تربیت فرزند امری دشوار تلقی می‌شود زیرا انسان ها ویژگی‌های خاص خود را دارند و یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های والدین بر شمرده شده است.
روانشناسان می گویند: تربیت دختران و پسران ویژگی‌های خاص خود را دارد، اما به این معنا نیست که تربیت دختران ساده‌تر از تربیت پسران است یا برعکس.
تربیت دختران سخت تر است یا پسران
این دیدگاه در تربیت فرزندان وجود دارد که کنترل پسران بسیار دشوار و در مقابل محافظت از دختران بسیار سخت تلقی می شود. از این رو دغدغه بسیاری از والدین این است که پسرها را چطور کنترل کنند و دختران را چطور محافظت نمایند. در صورتی که تمامی روش‌های تربیتی و توانایی‌های والدین در مدیریت احساس، رفتار و هیجان فرزندان نشان داده می شود.
بدیهی است دل مشغولی‌های والدین در این زمینه‌ها متفاوت خواهد بود. باید گفت هم تربیت دختران هم تربیت پسران دشوار است و هر کدام از این روش‌ها ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارا هستند و این قابلیت‌های والدین در شناسایی چنین ویژگی‌هایی است که ثمره تربیتی قابل قبولی را به بار خواهد نشاند.
آنها اظهار می‌کنند: هر فردی از آغاز تولد از یکسری غرایز و تمایلاتی برخوردار است که برخی از آنها بالفعل و برخی از آنها بالقوه هستند. نیازهایی مانند گرسنگی، تشنگی و... که از طریق کودک ابراز می‌شود، نیازهای بالفعل او به شمار می‌آید. اما نیازهایی مثل نیاز به پیشرفت و یا کسب موقعیت مناسب اجتماعی نیازهای بالقوه ای هستند که از ابتدای تولد بروز نمی یابد و والدین باید بر خصوصیات دختران و پسران اشراف کامل داشته باشند تا در تربیت صحیح آنها و برآورده کردن نیازهای معقول فرزندان کاملا موفق عمل کنند. به طور کلی پسران رفتار و برخورد با جنس مخالف را از مادر و دختران چنین رفتارهایی را از پدر می‌آموزند.
دختران از لحاظ حسی و عاطفی به مادر نزدیک‌تر هستند و پسران این نزدیک شدن را با پدر دارند.
ویژگی‌های اخلاقی
از خصوصیات اخلاقی دختران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دختران نیازمند این هستند که فردی به صحبت‌های شان گوش دهد در واقع گوش شنوا برای دختران در اولویت قرار دارد، اما پسران بیشتر به دنبال حل مسئله هستند، دختران اهل گفت و‌گو و بیشتر نیازمند دریافت محبت هستند، به همین دلیل قدرت توجه و احساس در دختران به نسبت پسران بیشتر است. دانستن این ویژگی‌ها بسیار مهم است زیرا عمق نیاز به احساس و عاطفه دختران با پسران متفاوت است. در پسران احساس استقلال به زودی خود را نشان می‌دهد اما در دختران با گذشت زمان پدیدار می‌شود.
دختران همکاری بیشتری در امور منزل دارند و در مقابل از پسران توقع کمتری در این خصوص وجود دارد و این موضوع برای دختران چالش برانگیز خواهد بود و تصور می‌کنند در حق شان اجحاف شده است. واقعیت این است باید فرزندان را آنگونه که هستند پذیرفت نه آنگونه که ما می‌خواهیم. در بسیاری از اوقات رفتار و گفتار اطرافیان در مورد دختران مناسب نیست در صورتی که بایستی به آنها بفهمانیم برایشان ارزش قائل هستیم.
در مقابل دختران نیز باید رفتار متعارف و معقول داشته باشند و به والدین توصیه می‌شود در صورت بروز رفتار غیر متعارف از سوی وی او را ترک نکنند.
دختران در مقابل جنس مخالف، باور مثبتی ندارند چرا که قالب سنتی، برای پسران جایگاه قوی‌تری قائل شده و حتی در بعضی مواقع دیده می‌شود والدین اجازه می‌دهند برادر به جای خواهرش و برای او تصمیم‌گیری کند، غافل از اینکه این روش غلط و اشتباه است. انتقال نقش برای دختران به مراتب کمتر از پسران امکان پذیر است و در بعضی خانواده‌ها، به اشتباه پسر نقشی را ایفا می‌کند که مسئول آن نیست و حتی به جای پدر برای خواهرش تصمیم‌گیری می‌کند.
از دیدگاه متخصصان والدین کمتر تمایل دارند دخترشان به دنبال ریسک‌پذیری باشد و به طور معمول دختران اهل ریسک نیستند. معمولا دختران از محیط اطراف تاثیر می‌پذیرند و رضایت بیرونی برایشان از رضایت درونی مهمتر تلقی می شود.
از این رو بهتر است دختران مورد تشویق قرار گیرند تا به رضایت درونی برسند، نقاط ضعف خود را بشناسند، باورشان کنند و سعی داشته باشند این نقاط ضعف را ارتقا بخشند و به نقاط قوت تبدیل کنند. در بعضی مواقع دختران نسبت به خود دچار احساس منفی و فرافکنی و پرخاشگری می‌شوند. تغییرات هورمونی نیز در دختران بیشتر از پسران موثر است به همین دلیل دختران در این دوره احساسات منفی خود را بیشتر به سمت مادرانشان فرافکنی می‌کنند.
بنابراین اگر والدین یک دختر جوان، نسبت به او درک عمیقی داشته باشند، سر نخ احساس و عاطفه را در دخترشان پیدا می‌کنند، علاوه بر این مادر باید مدیری دانا و توانا باشه تا دختر بهترین الگوگیری را از او داشته باشد همچین مادر نابسامانی‌های احساسی او را به حساب کنترل نداشتن خشم در دوران رشدش بگذارد، به این معنا که حتی اجازه دهد فریاد بزند تا تخلیه هیجانی شود. والدین فراموش نکنند که حقوق مساوی برای دختران و پسران شان قائل شوند و فرصت مساوی برای تصمیم گیری به آنها بدهند.
از دوران کودکی توانایی فکر کردن و حل مسئله را در آنها تقویت کنند و این فرصت را در اختیار دختران که احساسی‌ترند، بیشتر قرار دهند. در حقیقت فرصت تجربه سالم، بیشتر به دختران داده شود. به والدین توصیه می‌شود نه تنها در مقابل دخترشان قرار نگیرند بلکه در کنار او حرکت کنند و با او تغییر کنند، رفتارهای مقتدرانه را کنار بگذارند و با دخترشان ارتباط دوستانه برقرار کنند، به استقلال او احترام بگذارند و تفکرات و تصورات او را ارزشمند بدانند و برای رسیدن به موفقیت همراهیش کنند و در نهایت اینکه به لحاظ تربیتی، حقوقی و اجتماعی بین دختران و پسران تفاوت قائل نشوند تا زمینه ها‌ی احساس تبعیض به وجود نیاید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است .
