کشف سرنخ ایجاد افکار خودکشی / در بافت مغز چه تغییری اتفاق می افتد؟

خودکشی با چندین عامل مرتبط است، از جمله سابقه خانوادگی، ویژگی های شخصیتی، شرایط اجتماعی-اقتصادی، قرار گرفتن در معرض ایده های سمی در رسانه های اجتماعی، و اختلالات روانی، به ویژه افسردگی و اختلال دوقطبی.

به گزارش خط سلامت محققان بر نقش قشر جلوی مغز در کنترل رفتار تاکید کردند و به ارتباط آن در زمینه استعداد جوانان در برابر خودکشی اشاره کردند.

خودکشی و تغییرات مغزی

خودکشی برای شناسایی نیاز به یک مصاحبه بالینی دارد. محققان تغییرات مولکولی را در خون و بافت‌های مغز افرادی که خودکشی کرده‌اند شناسایی کرده‌اند و بینش‌های جدیدی در مورد عوامل حساسیت و اهداف درمانی ارائه می‌دهند.

این مطالعه تغییرات ژنتیکی، پروتئینی و متابولیکی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و نشان داد که این تغییرات می‌توانند به عنوان نشانگرهای خطر برای رفتار خودکشی عمل کنند. هدف این تحقیق با تمرکز بر مکانیسم‌های عصبی زیست‌شناختی پشت خودکشی، تکمیل مصاحبه‌های بالینی با داده‌های مولکولی برای بهبود شناسایی و پیشگیری از خطر خودکشی است.

این رویکرد پتانسیل مداخلات دارویی جدید را برجسته می کند و بر اهمیت درک زیربنای بیولوژیکی اقدامات خودکشی برای مبارزه با انگ و ارائه مداخله به موقع تأکید می کند.

تغییرات مولکولی به عنوان نشانگرهای خطر

دانشمندان برزیلی در مقاله ای که در ژورنال  Psychiatry Research منتشر شده است ، تعدادی از تغییرات مولکولی که در خون و بافت مغز افرادی که خودکشی کرده اند را توصیف می کنند. به گفته نویسندگان، این مطالعه با هدف شناسایی عوامل حساسیت و اهداف بالقوه برای مداخلات دارویی نوآورانه انجام شد. تجزیه و تحلیل همچنین به تغییرات در برخی از فاکتورهای رونویسی (مولکول های مسئول تنظیم بیان چندین ژن) اشاره کرد.

ژن ها، پروتئین ها و متابولیت های موجود در نمونه ها به طور همزمان و مقایسه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. محققان به این نتیجه رسیدند که در شرایط پیچیده ای مانند رفتار خودکشی، این نوع تجزیه و تحلیل دارای پتانسیل قابل توجهی به عنوان مبنایی برای شناسایی عوامل حساسیت و اهداف درمانی بالقوه است.

به عبارت ساده، تغییرات مولکولی را می توان به عنوان "نشانگرهای خطر" تفسیر کرد که به مسیرهای جدید در نوروبیولوژی اشاره می کند و پشتیبانی قوی برای اطلاعات به دست آمده در مصاحبه های بالینی ارائه می دهد.

نقش قشر جلوی مغز در خودکشی

دانشمندان داده های 17 مطالعه را در مورد تغییرات در بیان ژن و پروتئین مغز در خودکشی و داده های مشابه از افرادی که به دلایل دیگر فوت کرده اند تجزیه و تحلیل کردند.  قشر جلوی مغز شایع ترین ناحیه مغزی در این منابع بود.

این ناحیه مغز به تمام مراکز کنترل عاطفی و تکانه متصل است. نقش کلیدی در انعطاف پذیری رفتاری و تصمیم گیری ایفا می کند. تغییرات در ساختار یا عملکرد آن می تواند در زمینه رفتار خودکشی بسیار مرتبط باشد.

این ارتباط به ویژه در مورد افراد جوان قابل توجه است زیرا قشر جلوی مغز یکی از آخرین مناطق مغز است که بالغ می شود. تغییرات در شکل پذیری قشر مغز ناشی از عوامل اجتماعی، فرهنگی، روانی یا عوامل دیگر می تواند تأثیر قابل توجهی بر کنترل هیجانی و رفتاری در گروه سنی 15 تا 29 سال داشته باشد.

میزان نرخ خودکشی در زنان و مردان

ما می دانیم که مرگ و میر ناشی از خودکشی در میان مردان شایع تر است، در حالی که اقدام به خودکشی در میان زنان شایع تر است، اما این به دلیل کشنده بودن و پرخاشگری بالقوه وسایل مورد استفاده و همچنین تفاوت های رفتاری است. اگر مداخله به موقع انجام شود، خودکشی یک علت مرگ قابل اجتناب است.

 باید با ننگ خودکشی مبارزه کرد تا بتوان درکی عمیق و گسترده از جنبه‌های مختلف زیست‌شناختی، اجتماعی و فرهنگی آن به‌ویژه مکانیسم‌های دخیل در این تغییرات رفتاری داشت. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.