چرا برخی افراد حافظه شان را از دست می دخند؟ + علل مهم

  آلزایمر باعث زوال عقل و از بین رفتن حافظه می شود و درمان قطعی برای آن وجود ندارد. برخی عوامل در ابتلای افراد به بیماری آلزایمر دخیل هستند.

به گزارش خط سلامت یکی از عواملی که باعث ابتلا به بیماری آلزایمر می شود داروهای آنتی کولینرژیک است. تحقیقات بسیاری درباره تاثیر این دارو بر بیماری آلزایمر انجام شده است.

هیچ‌ کس نمی‌ خواهد خاطرات یا توانایی خود برای تفکر واضح را از دست بدهد. برخی مسائل منجر به آلزایمر می شود، مانند افزایش سن. یکی دیگر از عوامل آلزایمر، استفاده از داروهای آنتی کولینرژیک است.

داروهای آنتی کولینرژیک

داروهای آنتی کولینرژیک گروهی از داروهای ساخته شده از گیاه بلادونا هستند. این گیاه که به آن شبگرد کشنده می گویند، در دوزهای معین سمی است. با وجود این، به دلیل سرکوب سیستم عصبی در برخی داروها استفاده می شود.

سیستم عصبی شبکه ای از اعصاب در سراسر بدن است. ابتدا مغز دستور می دهد. سپس سلول های عصبی این دستورات را در سراسر بدن منتقل می کنند. سیستم عصبی چیزهایی مانند حرکت، فکر، ضربان قلب، تنفس، خواب و حواس را کنترل می کند.

انتقال دهنده های عصبی سیگنال های شیمیایی را از طریق سیستم عصبی منتقل می کنند. داروهای آنتی کولینرژیک با سرکوب انتقال دهنده عصبی استیل کولین عمل می کنند و به طور انتخابی سرعت سیستم عصبی پاراسمپاتیک را کاهش می دهند.

کاربردهای پزشکی زیادی برای داروهای آنتی کولینرژیک وجود دارد، مانند:

آلرژی

بیماری قلب و عروقی

افسردگی

تعرق مفرط

بیخوابی

گرفتگی یا اسپاسم روده

از دست دادن کنترل مثانه

حالت تهوع

قاعدگی دردناک

بیماری پارکینسون

اختلالات روانی

اختلالات تنفسی مانند آسم و COPD

گرفتگی یا اسپاسم معده

استفراغ

این داروها گاهی اوقات در محیط های جراحی برای آرام کردن سیستم عصبی استفاده می شود. کاربردهای جراحی داروهای آنتی کولینرژیک عبارتند از:

کاهش ترشحات مانند بزاق

ترویج آرامش قبل از بیهوشی

جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از بیهوشی و جراحی

تنظیم ضربان قلب

آرام کردن معده و روده قبل از انجام برخی روش ها

از داروهای آنتی کولینرژیک برای مقابله با برخی سموم استفاده می شود. مثل:

داروها

قارچ

گازهای عصبی

آفت کش های آلی فسفر

نمونه های داروهای آنتی کولینرژیک

انواع مختلفی از داروهای آنتی کولینرژیک بسته به استفاده به اشکال مختلفی مانند قرص، قطره چشمی و تزریقی وجود دارد.

آلزایمر

آلزایمر یک اصطلاح کلی است که زمانی استفاده می شود که توانایی فردی برای فکر کردن، به خاطر سپردن یا تصمیم گیری مختل شود. آلزایمر بیشتر در بیماران مسن دیده می شود.

انواع مختلفی از زوال عقل وجود دارد، اما شایع ترین آنها بیماری آلزایمر است. آلزایمر 60 تا 80 درصد موارد زوال عقل را تشکیل می دهد.

تاثیرات منفی آلزایمر:

سطوح توجه

ارتباط

داوری

حافظه

استدلال و حل مسئله

ادراک بصری

برخی از اشکال زوال عقل مانند آلزایمر و زوال عقل لوب فرونتال باعث تغییرات شخصیتی و رفتاری می شوند. مهارت های حرکتی در موارد آلزایمر و زوال عقل بدن کاهش می یابد.

برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند. عوامل خطر مهم عبارتند از:

سن: افزایش سن قوی ترین عامل خطر برای آلزایمر است.

مشکلات قلبی: سابقه فشار خون بالا، کلسترول بالا و سکته مغزی منجر به آلزایمر می شود.

ژنتیک: داشتن خویشاوند نزدیک مبتلا به آلزایمر خطر ابتلا به آن را 10 تا 30 درصد افزایش می دهد.

نژاد/قومیت: برخی از گروه های نژادی نسبت به سایرین در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آلزایمر هستند. افراد مسن آفریقایی آمریکایی دو برابر بیشتر از سفید پوستان در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند و افراد اسپانیایی تبار 1.5 برابر بیشتر احتمال ابتلا دارند.

آسیب تروماتیک مغز: صدمات شدید یا مکرر سر خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد.

گاهی اوقات، زوال عقل موقتی است. اگر اینطور باشد مشخص می شود که این یک عارضه جانبی مواردی مانند برخی داروها، کمبود ویتامین و عدم تعادل هورمون تیروئید است. 

داروهای آنتی کولینرژیک و آلزایمر

چندین سال پیش، محققان مطالعه ‌ای را برای بررسی ارتباط احتمالی بین داروهای آنتی کولینرژیک و خطر آلزایمر انجام دادند.

محققان ثبت کردند شرکت کنندگان چه داروهایی مصرف می کردند. این شامل داروهای آنتی کولینرژیک تجویزی و داروهای بدون نسخه مانند بنادریل بود. هر یک از شرکت کنندگان در هنگام ورود به مطالعه و پس از آن هر دو سال یک بار، توانایی های شناختی خود را ارزیابی کردند.

در پایان مطالعه، 797 شرکت کننده به زوال عقل مبتلا شده بودند. از این تعداد، 637 نفر احتمالاً آلزایمر داشتند.

هنگامی که به داده‌ها نگاه می ‌کردند، محققان یک ارتباط معنی ‌دار بین بیمارانی که داروهای آنتی کولینرژیک مصرف می‌ کردند و کسانی که آلزایمر داشتند، پیدا کردند. همچنین نشان داد هر چه مقدار کل داروهای آنتی کولینرژیک مصرف شده در این مطالعه ده ساله بیشتر باشد، خطر ابتلا به زوال عقل بیشتر می شود.

احتمال ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر در بیمارانی که بالاترین سطح مواجهه را داشتند، معادل مصرف دوز منظم به مدت سه سال، نسبت به افرادی که داروهای آنتی کولینرژیک مصرف نمی کردند، بیشتر بود.

در سطح بعدی قرار گرفتن در معرض این دارو، خطر ابتلا به آلزایمر در بیماران همچنان بالا بود، البته نه به اندازه گروهی که بالاترین سطح مواجهه را داشتند.

این مطالعه نشان داد که:

نوع داروی آنتی کولینرژیک تفاوتی نداشت.

دوره های اخیر افسردگی خطر آلزایمر را افزایش نداد.

زمان استفاده از آنتی کولینرژیک تفاوتی ایجاد نکرد.

یکی از نظریه های اصلی این است که کمبود استیل کولین منجر به بیماری آلزایمر می شود، زیرا بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر سطوح پایین تری از استیل کولین دارند. این تأثیر زیادی بر روند پیشرفت بیماری آلزایمر دارد که داروهایی برای جلوگیری از تجزیه استیل کولین توسط مغز برای کاهش علائم آلزایمر تجویز می شود.

داروهای آنتی کولینرژیک استیل کولین را مهار می کنند که اثری مشابه کاهش استیل کولین مرتبط با آلزایمر ایجاد می کند. اما تحقیقات و آزمایشات بیشتر مورد نیاز است. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.