروغ گفتن می کنند، زیرا در این زمان است که نظریه ذهن آنها شروع به روشن شدن می کند. با افزایش سن، رشد آن بیشتر و بیشتر می شود.
در حالی که دروغ گفتن فرزندان تان به شما ممکن است سخت باشد، اما بدانید که این نشانه آن است که ذهن آنها آنطور که باید در حال رشد است. همان تئوری ذهنی که به آنها اجازه می‌دهد درباره شکستن لامپ دروغ بگویند، روزی آنها را قادر می‌سازد تا بزرگسالانی دلسوز و همدل شوند.
احتمالاً فرزند شما یک دروغگوی بیمارگونه نیست. اگرچه ممکن است به نظر برسد که فرزندتان زیاد به شما دروغ می گوید، به خصوص در آن سال های میانی کودکی که بین پنج تا یازده سالگی است.
تحقیقات نشان می دهد بیشتر کودکانی که در دوران کودکی زیاد دروغ می گویند، به بزرگسالان صادق تبدیل می شوند. صداقت چیزی است که با افزایش سن افراد بیشتر می شود.بنابراین اگر کودک شما دروغ می گوید، عصبانی نشوید. احتمالاً الگوی زندگی اش نیست.
چگونه بفهمم فرزندم یک دروغگوی بیمارگونه است؟
دروغگویی پاتولوژیک به صورت زیر تعریف می شود :
"الگوی مداوم، فراگیر و اغلب اجباری از رفتار دروغگویی بیش از حد که منجر به اختلال بالینی قابل توجه در عملکرد در زمینه های اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه ها می شود. باعث ناراحتی مشخص می شود. برای خود یا دیگران خطر ایجاد می کند؛ و بیش از شش ماه رخ می دهد.
اگر دروغگویی مکرر فرزندتان باعث ایجاد مشکل در مدرسه و سایر زمینه های زندگی او می شود، ممکن است یک مشکل پاتولوژیک باشد. علاوه بر این، دروغگویی بیمارگونه اغلب با مسائل دیگری مانند اضطراب و رفتار و اختلالات شخصیت همراه است.
اگر فرزند شما زیاد دروغ می گوید و زندگی او را مختل می کند، و سایر مسائل رفتاری مرتبط با دروغگویی را می بینید، از یک روانشناس بالینی کمک حرفه ای بگیرید.
اما اگر کودک شما اغلب دروغ می گوید، نباید زیاد آن را بزرگ کنید. فقط روی تربیت مداوم آنها تمرکز کنید تا یاد بگیرند حقیقت را بگویند.
وقتی فرزندتان به شما دروغ می گوید چه باید کرد؟
آرام بمانید
اگر هر بار که بچه‌هایتان کار اشتباهی انجام می‌دهند، عصبی شوید، آنها انگیزه پیدا می‌کنند که درباره اشتباهات خود دروغ بگویند تا خشم شما را تجربه نکنند.
به آنها امکان دروغ گفتن ندهید
اگر می‌دانید فرزندتان کار اشتباهی انجام داده است، به جای اینکه اشتباه اولیه را به موضوع تبدیل کنید، آن را به یک آزمایش تبدیل می کنید تا ببینید دروغ می گوید یا نه.
فرزندتان را دروغگو خطاب نکنید
نمی خواهید به کودک خود برچسب دروغگو بزنید. روی مثال خاصی از دروغ گفتن تمرکز کنید و با آن به عنوان یک رفتار رفتار کنید، نه یک نقص فراگیر.
یک پیامد واضح و ثابت برای دروغگویی ایجاد کنید
وقتی یک کودک یک بازی ویدیویی انجام می دهد، می داند که اگر X اشتباه کند، Y پنالتی می گیرد. یک اشتباه بدون هیاهو یا تغییرپذیری، عمر او را به خطر می اندازد.
والدین به روشی مشابه
به جای اینکه اجازه دهید شدت و قوام تنبیه های شما برای رفتار نادرست با توجه به خلق و خوی خاص شما و یا اینکه فرزندتان چقدر به طور موثر درخواست بخشش می کند، متفاوت باشد، از قبل پیامد روشنی برای دروغگویی تعیین کنید. سپس، هنگامی که کودک شما دروغ می گوید، عواقب آن را بدون تعصب اجرا کنید. نوع عواقبی که ایجاد می کنید بسته به شرایط منحصر به فرد فرزندتان متفاوت خواهد بود. نکته کلیدی این است که آنها را ثابت نگه دارید.
با عمل ناشایست و دروغ پوشاننده تخلف جداگانه برخورد کنید.
رایج ترین دلیلی که بچه ها دروغ می گویند اجتناب از مسئولیت عواقب منفی رفتار نادرست شان است. یکی از دلایلی که بیشتر والدین وقتی فرزندان شان دروغ می گویند احساس نگرانی می کنند، این است که احساس مسئولیت شخصی چیزی است که آنها بسیار دوست دارند فرزندان شان رشد کنند.
بر اهمیت حقیقت تأکید کنید
نیازی نیست یک سخنرانی بیست دقیقه ای در مورد اهمیت صداقت داشته باشید، اما وقتی فرزندان تان به شما دروغ می گویند، چند دقیقه ای را صرف بحث درباره اهمیت گفتن حقیقت کنید. در مورد اهمیت صداقت در شخصیت خوب صحبت کنید. در مورد اهمیت صداقت در روابط قوی صحبت کنید - که اگر آنها دروغ می گویند، نمی توانید به آنها اعتماد کنید و می خواهید بتوانید به آنها اعتماد کنید.
بگذارید فرزندانتان بدانند که انتظار دارید در آینده با شما صادق باشد. هدف انضباط فقط تنبیه رفتار بد نیست، بلکه تشویق کودکان به رشد شخصیت و انجام کارهای درست دفعه بعد است. برای اینکه به بهترین وجه آنها را در این مسیر سوق دهید، فقط به آنها نگویید صداقت مهم است - توضیح دهید که چرا آن مهم است.
چگونه بچه های صادق تربیت کنیم
بچه ها آنچه را که می بینند تقلید می کنند. اگر می خواهید صادق باشند، خودتان صادق باشید. اگر همیشه در مورد اهمیت صداقت صحبت می کنید، اما بعد از آن فرزندانتان دروغ شما را می شنوند، ریاکاری شما را متوجه خواهند شد. اعمال شما همیشه بلندتر از کلمات شما صحبت می کند.
در مورد صداقت صحبت کنید. برخی از جلسات هفتگی خانوادگی خود را به بحث در مورد اهمیت گفتن حقیقت اختصاص دهید. با فرزندانتان فرضیاتی را مرور کنید که وسوسه دروغ گفتن دارند. هرچه فرزندان شما بیشتر به فکر درستکاری بپردازند، احتمال بیشتری دارد که آن را توسعه دهند.
رفتار صادقانه فرزندان خود را بشناسید و بشناسید. شما بیشتر از آنچه پاداش می دهید دریافت می کنید. بنابراین اگر می‌خواهید فرزندانتان صادق‌تر باشند، رفتار صادقانه‌شان را بشناسید و تحسین کنید. محققان خاطرنشان می کنند بازخورد مثبت در ایجاد عادات خوب موثرتر از بازخورد منفی است. بنابراین تا آنجا که ممکن است، هدف خود را برای "گرفتن" راستگو بودن فرزندان خود داشته باشید.
هنگامی که آنها اشتباهی را به میل خود وانمود می کنند، به آنها بگویید واقعاً از صداقت آنها قدردانی می کنید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
