کتامین ، دارویی است که در ابتدا به عنوان یک داروی بیهوشی در دامپزشکی و برخی جراحی‌های انسانی استفاده می‌شد.
به گزارش خط سلامت این دارو به دلیل ایجاد حالت سرخوشی، جدایی از واقعیت و تسکین درد، مورد توجه برخی افراد قرار گرفته و متاسفانه به صورت غیرقانونی مورد سوءمصرف قرار می‌گیرد.
دلایل اعتیاد به کتامین چیست؟
اثرات سریع و کوتاه‌مدت
کتامین به سرعت اثر می‌کند و احساس سرخوشی، جدایی از واقعیت و کاهش درد را ایجاد می‌کند. این اثرات فوری باعث می‌شود افراد به دنبال تکرار این تجربه باشند.
فرار از مشکلات
برخی افراد برای فرار از مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب یا استرس به کتامین روی می‌آورند.
فشار همسالان
فشار دوستان یا گروه‌های اجتماعی ممکن است افراد را به سمت مصرف کتامین سوق دهد.
کنجکاوی
برخی افراد صرفاً از روی کنجکاوی و برای تجربه کردن اثرات کتامین، آن را مصرف می‌کنند.
علائم اعتیاد به کتامین
تغییرات رفتاری: تحریک‌پذیری، پرخاشگری، انزوا، کاهش انگیزه، بی‌توجهی به مسئولیت‌ها
مشکلات جسمی: کاهش وزن، بی‌خوابی، تعریق بیش از حد، مشکلات گوارشی، اختلال در عملکرد قلب و کلیه
تغییرات روانی: توهم، هذیان، پارانویا، اختلال در حافظه، اختلال در قضاوت
تلاش برای ترک ناموفق: تمایل شدید به مصرف مجدد، تحمل بالا نسبت به دوزهای قبلی
عوارض مصرف طولانی‌مدت کتامین
آسیب به مغز: مصرف طولانی‌مدت کتامین می‌تواند به سلول‌های مغز آسیب برساند و باعث اختلالات شناختی و حافظه شود.
مشکلات قلبی: کتامین می‌تواند فشار خون را افزایش داده و ریتم قلب را مختل کند.
مشکلات کلیوی: مصرف طولانی‌مدت کتامین می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند.
بیماری‌های روانی: مصرف کتامین خطر ابتلا به اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی را افزایش می‌دهد.
وابستگی شدید: ایجاد وابستگی شدید به کتامین و نیاز به افزایش دوز برای رسیدن به همان اثر
درمان اعتیاد به کتامین
درمان اعتیاد به کتامین ترکیبی از روش‌های مختلف است که شامل موارد زیر می‌شود:
سم‌زدایی: پاکسازی بدن از کتامین تحت نظارت پزشکی
درمان دارویی: استفاده از داروهایی برای کنترل علائم ترک و کاهش میل به مصرف
روان‌درمانی: درمان شناختی-رفتاری برای تغییر الگوهای تفکر و رفتارهای مرتبط با اعتیاد
حمایت گروهی: شرکت در گروه‌های حمایتی مانند NA برای دریافت حمایت از افراد همدرد
مهم است بدانید اعتیاد به کتامین یک بیماری قابل درمان است و با کمک متخصصان و حمایت خانواده و دوستان، می‌توان بر آن غلبه کرد.
چه کسانی در معض اعتیاد به کتامین هستند؟
افرادی که بیشتر در معرض خطر اعتیاد به کتامین هستند:
اعتیاد به کتامین متاسفانه در بین گروه‌های مختلفی از جامعه مشاهده می‌شود، اما برخی گروه‌ها بیشتر در معرض خطر هستند. این گروه‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
جوانان و نوجوانان: جوانان به دلیل کنجکاوی، فشار همسالان و تمایل به تجربه چیزهای جدید، بیشتر در معرض خطر مصرف کتامین هستند.
حاضران در مهمانی‌های شبانه: در محیط‌هایی مانند مهمانی‌های شبانه، دسترسی به کتامین آسان‌تر است و فشار گروهی برای مصرف آن بیشتر احساس می‌شود.
افرادی که سابقه مصرف مواد مخدر دارند: افرادی که قبلاً تجربه مصرف مواد مخدر داشته‌اند، بیشتر احتمال دارد به سایر مواد از جمله کتامین نیز روی آورند.
افرادی که مشکلات روانی دارند: افرادی که از افسردگی، اضطراب یا سایر مشکلات روانی رنج می‌برند، ممکن است برای فرار از این مشکلات به کتامین روی آورند. عوامل خطر دیگری که می‌توانند افراد را مستعد اعتیاد به کتامین کنند عبارتند از:
فقدان حمایت اجتماعی: افرادی که خانواده یا دوستان حمایتی ندارند، بیشتر در معرض خطر اعتیاد هستند.
مشکلات اقتصادی: مشکلات مالی و بیکاری می‌توانند افراد را به سمت مصرف مواد مخدر سوق دهند.
دسترسی آسان به کتامین: در مناطقی که دسترسی به کتامین آسان‌تر است، احتمال سوءمصرف آن بیشتر است.
رابطه اعتیاد به کتامین و اختلالات روانی
اعتیاد به کتامین و اختلالات روانی رابطه پیچیده‌ای با هم دارند. این رابطه می‌تواند به دو صورت بررسی شود:
اعتیاد به کتامین به عنوان عامل ایجاد اختلالات روانی
تغییرات در ساختار مغز: مصرف طولانی مدت کتامین می‌تواند به ساختار و عملکرد مغز آسیب برساند و باعث اختلالات شناختی، حافظه و عاطفی شود.
توهم و هذیان: یکی از عوارض رایج مصرف کتامین، تجربه توهمات و هذیان است که می‌تواند منجر به اختلالات روان‌پریشی شود.
افسردگی و اضطراب: بسیاری از مصرف کنندگان کتامین پس از ترک این ماده، دچار افسردگی شدید، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه می‌شوند.
اختلالات شخصیتی: مصرف طولانی مدت کتامین می‌تواند به تغییرات پایدار در شخصیت فرد منجر شود و منجر به اختلالات شخصیتی شود.
اختلالات روانی به عنوان عامل مستعد کننده اعتیاد به کتامین
خوددرمانی: افرادی که از اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب یا اختلال دو قطبی رنج می‌برند، ممکن است برای تسکین علائم خود به مواد مخدر مانند کتامین روی آورند.
کاهش آستانه تحمل: افراد مبتلا به اختلالات روانی ممکن است آستانه تحمل پایین‌تری نسبت به مواد مخدر داشته باشند و سریع‌تر به آن‌ها وابسته شوند.
تشدید علائم: مصرف کتامین می‌تواند علائم اختلالات روانی موجود را تشدید کند و مدیریت بیماری را دشوارتر سازد.
به طور خلاصه، رابطه بین اعتیاد به کتامین و اختلالات روانی یک رابطه دو طرفه است. هم اعتیاد می‌تواند باعث ایجاد اختلالات روانی شود و هم اختلالات روانی می‌تواند فرد را مستعد اعتیاد کند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
