
در سالها کار با والدین ، کودکان و مدارس، بارها و بارها دیدهایم که یک رویکرد مداوم وجود دارد که والدین میتوانند در تربیت فرزند خود داشته باشند که منجر به انعطافپذیری، اعتماد به نفس، ابتکار و ظرفیت عشق ورزیدن میشود. آن رویکرد، دوست داشتن آنها بدون قید و شرط است.
به گزارش خط سلامت چگونه عشق بیقید و شرط والدین، پایهای محکم برای رشد اعتماد به نفس و انعطافپذیری فرزندان است؟ ابتدا یک دقیقه را صرف تعریف آنچه که عشق بیقید و شرط واقعاً هست و نیست، کنیم.
این نیست:
این نیست که طوری رفتار کنیم که انگار هر کاری که فرزندتان انجام میدهد فوقالعاده است. فرزند شما - مانند همه ما - ممکن است کارهای نامهربانانه انجام دهد، بدرفتاری کند یا قوانین مهم را زیر پا بگذارد.
این نیست که دائماً به فرزندتان بگویید "دوستت دارم". با این گفته، ما معتقدیم که استفاده از این کلمات واقعی با فرزندتان بخش مهمی از تربیت کودک است.
مردم به ما میگویند: "مادرم هرگز نگفت "دوستت دارم." حتی اگر آنها حس کنند که والدینشان آنها را دوست دارند، آنها مشتاق شنیدن مستقیم آن هستند. برخی از افراد در ابراز مستقیم عشق احساس ناخوشایندی میکنند.
ما پیشنهاد میکنیم که سعی کنید منشأ آن را در خودتان درک کنید تا به شما در غلبه بر آن کمک کند. اگر والدینتان آن را به شما نگفتهاند، ممکن است به طور طبیعی نیاید. شاید میترسید که فرزندتان را لوس کنید.
با این حال، این فقط به کودک کمک میکند که به خودش باور داشته باشد، نه اینکه مستحق شود. شما از مزایای یک ارتباط عمیقتر و معنادارتر با فرزندتان بهرهمند خواهید شد.
این نیست که به فرزندتان اجازه دهید هر کاری که میخواهد انجام دهد. بخش دیگری از فرزندپروری خوب، تعیین محدودیتهای مناسب است.
این است:
این است که در کلمات و اعمال به فرزندتان نشان دهید که، اگرچه ممکن است عواقبی برای بدرفتاری اعمال کنید، اگرچه ممکن است گاهی از آنها عصبانی شوید، عشق شما به آنها تزلزلناپذیر است.
فکر میکنیم این نیز ارزش گفتن با صدای بلند یا حداقل به صورت کتبی را دارد. کودکان اغلب احساس میکنند که اگر والدینشان آنها را تأیید نکنند یا از آنها عصبانی باشند، این بدان معناست که دیگر آنها را دوست ندارند.
اگر مایل باشید که بیان کنید که حتی وقتی عصبانی هستید آنها را دوست دارید، به فرزندتان کمک میکند بین عصبانیت و از دست دادن عشق تمایز قائل شود. این برای آنها در درک همه روابط خود برای سالهای آینده بسیار مهم خواهد بود.
برای دسترسی واقعی به عشق بیقید و شرط خود، باید با ناامیدیهای طبیعی و اجتنابناپذیر خود از فرزندتان نیز دست و پنجه نرم کنید. شاید آنها در یک آزمون مهم در مدرسه خوب عمل نکردند زیرا واقعاً درس نخواندهاند یا از نظر شناختی در آن موضوع کمتر مستعد هستند.
شاید متوجه شوید که مست شدهاند که برخلاف قوانین شماست. شاید به شما دروغ بگویند. شاید از مدرسه فرار کنند و با دوستان به سینما بروند و شما متوجه شوید. همه این چیزها میتواند باعث شود هر والدین احساس عصبانیت و/یا ناامیدی از فرزندشان کنند.
گاهی اوقات، ما آرزوی فرزندی را داریم که مثلاً در ورزش استعداد داشته باشد، فقط فرزندی داشته باشیم که از ورزش متنفر است و در هیچ تیمی خارج از برنامه بازی نخواهد کرد. اگر برای شما واضح نیست، میتوانید در مورد اینکه آن ویژگیهای مورد انتظار و امیدوارانه چه بوده و هستند، فکر کنید.
سپس، شما در بهترین موقعیت قرار دارید تا در مورد چگونگی تعیین عواقب بدرفتاری و/یا کنار آمدن با اینکه فرزندتان کسی نیست که شما امیدوار بودید باشد (در اینجا بیشتر در مورد آن بخوانید) فکر کنید. این همیشه آسان نیست، اما تلاش برای آن ارزشمند است. معمولاً ناامیدی شما از فرزندتان نشان دهنده ناامیدی از خودتان است و فرزندتان آنطور که شما آرزو داشتید، جبران نمیکند.
فرزند شما موجودی گرانبها و منحصر به فرد در این دنیاست. آنها شما را ناامید خواهند کرد، شما را عصبانی خواهند کرد و شما را از بخشهایی از زندگی خود بیرون خواهند گذاشت.
آنها شما را خوشحال خواهند کرد، شما را شگفتزده خواهند کرد و شما را تقویت خواهند کرد. در طول این مسیر شما آنها را دوست دارید - همه جنبههای آنها را - زیرا این چیزی است که به آنها کمک میکند بهترین نسخه از خودشان باشند که میتوانند باشند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است