آزمایش ها نشان داده است برخی محصولات آرایشی و بهداشتی ، حاوی موادی نظیر بنزن هستند و استفاده از آن ها احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
به گزارش خط سلامت در این مطلب برخی از محصولات آرایشی - بهداشتی را معرفی می کنیم که تحقیقات نشان داده است استفاده از آن ها با ابتلا به سرطان رابطه مستقیم دارد.
داروها و مواد آرایشی سمی
تیم تحقیقاتی والی سور ( آزمایشگاهی کوچک در نیوهیوِن یکی از بزرگ‌ترین شهر‌های ایالت کنتیکت) با دوازده دانشمند در طول پنج سال گذشته، مواد شیمیایی بالقوه سرطان‌زا را در دارو‌های پرمصرف، ضدعفونی‌کننده‌های دست، محصولات ضدآفتاب، اسپری‌های بدن ضدتعریق، شامپو‌ها و دارو‌های درمان جوش معرفی کرده اند.
ترزا موری، مدیر دفتر نظارت بر مصرف‌کنندگان در گروه تحقیقاتی غیرانتفاعی منافع عمومی ایالات متحده (PIRG) می‌گوید: بسیاری از مصرف‌کنندگان تصور می‌کنند هر محصولی چون برای فروش عرضه شده است، لزوما ایمن است. با‌این‌وجود معمولا این تصور درستی نیست.
آیا داروی رانیتیدین سرطان زا است؟
دانشمندان آزمایشگاه والی سور در سپتامبر ۲۰۱۹ میلادی یک «دادخواست شهروندی» را مطرح کردند، مبنی‌بر آنکه مردم عادی می‌توانند از آن برای درخواست استفاده کنند تا آن نهاد اعلام کند ماده سرطان‌زای احتمالی ان ـ نیتروسودیمتیلامین یا به اختصار NDMA در داروی رانیتیدین پیدا شده است.
وکلای دادگستری علیه شرکت‌های دارویی که داروی محبوب رانیتیدین را فروخته بودند، وارد پروسه حقوقی شدند. پس از این افشاگری بود که سازمان غذا و داروی امریکا در آوریل ۲۰۲۰ میلادی از همه تولیدکنندگان خواست تا رانیتیدین را از بازار خارج کنند.
سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد این فراخوان را براساس آزمایش‌های خود و نه نتایج آزمایشات والی سور صادر کرده است. اگرچه نتایج آزمایش‌های سازمان غذا و دارو نشان داد سطوح ان –نیتروسودیمتیلامین پیداشده در رانیتیدین بسیار کم‌تر از سطوح اعلام‌شده از جانب والی سور بودند.
سازمان غذا و دارو در پاسخ به درخواست والی سور اعلام کرد، علت بالا‌بودن رقم نمایش داده‌شده، توسط والی سور بدان خاطر بود که آن آزمایشگاه از روش‌های آزمایش شدید مانند قراردادن داروها در معرض گرما استفاده می‌کند که ممکن است موجب ایجاد و ضررسانی ناشی از ان-نیتروسودیمتیلامین باشد.
با‌این‌وجود، برای افکار عمومی گزارش‌ها و فراخوان‌های والی سور به معنای به‌صدادرآمدن زنگ خطر است. رسوایی مرتبط با رانیتیدین و غفلت سازمان غذا و داروی امریکا نسبت به خطرات ناشی از آن دارو موجب افزایش شهرت آزمایشگاه والی سور شد.
محققان والی سور می گویند: حدود ۹۰درصد مواقع، نتیجه آزمایش بی خطر است، اما گهگاهی کارکنان آزمایشگاه مورد نگران‌کننده‌ای را پیدا می‌کنند. برای مثال طی چند سال اخیر، والی سور، بنزن ماده سرطان‌زا را در انواع محصولات مصرفی ازجمله کرم‌های ضدآفتاب، شامپو‌های خشک و محصولات درمان جوش پیدا کرد که منجر به انتشار اخبار فراوانی در این‌باره، همچنین جمع‌شدن محصولاتی از بازار شده است.
آیا رژلب ها سمی هستند؟
دکتر مگان شوارتزمن از دانشگاه برکلی می‌گوید: هرچه بیشتر به محصولات مصرفی نگاه کنیم، مضرتر به نظر می‌رسند. با‌این‌وجود، شوارتزمن می‌گوید درک خطرات احتمالی ناشی از آن محصولات برای دانشمندان نیز همیشه آسان نیست، چه برسد به مصرف‌کنندگان عادی.
او می‌افزاید: در رنگدانه رژلب، سرب وجود دارد. اگر یک‌بار در ماه از رژلب استفاده می‌کنید، احتمالا چندان در معرض سرب قرار نمی‌گیرید، اما آیا استفاده از رژلب چندبار در هفته برای ایجاد مشکلات سلامتی در طول سال‌ها یا دهه‌های متمادی کافی خواهد بود؟ آیا این خطر به‌قدری زیاد است که رژ لب را به‌طور کامل حذف کنیم؟ سایر لوازم آرایش چه وضعیتی دارند؟ پاسخ به این پرسش‌ها حتی برای دانشمندان نیز دشوار است.
«دبرا کادن»، سم‌شناس و مشاور اصلی در شرکت مشاوره محیطی رامبول می‌گوید: تقریبا غیرممکن است که بتوانیم مشخص کنیم تا چه میزان قرارگرفتن در معرض مواد شیمایی در صورت وجود در یک محصول، مسئول بروز مشکلات برای سلامتی‌مان خواهد بود؛ زیرا ما همیشه در معرض مواد شیمیایی سمی در غلظت‌های بسیارکم قرار داریم. او می‌افزاید: برای مثال تعداد شگفت‌انگیزی از محصولات موجود در خانه یک خانواده از طبقه متوسط امریکایی، حاوی مواد شیمایی برای همیشه یا به اختصار PFAS هستند.
قانون ۲۰۲۲ حوزه اختیارات آن سازمان درمورد لوازم آرایشی و محصولات بهداشتی را گسترش داد، اما کارشناسان می‌گویند هنوز حفره‌های بزرگی در شیوه‌های تنظیم بسیاری از محصولات در ایالات متحده وجود دارد که طبق ساختار فعلی، شرکت‌های لوازم آرایشی می‌توانند تصمیم بگیرند چه نوع آزمون‌های ایمنی و کیفیتی را می‌خواهند انجام بدهند که اغلب کافی نیستند.
برند‌ها حتی مجبور نیستند نتایج آزمایش خود را در بسیاری از موارد برای سازمان غذا و دارو ارسال کنند. برخلاف تصور عمومی، آن سازمان به‌ندرت دستوری برای جمع‌آوری یک محصول از بازار صادر می‌کند و معمولا از شرکت تولیدکننده محصول می‌خواهد داوطلبانه این کار را انجام بدهد.
سازمان غذا و داروی امریکا همچنین نسبت به مواد تشکیل‌دهنده بالقوه نگران‌کننده درمقایسه با تنظیم‌کننده‌ها در سایر کشور‌ها رویکرد ملایم‌تری دارد. برای مثال از سال ۲۰۰۹ میلادی، اروپا از سازندگان لوازم آرایشی خواست پیش از فروش یک محصول جدید، اطلاعات ایمنی را ارائه بدهند.
تنها در سال ۲۰۲۳ میلادی، قانون‌گذاران در اتحادیه اروپا تصمیم گرفتند استفاده از ۳۰ ماده شیمیایی را در محصولات زیبایی ممنوع کنند، این درحالی است که سازمان غذا و داروی امریکا در بیش از صد سال از عمر خود میزان مواد به‌مراتب کمتری را برای کاربرد در محصولات آرایشی ممنوع اعلام کرده است.
بسیاری از موادی که برای سلامتی مشکوک به خطرناک‌بودن قلمداد می‌شوند، مانند فرمالدئید و پارابن هنوز در انواع محصولات فروخته‌شده در ایالات متحده مانند محصولات مورداستفاده برای مو و لوسیون‌ها استفاده می‌شوند.
وجود بنزن در محصولات ضد جوش
آزمایشگاه والی سور اخیرا از وجود بنزن در محصولات درمان جوش، حاوی بنزوئیل پراکسید خبر داده است. دانشمندان آن آزمایشگاه در تجزیه و تحلیل خود دریافتند، وقتی محصولات بنزوئیل پراکسید به مدت ۱۸ روز در معرض دمای ۵۰ درجه سانتی گراد قرار گرفت، شرایطی که شورای محصولات مراقبت شخصی استدلال کرد که ارتباط کمی با دنیای واقعی دارد، چه اتفاقی افتاد؟
اما لایت می‌گوید این آزمایش در شرایط واقعی نیز چندان دور از ذهن نیست. او می‌افزاید: اگر محصول به مدت دو هفته در یک انباری در فلوریدا قرار بگیرد یا در قفسه‌ای در فروشگاهی گذاشته شود که کولر گازی آن خراب شده است، دست‌کمی از شرایط تحت‌آزمایش در آزمایشگاه والی سور نخواهد داشت.
دکتر «فیلیپ لاندریگان»، مدیر برنامه کالج بوستون برای سلامت عمومی جهانی استدلال می‌کند مردم حق دارند درمورد هر سطحی از آلودگی بنزن بدانند. او می‌گوید: «ما می‌دانیم این ماده سرطان‌زا است، حتی در پایین‌ترین سطوح».
با‌این‌وجود «کادن»، سم‌شناس رامبول می‌گوید در بسیاری از بحث‌ها درمورد بنزن، اطلاعات و شرایط مرتبط با آن ماده به میزان کافی در اختیار مصرف‌کنندگان قرار نگرفته است.
در سال ۲۰۲۲ میلادی پس از آن که نتایج آزمایش‌های والی سور وجود بنزن را در کرم‌های ضدآفتاب نشان داد، کادن و یکی از همکارانش تجزیه و تحلیل خود را انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که افراد در معرض میزان بیشتری از بنزن با دود اگزوز وسایل نقلیه در خیابان‌های شهر قرار می‌گیرند تا با استفاده از کرم‌های ضدآفتاب آلوده به بنزن.
سایر محققان همچنین دریافتند افرادی که از کرم‌های ضدآفتاب استفاده می‌کنند، درواقع غلظت بنزن خونی کمتری نسبت به افرادی دارند که از کرم‌های ضدآفتاب پوست استفاده نمی‌کنند، موضوعی که نشان می‌دهد این محصولات تهدیدی برای عموم مردم نیستند.
کادن می‌گوید: قرارگرفتن در معرض مواد سمی هرگز چیز خوبی نیست، اما دور آن سم و میزان قرارگرفتن در معرض آن موجب ایجاد تاثیرات متفاوتی می‌شود، نکته‌ای که از دید او، شرکت‌هایی مانند آزمایشگاه والی سور در پیام‌های خود به مردم به آن اشاره نمی‌کنند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
منبع: بهداشت نیوز
